My Life with the BOSS (Completed)

Chapter 32

Dessa's POV

It's been a week when Tita Olivia died at pumapasok na ulit si Ron sa opisina. Sinabi ko mag take muna siya ng leave pero hindi siya nakikinig, mas gusto daw niyang magtrabaho nlang. I know, he's hurt but I know he can handle it.

"Why are you staring?" tanong niya ng mapansin niyang nakatitig ako sa kanya.

"Wala lang, naisip ko lang lumabas kaya tayo?" kumunot naman ang noo niya.

"I'm busy".

"Lagi nalang".

"You know...".

"Eh di ako nalang mag isa? Pupunta ako sa foundation. Matagal na rin akong hindi nakadalaw sa kani.."

"No!" Hindi ko natuloy ang dapat sanang sasabihin ko at nagulantang nalang ako sa pagtayo niya sa upuan at malakas na boses niya. He's so serious. Yumuko ako dahil ayokong tignan siya. Parang biglang nag iba ang aura niya.

"O..okay". medyo takot kong sabi. Napansin naman niyang natakot ako sa pagsigaw niya kaya hinilot niya ang kanyang ulo at lumapit sa akin.

"I'm sorry for my attitude, i didn't mean it". Tumango nalang ako dahil hindi pa ako nakaka adjust sa pag sigaw niya, nakayuko parin ako. Hinawakan niya naman ang baba ko at itinaas ito.

"Look at me". Tinignan ko naman siya.

"I'm sorry okay. I just don't want you to go alone. If you want to go there then I'll take a leave. We'll be going there together".

"Seryoso ka?" he saw an excitement on my eyes. Tumango siya at hindi ko napigilang mayakap siya. Natigilan naman ako at biglang kumalas sa pagkakayakap ko sa kanya.

"I'm sorry, na excite lang ako". Tumawa siya.

"Ha ha ha ha, it's okay. I'm your boyfriend anyway. You can hug me anytime you want". Namula naman ako sa sinabi niya

"I can take a leave this Saturday".

"Then I'll take a two day leave". Nagtaka naman siya.

"What for?"

"May mga bibilhin lang ako sa stores".

"Then I'll go with you".

"Huh, hindi na. Kaya ko nang mag is..."

"No, I'll also take a two day leave". Sa tingin ko, okay na siya dahil nagiging bossy na naman siya at nagiging masungit na rin. Bumalik na siya at ipinag patuloy ang ginagawa niya.

"Ron?" tawag pansin ko siya sa kanya.

"Yes?" sa laptop pa rin ang tingin niya.

"Are you okay now?" natigilan naman siya sa sinabi ko. Isss, bakit ko pa kasi tinanong ang bagay na yon! Syempre hindi pa siya okay, ilang lingo palang ang nakalilipas.

"I'm sorry for asking. You don't need to answer it if you...".

"I'm not okay". Mahina niyang sambit. Napakagat labi nalang ako dahil kasalanan ko kung bakit nag iba na naman siya ng mood. Kung bakit ba kasi tinanong ko pa!

"But, I'll be okay soon". Then he smiled. I smiled back. Hindi nalang ako umimik pagkatapos noon at naging busy naman siya sa ginagawa niya. Maya maya pa biglang may kumatok at pumasok si Cloud.

"Hey Ron!". Nagtungo siya sa table ni Ron at dinaanan lang akong parang bula dito. Tsk, parang hindi kami magkakilala. Hindi ko nalang din siya pinansin.