Maria
Bevend zat hij tegen over mij, wetend dat dit een van de laatste momenten samen zou zijn voordat hij zou vertrekken. Beiden zwegen we. Ik wist niet wat ik zeggen moest. De enige vraag die door mijn hoofd spookte was; zie ik hem ooit terug? Mijn beste vriend Bram zou mij gaan verlaten. Niet voor eventjes. Het was zeker dat zijn ouders niet van plan waren ooit terug te keren naar Nederland. Maar diep in mijn hart wist ik dat het voor Bram een enorme opluchting zou zijn om weg te gaan en opnieuw te beginnen. Ik vermoedde dat hij daarom zijn tattoo had laten zetten. Ik was dan wel zijn beste vriendin, en ik wist dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad. Zo wist ik ook dat hij er liever niet over praatte. En dat deden we dan ook niet. Na onze koffie te hebben opgedronken, betaalden we, en verlieten we het café.
Bij de fietsen aangekomen, stonden we eerst zwijgend tegen over elkaar, na denkend over hoe wij gedag zouden zeggen. Ik had een hekel aan afscheid nemen. Bram hield een zak voor mijn neus en toonde mij de inhoud. "Kies er maar eentje." zei hij. Ik keek in de plastic tas en zag twee boedah beeldjes. Ik glimlachtte naar hem en pakte een van de beeldjes. "Het brengt geluk.." zei Bram zacht. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en gaf hem een korte knuffel. Ik voelde me erg opgelaten en een klein beetje ongemakkelijk. "Pas goed op je zelf, oké? " vroeg ik. "Natuurlijk doe ik dat. Jij ook hè?" Ik knikte. Na een stilte pakte hij zijn fiets. "Nou...tot ziens dan, Maria.." Ik slikte de brok in mijn keel weg en ik stak mijn hand op toen hij weg fietste. "Doei!" riep ik hem nog na.
Toen was hij weg. Op wereldreis.
JE LEEST
DreamCatchers
RomanceDe wegen van de twee beste vrienden Maria en Bram lijken zich van elkaar te scheiden. Het lot lijkt hen weer bij elkaar te brengen, wanneer de tijd rijp is, en niet op de manier die zij ooit hadden kunnen bedenken. Een moeilijke, maar sterke en inti...
