31.Bölüm

105 16 0
                                    

M-Mert Derya'yla mı ö-öpüşüyordu ?

Gözlerim dolmuştu ve elimle açık olan ağzımı kapattım . Şok olmuştum b-beni aldatıyormuydu !

-Deniz açıklayabilirim ! dedi

-Açıklanacak bir şey yok ! dedim ve gözümden bir yaşın düşmesini engelleyemedim .

-Bana doğru yaklaştı ve bir and- ! dediğinde lafını kestim

-Umurum da değilsiniz ben yokken bol bol öpüşe bilirsiniz artık , ben aranızda ki bir engeldim

sadece , sizden nefret ediyorum ! dedim ağlamaklı sesle daha sonra göz yaşlarıma hakim

olamadım ve yağmur damlası gibi dökülmeye başladı daha sonra çıkışa doğru ilerledim .

Salon da kimse kalmamıştı zaten ben çıkışa doğru ilerlerken başıma yine okuldaki gibi ağrıdan

girdi . Başımda ki sesler çığlık atıp duruyordu ve bu çığlık isteği yaratıyordu . Kafamı tutarak

dizlerimin üstüne çöktüm . Koray hemen koşa koşa yanıma geldi ve

-İyi misin ? diye sordu

-Koray okulda ki baş ağrısı yine geldi git ! dedim Arkamdan Derya ve Mert'in geldiğini

hissediyordum .

-Ama Deniz ! dedi Koray daha fazla tutamazdım

-Koray kaç !

-Ahh ! diye bağırdım ve daha sonra çığlık attım . Çığlığım 7-8 saniye sürdü , etraf sallandı ve

salonda ki camlar parçalandı . Ama biz yaralanmamıştık . Daha sonra Koray ayağa kaldırdı beni

-Hadi seni evine bırakayım ! dedi Onaylarmışçasına kafamı salladım ve çıkışa doğru ilerledik

. Koray ile birlikte arabaya bindik . Koray arabayı sürerken ben hala sessizce ağlıyordum . Daha

sonra fark edince bana döndü ve arabayı durdurdu

-Hadi artık ama ağlama , o inci gibi göz yaşların değmez öyle adama . Artık ağlama .. lütfen !

dedi ve yanağımı okşadı .

-Ta-Tamam hııh ( hııh = nefes alma ) artık ağlamayacağım hııh ! dedim Gülümsedi ve elini

yanağımdan çekti . Daha sonra evin önüne geldik . . .

Koray'ın Ağzından

Artık eve gelmiştik . Aşağı indim ve kapısını açtım .

-Teşekkür ederim ! dedi gülümsemeye çalışarak bende ona karşı gülümsedim . Daha sonra indi

aşağı ve bana

-Koray .. yanım da olduğun için teşekkürler çok iyi bir arkadaşsın ! dedi ve sarıldı bende ona

sarıldım . Bu kolların beni hiç bırakmamasını istiyordum , arkadaş demesi kırmıştı beni ama

ben bozuntuya vermedim . Sarılmayı bıraktıktan sonra karşım da birkaç saniye durdu ve

yanağıma bir küçük öpücük bıraktı gülümsedi ve

-Yarın görüşürüz ! dedi ben hala beni öptüğünün şokundaydım ! Allah'ım sana geliyorum !

Tam binaya girecekken arkasına döndü ve

-Bide şey .. Yarın da dahil bundan sonra Mert'le oturmak istemiyorum seninle otursam sorun

olur mu ? dedi . Şaka mı bu kamera nerede ortaya çıksın !

-Tabi sorun olmaz ! dedim birden

-Peki .. Görüşürüz o zaman yarın ! dedi gülümseyerek bende sırıtarak

-Görüşürüz ! dedim ve elim hala yanağım da arabayı bindim . Bu kız beni çıldırtıyordu . Eve

doğru ilerledim çok uykum vardı . Nede olsa yarın Deniz'le oturacağım !

Mert'in Ağzından

Deniz çığlık atıp gitti . Allah'tan sadece camlar kırılmıştı bina çökmemişti çok şükür ! Biz bir

oyuna gelmiştik ve Deniz bana güvenmemişti ! Sinirle Derya'ya döndüm

-Senin yüzünden Deniz'imden oldum lan ! Allah hepinizin belasını versin ! diye bağırdım bana

neler oluyordu sinirlerimi kontrol edemiyordum gözüm .. sanki gözüme bir şey oluyordu !

Yerdeki cam parçasından suratıma baktığım da gözümün kırmızılaştığını fark ettim !

-Neden ki tatlım ne güzel biz olduk işte ! dedi Derya ve kollarını boynuma doladı tam öpecekti ki

hızlıca kollarını üstümden çektim

-Sen ve ben olamayız ben Deniz'i seviyorum anladın mı ! diye bağırdım ve onu duvara ittirdim .

Duvar .. parçalanmıştı ve Derya yerde inliyordu ! Ben .. ne yapmıştım böyle !


Selam okuyucularım , iyisinizdir inşallah . . Baya okuyucu sayısı artmış sizleri seviyorum .

Arkadaşlar dershane den dolayı vakit bulamıyorum ve anca boş vaktim de yazabiliyorum

Yorumlarınızı , Fikirlerinizi ve Eleştirilerinizi yazabilirsiniz

İyi okumalar :) :D


Bir Ölüm Perisi HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin