İNTİKAMIN BEDELİ

Giriş

Lisemin ilk günleri her ne kadar okulumu sevemesemde hala heyecanla kalkiyorum ve bir an önce gitmek istiyorum. Bazen neden burayi tercih ettiğimi bile anlamiyorum. Ama bakarsan Anadolu lisesi herkesin gözün de bana laik olan yer ama kim bilebilirdi içinde neler yaşadığımı. Ha bu arada disaridan boyle zeki gorundugume bakmayin hala düşünüyorum burayı nasil kazandım diye.
Bu arada ben Ecrin 14 yasinda ela gözlü kumral kıvırcık uzun saçlarım ve oldukça zayıfım. Sadece gülmeyi bilirim ama inatçılık sadece bana verilmiş bir özelliğim gibi. Iyi niyetli olduğumdan belkide herkesi kendim gibi sanırım. Belkide bu benim en büyük yaptıkça yaptığım, hiç vazgeçemediğim hatam.
9.sınıfımın 2. dönemine kadar herşey sıradan ve sıkıcıydı. Tenefüslerde dışarı bile çıkamazdım. Herşey o dönem başlamıştı. İlk defa öğle arasında dışarı çıkmıştım koridorda ilerlerken karşımda onu gördüm ve gözlerimi alamadan sadece onu izlemek istemiştim o an. Her teneffüs dışarı çıkma sebebim oldu. Ve öğrendim kim olduğunu. Sarp, üst sınıflardan kahve gözlü 16 yaşında siyah saçlarının aralarındaki beyazlar onu ne kadar alay konusu etsede ortamında, benim bakmaya doyamadiğim, dokunmak istediğim adam olmuştu. Artik teneffüs saatlerini hesaplamaktan derslerime adapte olmayı bırakmıştım çünkü aklım onun evi olmuştu. Bugünün son saati bitmişti eve zar zor gidiyodum. Eve gelir gelmez sosyal medyadan onu kontrol ediyorum hep. Artık platonikleşmiştim. Bizimkiler oldukça şikayetçiydi tabiki bu umursamaz, derslerden uzaklaşma hallerime ama, elimden bir şey gelmez çünkü, ben bu adama tutulmuştum. Akşam her zamanki gibi Sarpın hesaplarını kontrol ederken ,bana arkadaşlık isteği yollaması mutluluktan ağlama sebebimdi. Ertesi gün erkenden kalkıp heyecanla okulun yolunu tutmuştum. En yakın arkadaşım Ezgi, Sarp ın sınıf arkadaşıyla sevgili olmuştu, aynı ortamdan çok yakın iki dost olmuşlardı.
Bir gün hep birlikte aynı ortamdaydık. Onu yanımda hissettiğim an, dünyanın en güzel duygusuydu. Her gülüşünü aklıma kaydederdim saniye saniye. Göz göze gelmemiz huzurun tanımıydı. Artık herşey çok güzel gidiyodu. Lisenin tadını almaya başlamıştım. Çünkü artık adımı biliyodu .