Habang pauwi, siyempre kailangan magg'gm. Hahaha. E ganun eh.
Medyo maaga kaming pinalabas.
Wait, kanina ko pa hindi nakikita si Daniel, namimiss ko na siya. :(
Ako: Dred. Hintayin natin siya!
Dred: Sige okey lang.
Ako: Padilim na, okey lang, sure ka?
Dred: Wait leen! Siya ba yun? *sabay turo*
Ako: Owmay! Oo sha. Oo nga!
Kaso, biglang nawala </3 Alam kong nakita niya ko. :( Nakakainis talaga yun. PRIDE kasi lagi niyang pinapairal eh. Nakakaasar. Kung di ko lang talaga yun mahal :(
Ako: Tara na nga! Uwi na tayo. :/
On our way home, naglakad kami.
Tas yung mukha ko, mukhang nalugi. Parang tinakluban ng dalawang naguumpugang bato.
Nakakainis, parang wala lang ako sakanya. Parang hindi naman niya ko mahal eh. Walang araw na hindi kami nagaway. Kahit kasalanan niya, ako yung nagsosorry. Martyr ba? Wala eh. Mahal ko eh.
Buti pa to si Kurt Cayari, kahit puro 'Haha.' Yung reply ko, gumagawa padin siya ng topic namin.
Minsan nga, feeling ko crush ko na si Kurt.
Siguro kasi mabait,
makulit,
maalaga,
may time,
haay nako. Ang gulo :( Si Daniel kasi, sweet at maeffort, kaso wala namang time. Si Kurt naman, sweet at may time kaso di maeffort. Pano yan? :/
