Biliyoruz ki Wattpad de birçok keşfedilmemiş hikaye var. Ben burda size bunları tanıtmak istiyorum.
Ama diğerlerinden farklı olarak bir şartım var.
sizin hikayenizi tanıtırım. Ancak siz hikayeniz tanıtılmadan önce tanıtımı yapılan hikayeleri kütüpha...
Trabzon güzeline baktım. Ne votede artış var ne de yorum var.
Lütfen şimdi yayımladığım ADIM ADIM HAYATA ve TRABZON GÜZELİ adlı kitaplara bakalım...
ADIM ADIM HAYATA
Kapak Fotoğrafı:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YAZARI:hayellerinin_kizi çok severim kendisini♥♥ Görsem mıncırırım ama nerde oturduğunu bile yeni öğrendim snakbdsj arada mesafeler var...
KATAGORİ: Genç Kurgu
BENİM YORUMUM: En sevdiğim yazarın en sevdiğim kitabıdır. Dostluk ve aşkın cıvıklaştırılmadan, doğal haliyle anlatıldığı bu hikayede gülmekten ölme riskiniz var. Neden mizah katagorisinde yayımlamadığını bilmiyorum. Cins işte. Ama çok tatlı be. Okurlarına olan samimiyeti ile eski kitabında bir aile kurmuştuk. 36 kişiydik ama fena eğlenirdik. Okursanız şanslı olan siz olursunuz.
Hikaye Tanıtımı:
Küfür içerir!!
Hayat her zaman istediğimiz gibi devam etmez. Bazı zorlamalara maruz kalırız. Hayatınızı değiştirecek zorlamalar...
Size yeni bir hayatın kapısını açan ve aslında altında güzellikler bulunduran...
Sadece bakmasını bilmek lazım. Anlamak lazım. Tadını çıkarmak lazım.
İlerlemek lazım; Adım adım hayata...
-------------
"Kağıt yiyorum. Kanka şimdi düşünüyorum; Kağıt, ağaçtan oluyor; ağaç mineralleri topraktan alıyor, toprak ilk insanın hammaddesi, bütün insanlar Hz. Adem'in torunu. Yani bizim kardeşlerimiz. O zaman biz kağıdı yiyerek kardeşlerimizi yiyoruz."
Hilâl'in mantık kusan açıklamasına başımı sallarken kafamı yatak başlığına çarptım. Bir yandan kafamı ovuştururken mantık dörtlemimize ben devam ettim.
"Hilol, o zaman kardeş ile kardeşin evlenmesi haram ise biz de dinimizce kimseyle evlenemeyiz."
Hilal derken a'nın şapkasını koymadığımızda sinirlendiği için Hilol derdim ona. Ve evet biz canımız sıkıldığında birlikte kağıt yerdik.
-----------------
"Ulan susun! Bir oyun oynatmadınız anasını... Lan şah Ulaş Bey şah!"
"Can biz tavla oynuyoruz abi!"
-----------------
"Benim de var aynısından!" Peliklerini kestiğimin tohumuna gözlerimi kıstım ve iyice baktım.
"Yalancı! Aynısı olamaz ki, senin ayakkabı numaran benimkinden küçüktür!" Çocuk bana dudaklarını büzüp sinirle baktı. Ben de aynı şekilde ona baktım. Evet kavga startssssss!
