Yeni hayatıma alışmam biraz zor olacaktı ama buna alışmalıydım çünkü hayatım artık köyün o yeşillik cennetinde geçmeyecekti,ben henüz 3. sınıfa gidiyorum ve doğru düzgün bir ders görmedim bunun içinde dersler hakkında hiçbir fikrim yoktu.Ablam kaydımı yaptırdı ve artık ders başlamadan önce sınıfa gitmeliydim,sınıfa girdiğimde herkes adımı soruyor nereli olduğumu merak ediyorlardı onların bu ilgisi ve merakı beni sevindirmişti açıkcası,hepsi başıma toplandı ve sordukları soruya cevap verdim,Adım erdinç ve adana'da ufak bir köyden geliyorum pek konuşkan değildim herkes benimle birlikte oturmak istiyordu ben arka sıraya oturmak istemişken biri kolumdan çekti ve bende bir şey demeyip yanına oturdum isminin baran olduğunu söyledi ve el sıkıştık en ön sıradaydım ,şimdi tek yapmam gereken öğretmenin derse girmesini beklemekti yaklaşık 10 dakika sonra öğretmenimiz geldi ve sınıf hep bir ağızdan 'yeni biri geldi' dediler beni göstererek.öğretmen ile kısa bir konuşmamız oldu
"merhaba hoş geldin adın nedir ?"
-adım erdinç
"benim adımda yaşar sınıfa hoş geldin bu sınıfın öğretmeni benim." dedi.
öğretmenin güler yüzlülüğü içimde sıcaklık hissi bıraktı ama bu his kısa sürdü,derse başladığımızda tahtaya bir matematik sorusu sorup benim yapmamı istedi çok heyecanlanmıştım ayağa kalkıp tahtaya yaklaştım elime bir tebeşir alıp düşünmeye başladım fakat hiçbir şey bilmiyordum ilk defa matematik görüyordum daha doğrusu ilk defa ders görüyordum. Tahtadaki soruyu yapamadığım için öğretmen bana kızmıştı,bazıları bana tembel,basit soruyu yapmadı gibi sözler söylüyordu bu benim daha çok üzülmeme yol açmıştı hiç bu kadar küçük düşüp azarlanmamıştım. Zil çalmıştı ve tenefüste dışarı çıkıp oturacak gölge biryer arıyordum hava hayli bir sıcaktı cebimde ise 5 lira vardı canım hiçbir şey istemiyordu ağaçlı biryere oturup düşüncelere daldım,o sırada yanıma kısa hafif kıvırcık saçlı zayıf esmer bir çocuk geldi tanışmak istedi ve bende kabul ettim.
"merhaba yalnız olduğunu gördüm ve yanına geleyim dedim adın erdinç'ti değilmi?"
-Evet peki ya senin adın nedir ?
"benim adımda umut memnun oldum,bende ilk geldiğimde tek başıma bahçede dolanıyordum ta ki kadir ile tanışana kadar neden bizimle beraber dolaşmıyorsun üçümüz iyi bir grup oluruz?"
Kendimi çok iyi hissetmiştim sınıftaki azarlamalardan sonra mutlu etmişti beni ve büyük bir mutlulukla kabul ettim.
-tabiki ! çok isterim ^^
Umut beni kadirle tanıştırdı,kendisi şişman,espirili,temiz biriydi en azından diğerlerinden kat ve kat daha iyi birine benziyordu yaptığı espirilerle güldürürdü. Umut ise benim gibiydi pek konuşkan değil içine kapanık birisiydi onunla pek konuşmazdım,gün böyle geçti artık eve gitme vaktim gelmişti arkadaşlarla vedalaşıp evin yolunu bulmuştum yolda giderken beni anlayabilen arkadaşlar bulduğum için mutluydum artık o kadarda yalnız değildim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız
Non-Fictionİnsanlardan uzak kalmak isteyen çocuğun hikayesi.. -gerçekte yaşanmış bir olaylar.