Odama geçtim ve onları duymamak için televizyonu açtım.Cızıtılar geliyordu.Ve her şey karardı.
Gözlerimi açtığımda başka bir odada olduğumu fark etttim.Ve başımda daha önce hiç görmediğim 3 tane kız.
''Nerdeyim ben?!Neler oluyor?!Siz kimsiniz?!''
''Hey.İlk zil yeni kız..''dedi turuncu saçlı kız.
''Ayaklansan iyi olur.Kahvaltıyı kaçırmak istemezsin.''dedi sarışın bir kız.
''Bu çok kötü olur.''dedi elindeki fırçayla saçlarına şekil vermeye çalışan diğer sarışın ve gözlüklü kız.
''Yemekhane öğle yemeğine kadar kapalı.''dedi tekrar turuncu saçlı kız.
Korkuyla yataktan kalkıp duvara sırtımı yasladım.Sanki duvardan destek alabilirmiş ve kounabilirmişim gibi hissederek.Hiçbir şey anlamıyordum.
''Sizde kimsiniz?Ne yapıyorsunuz burada?!'' dedim titreyen sesimle.
''Nerede olacaktık ki?''dedi sarışın kız gülerek.
''Odamızdayız...'' dedi gözlüklü olan.Ve ellerini açarak odada ellerini salladı.Sanki sahiplenircesine ve alay edercesine.
Sonra gülerek devam etti ''Giyindiğimiz,uyuduğumuz,kıyafetlerimizi koyduğumuz yer.'' dedi.
''Ve diğer her şey...'' diye tamamladı sarışın olan.
Hızla onları iterek yatağın üstünden atladım ve odanın kapısını açtım.Her yer formalı gençlerle dolu büyük ve üç yere ayrılan koridor veya lobi.Sağa,sola ve direk karşıya.Sarı ışıkla aydınlatılmasına rağmen sıradışı şekilde iyi aydınlatılmıştı.Koridor (veya lobi herneyse şuan bunu tartışacak durumda değilim.)eski balo salonlarını andıran şekilde dizayn edilmişti.Ve duvarları kapılarla doluydu.Yani diğer odalar...
''Oraya gitme.Daha ilk günden ucube olmak istemezsin.''dedi gülerek gözlüklü.
Panikle kapıyı kapatıp içeri girdim.Hızla pencereye ilerledim.
''Sinir krizi geliyor.''dedi gözlüklü.
''Atlamayacaksın değil mi?''diye sordu turuncu saçlı olan.
Pencereden dışarı baktığımda beynimden vurulmuşa döndüm.Tanrım nerdeyim ben?!!Kocaman bir binadaydım.Ve binadan daha büyük bir bahçe.Ve yığınla formalı genç öğrenci...Çıldırmak üzereyim!!Arkamdaki kızlara döndüm.
''Nerdeyim ben?''dedim.
Bana uzaylı görmüş gibi bakıyorlardı.Sinirlerim tavan yaptı.
''Nerdeyim ben dedim!''nefes nefese.Kalbim çarpıyordu korkudan.Bilmemek beni korkutuyordu.
''Sakin ol.''dedi turuncu saçlı sanki olabilirmişim gibi.Hem de bu durumdayken...Yine de ihtiyacım varmış gibi yatağa oturdum.
Sonra gözlüklü olan sarışın kız ahşaptan olan ama kusursuz boyanmış ve cilalanmış dolaptan bir kaç kitap çıkardı.Elindeki çantaya sığdırmaya çalıştı.
Sonra bana baktı ve gözlerini tekrar çantaya dikti ve kitapları sığdırmaya çalışma görevine döndü.
''Kule Hazırlık Okulu.''dedi gözlüklü.Çanta ilgi odağı olmasına rağmen benimle konuşuyordu.
''Muhteşem değil mi?''diye devam etti.
''Buranın adı mı?''dedim.
''Evet.Sadece hayatında büyük hatalar yapanlar buraya gelebilir.''dedi turuncu saçlı.
Sarışın olan yatağını düzeltiyordu.
''Nereye tam olarak?''dedim merakla.
''Kule harika bir akademik programa sahip.''dedi sarışın.Hepsi işlerini bitirmiş,çantalarını omuzlarına atmış ,odanın tam ortasında duruyor ve bana bakıyorlardı.
''Çok zorlayıcı.''dedi gözlüklü.
''Yoğun.''diye devam ettirdi turuncu saçlı.
''Buz hokeyi takımımız yenilmezdir.Ve bütün yakışıklı+popüler erkekler o takımdalar.''dedi ve saçlarını eliyle arkaya savurdu sarışın.
''Siz kimsiniz!!?''dedim olayı yeni idrak etmiş gibi.
''Ben Jennifer.''dedi sarışın.
''Ben Olivia ve o da Julia.''dedi turuncu saçlı.
''İlk zil yeni çaldı ve fazla zamanın yok Angel.''diye devam etti Olivia.
Dehşetle gözlerim açıldı.
''Adımı nereden biliyorsunuz?'' dedim.
Jennifer güldü ve eliyle yatağın yanındaki dolabı gösterdi ''Orada.İsim etiketin ipucu oldu.''
Olivia kızlara dönerek ''Yeni bir oda arkadaşına sahip olmak fena sayılmaz.''dedi.
Sonra yüzünde bir dehşet ifadesi gördüm.
''Yani Alexandra ormana kaçtığından beri bir kişi eksiğiz...''diye tamamladı ve kötü bir anıyı silmek istercesine kafasını sağa ve sola salladı.Sonra gülümseyerek ellerini ceplerine koydu ve çıkardığında elinde bir çikolata vardı.Paketinden sıyırdı ve ısırdı.Isırma sesi odada yankılandı.Isırdığında çıkan ses Magnum reklamlarındaki gibiydi.Dolaba ilerledim ve isim etiketini okudum.
_Zoe Angel Garcia_
''Ya da denediğinden beri...''diye biraz önceki Olivia'nın söznü devam ettirdi Julia.
''Tam anlamıyla ucube.''dedi Jennifer.
''Kesinlikle kule'ye uygun değil.''dedi.Julia.
Ne hakkında konuştuklarını anlayamıyordum.Ne ormanı?Ne kaçması?Alexandra da kim? ve aklımda onun hakkında çoğalan soruları bir kenara ittim.Asıl soruya dönelim.
''Beni buraya kim getirdi?''dedim.Hala duygu karmaşasındaydım ve ne hissetmem gerektiğini ne düşünmem gerektiğini bilemiyordum.
''Bilmem.Dün gece kütüphaneden geldik ve seni burada uyurken bulduk.'' dedi Olivia.
''Hayır,hayır,hayır.Bu hiçbir anlam ifade etmiyor.''dedim.Neler olduğunu düşünmeye çalışarak.Sonra aklımda şu sözler yankılandı.
Buraya sadece çok büyük hatalar yapanlar gelir!!....Ben çok kötü bir hata yapmıştımve bunda yalnız değildim.Şimdi bedel ödeme vaktiydi.
