Behind your back [On-construction]

Chapter 6: Nobody really knows her

Luke Shawn's PoV

Sh*t bakit ba wala akong alam. Papano ko ba sya tutulungang maka recover sa kanyang trauma kung wala akong alam about sa kanya. Papano ko sya lalapitan para malaman ko kung ano talaga ang problema. Pumasok na ako sa loob ng kwarto. Umupo na lang ako sa sofa. Tumigil na si Shan sa pag iyak, the problem is ano ang magagawa ko para hindi na sya umiyak pa. Ayaw ko nakikita na naiyak ang taong mahal ko. Masakit yon, wala naman akong maisip para maiwasan ang mga ganitong bagay. Ang tanga tanga ko ngaun. Wala akong magagawa! 

Benelyn Mae's PoV

I hate this! First of all Misaki's trauma. Now this!! What's next?! That Misa is actually the daughter of  a rich family.

"Lyn I'm fine." Misa said

"No, you're still not fine to me." sabi ko.

"Thanks."

"For what exactly??"

"I'm (yawn) gonna tell yo--" Then Shan fell asleep. I remove pieces of hair that was covering her face. Wala talaga akong kwentang kaibigan. Wala man lang akong alam sa sakit na nararamdaman ni Misa. Worthy ba ako na maging kaibigan niya. I can still remember when I first met her, she was so brave.

#FLASHBACK

"So Ms. Tuazon. Wanna go somewhere? Where we can know each other more... physically." The-F*cking-guy-that-cornered-me said.

"Leave me alone aldrin." I ordered.

"But I don't want to leave you alone." Sabi ni aldrin, then he looked at my reddish lips then almost kissed it, his lips was one inch closer to mine. Tapos bigla na lang may sumipa sa jr. ni aldrin.

"The girl said no, so don't be pushy." The-girl-who-kicked-aldrin's-jr. said

She has a black hair with shade of light brown, Pink lips and a beautiful face. Ang suot nya ay t-shirt na malaki tapos maong na pantalon at naka rubber shoes pa sya pero kahit pangit ang ganon sa ibang babae bagay sa kanya. She's gorgeous kahit na ganun.

"F*ck you b*tch" Aldrin cussed, Susuntukin sana ni Aldrin ung girl sa mukha kaso naunahan sya nito. Kinuha ni girl ang braso ni Aldrin tapos inilagay sa likod, ang posisyon nila ngaun ay parang ganito. Si aldrin nakaharap sa akin tapos ang isa nyang kamay nasa likod nya kapit ni girl. Para ngang nababalian na si Aldrin.

"Ow, ow, ow, f*ck b*tch let go of me." Aldrin looked pained.

"If you're not gonna mess with her and me again." The girl ordered.

"Fine, just let go of me."

Binitawan na sya ni girl. Muntik ng masuntok ni aldrin yung girl. Buti na lang naka iwas si girl tapos si aldrin ang nasuntok. Hahah K.O. si Aldrin. TULOG. Weak naman pala itong si Aldrin. Umalis na si girl bago pa ako makapag pasalamat.

=kinabukasan=

I'm gonna find the girl who helped me yesterday. Then I saw her walking towards my classroom. Yes, kaklase ko sya ngaung 1st year ako. Swerte, sana maging close kami.

-classroom-

Tinabihan ko sya.

"Hi..." Greet ko.

"Hi.." Sabi nya, wow ha tipid nya.

Ilang beses ko syang kinaka usap pero hindi nya ako sinasagot. Until one day she opened up to me. Ilang months din ang hinintay ko para mag open up sya. Kaya pala daw hindi nya ako pinapansin ay dahil sa nagrerecover daw sya sa isang sakit. Hindi ko na tinanong dahil baka un pa ang maging dahilan kung bakit sya magalit sa akin mahirap personality nya. Pero as time pass she became addicted to me, hindi ko din alam kung bakit. Lagi nya akong dinidikitan.

#end of flashback

Baka yung trauma nya ang sinasabi ni Misaki noon, bakit hindi ko tinanong??  Nakakapangsisi naman!

❥ ❥ ❥ ❥ ❥ ❥ ❥ ♡ ℓღνє ♡

NOTE: Don't forget to vote, and comment, kung pwede share. Sa typo gome. I check nyo na lang sa isip nyo..

Author signing off~*