Hoofdstuk 5

18 3 0
                                    

Tetha, Marc, Ilona, Cassey, Nina en Elvera lopen door het bos. Het begint al te schemeren.
'Hoelang lopen we in godsnaam al?' vraagt Tetha.
'Ik heb werkelijk geen idee,' antwoord Marc.
'Uhm, weet iemand toevallig ook nog de weg terug?' vraagt Elvera een beetje angstvallig.
Iedereen kijkt elkaar aan. Langzaam dringt het tot hun door dat ze verdwaald zijn.
'Shit!' zegt Ilona. 'Hoe komen we nu terug?'
'Als we iemand kunnen vinden die ons kan helpen, zal die ook vast wel de weg hier kennen.' stelt Nina haar gerust.
'Dan hoop ik maar dat we snel iemand vinden die ons kan en wil helpen.'
'Vast wel.'
Ze lopen verder, en dan ziet Tetha ineens een lichtje.
'Zien jullie dat ook?'
'Wat?' vragen de anderen.
'Ja, daar. Dat lichtje,' wijst Tetha.
Iedereen kijkt waar haar vinger naartoe wijst, maar niemand ziet wat zij ziet.
'Ik geloof dat je gek aan het worden bent. Hoeveel vingers steek ik op?' vraagt Ilona terwijl ze 3 vingers opsteekt.
'Ik ben niet gek aan het worden en je steekt 3 vingers op,' antwoord Tetha geïrriteerd. 'Ik zie echt dat lichtje, en ik ga er naartoe. Of jullie nu meegaan of niet, ik ga.'
'He, word nou niet boos,' mengt Elvera zich in het gesprek.
'Ja, jullie geloven me toch niet. Dan kan ik er verder niks meer aan doen.'
Resoluut beent Tetha weg. De rest holt achter haar aan.
'Wacht nou even,' zegt Cassey. 'Er is toch niks aan de hand? Misschien stonden wij net in een verkeerde hoek.'
Precies op dat moment doemt er voor hun neus een oud vrouwtje op.
'Hallo mevrouw.'
'Och, kindje. Hebben ze je toch hierheen laten komen? Ik had ze nog zo gezegd dat niet te doen, maar ja. Wie luistert er nou naar mij?'
Tetha kijkt de oude mevrouw verbaasd aan.
'Wat bedoelt u mevrouw? We weten niet eens waar we zijn.'
'In dat geval, Sorry voor mijn onvriendelijke welkom, maar jullie zijn in het prachtige Rijk Kondoria.'
'Kondoria? In welk continent ligt dat? Want ik heb er werkelijk nooit van gehoord.'
'Ik ook niet,' zegt de rest.
'Continent? Wat is een continent?' vraagt de vrouw.
'Weet u dat niet?'
'Nee, daar heb ik dus nog nooit van gehoord.'
'Nou zoals Europa, Afrika, Azië, Amerika, Antarctica en Australië. Heeft u daar echt nog nooit van gehoord?'
Nu is het de beurt aan de oude vrouw om verbaasd te kijken.
'Nee hoor. Wat zijn dat dan?'
'Dat zijn plekken op de wereld.'
'Ooh, ja dat verklaart een heleboel. Ik ben nooit op de wereld geweest.'
'Maar mevrouw. U bent nu toch op de wereld?'
'Maar kind, heeft niemand jou ooit verteld dat Kondoria niet opbde wereld ligt?'
'Nee, sorry, mevrouw. Maar voordat u die naam uitsprak wist ik niet eens dat het bestond.'
'Nou, in dat geval kan dit je wel van pas komen,' zegt de vrouw. En ze haalt iets van haar nek. De vrouw legt het in de hand van Tetha.
'Dit is een magisch amulet. Het zal je beschermen tegen de kwaadaardige dingen die hier rondlopen.'
'Wat bedoelt u? Dit is een magisch amulet? Magie bestaat niet mevrouw, dat is alleen in boeken,' zegt Tetha.
'Geloof me maar kindje. Je zult er snel genoeg achter komen... Neem het maar mee, ik zie wel wat je ermee doet.'
Tetha kijkt naar het amulet in haar hand, en kijkt weer terug, maar de oude vrouw is alweer verdwenen. Ze draait zich om naar haar vrienden. 'Dat was raar.'
'Ja, echt hè,' zegt Cassey.
Plotseling valt Marc op de grond. Tetha rent naar hem toe.
'Marc! Wat is er?'
'Ik, ik moet jullie wat vertellen jongens...'

Kondoria, Het Geheime RijkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu