Love Signs

Chapter 1

It Was All Began Because of Him...

(APPLE'S P.O.V)

My name is Apple Torio,just a simple girl noon, tahimik,mahiyain,shunga and last but not the least mataba (pero hindi naman ganun kataba nu..medyo lang haha! EksDi!). I always making myself numb to love so, I always doing the things that I love to do like watching my favorite anime's,playing my piano,drawing some creepy things and the most I loved to do is to listen to my favorite ROCK songs(I always prefer on Rock songs than Love songs because I think this is the best kind of music that will make myself numb than Love songs, it makes me easier to fall with someone... sabi nga "Music Heals Your Soul so, choose the Right music" kaya ang pinili kong music ay ang "R.O.C.K Music"). But before all of that, there is reason why I am doing this to myself.

4 years ago I have a boyfriend his name is Mayer Nigel Montero, isa siyang basketball player medyo matangkad, makapal ang kilay (gaya na lang na iba pang mga pogi na may makakapal na kilay), astig kumilos, kwela, maalalahanin, joker, at higit sa lahat gangster. At isa pa pala, BABAERO!. Isang taon ang agwat naming dalawa. Noong nagpra-praktis kami sa harap ng room nila (ni Nigel) ng sayaw namin para sa girl scout napansin ko na parang lagi siya na nakatingin sa akin, hindi naman ako ung gitna sa pwesto, hindi naman ako magaling sumayaw bakit naman kaya niya ako tinititigan ng masama bakit? Pangit ba ako sumayaw? Tuloy, nahihiya ako sumayaw. Kada-iikot ako, nakatingin pa din siya sa akin, sa tuwing mag-kaka-eye-to-eye kami kapag inaalis ko ng tingin mga ilang seconds titingnan ko ulit, nakatingin pa din siya sa akin.. "Ano ba 'yan kuya!" What's your problem" sabi ko sa isipan ko.. huhuhuhu...(Sad Face EksDi!).

Recess time na namin na mga girl scouts sa dalawang oras ba naman na nagpra-praktis kami paano kami hindi mapapagod.."Yehey! My favorite part!" sabi ko ulit sa isipan ko... I'm a kind of a person na laging isina-iisipan na lang ang mga nais kong sabihin kasi nga mahiyain ako eh.. naaalangan kasi ako kung ano pa ang sabihin ng iba kaya iyon, lagi ko na  lang isina-iisipan ang mga nais kong sabihin..And then nakaupo ako at naka-upo din si Nichole (kaklase ko na sinasabi lang na mag-best friend kami kapag nililibre ko siya ng pagkain,matangkad siya at syempre mataba din tulad ko pero hindi ako papayag na mas mataba ako sa kanya kaya mas mataba siya sa akin haha! Buti nga!) sa harap ng room nila na sobrang busy, hindi niya ata masara ung zipper ng bag niya kaya trying hard siya. Nakatingin lang ako nun kay Nichole habang umiinom ng tubig nang biglang lumapit sa kanya si Kuya na tingin nang tingin sa akin at sabay niyang sabi "Nichole, kilala mo un?" at sabay turo sa akin kitang-kita koi yon ung pagturo niya sa akin,napatulala na lang ako sabay biglang kinabahan. Sabay din namang sabi ni Nichole "Hindi ko alam!" pasungit niyang sabi na tila nabwi-bwisit na sa bag niya (kaya siya ang pinagtanungan kasi tita niya ung adviser ni Kuya na laging nakatingin sa akin) napatitig na lang si Kuya na laging nakatitig sa akin kay Miss Nichole sungit na hindi masara-sara ang bag at sabay tumingin ulit sa akin si Kuya at ako naman biglang alis ng tingin na kunyare ay hindi silang dalawa ung tinitingnan ko.

Syempre, nagtataka din ako kung bakit siya laging nakatingin sa akin at kung bakit niya tinanung ung pangalan ko. May atraso ba ako dun? Baka meron siguro hindi ko lang matandaan. Anu ba 'yan eh.... Pero dahil wala nga akong matandaan na may atraso ako dun at ngayon ko lang din siya nakita.. I just don't mind those such things until, one day nagka-salubong kaming dalawa ako lang at siya mag-isa, napansin ko ulit na nakatingin siya sa akin, napatingin din ako sa kanya pero inialis ko agad mata ko sa kanya, halos 5 inch na lang ang distansya namin and then pagkasalubong naming dalawa para bang may ibinulong siya sa akin na hindi ko maintindihan pero at first i-nignore ko lang un until second time, katatapus lang ng girl scout namin sa Baguio, napadaan kami ni Mark sa harap ng room nila (si Mark ay second cousin ko na may pagkabakla yata dahil idol niya si Katy Perry) nakita namin siya at nang mga kaklase niya sa harap ng room nila na nagtutulakan and nung padaan na kami may binulong ulit siya na hindi ko maintindihan nanaman. "Anu ba 'yun? Talagang may binubulong siya sa akin na hindi ko ma-gets? O sadyang hindi ako ung binubulongan niya? Bakit nay?! Nung last naman na binulungan niya ako kaming dalawa lang naman nun ah.." sabi ko nanaman sa isipan ko...

"Ano ba itong lalaking 'to?! Bakit ganun?!" and then kinabukasan uwian nakita ko siyang naghihintay sa harap ng gate ako nasa room tanaw ko siyang naka-upo sa harap ng gate, naghihintay ng sundo nang makita ko kung saang direksyon siya umuuwi sa direksyon din  kung saan din ako umuuwi pero baka ibang barangay siya sadyang parehas lang ng direksyon ung daanan pero magka-ibang barangay and then, kinabukasan ulit, I saw him again and again and again ilang araw ko na siyang nakikita palagi and then one time nagkasabay kami naghintay sa harap ng gate naghihintay ng sundo naka-upo siya and then, ako nakatayo nakatingin din sa kanya pagkakita ko nang mabuti sa mukha niya pogi din pala siya... Pagkalipas ng ilang minuto na-unang dumating ang sundo ko edi dumaan ako sa harap niya na kunyare na hindi ko siya tinititigan nung halos magkalapit kami na parehong naghihintay.. nung papalapit na ako sa tricycle namin naramdaman ko na pagkadaan ko sa harap niya tinitingnan niya ulit ako..

One time ulit, nang pauwi na ako na nakasakay sa tricycle namin nang paliko na kami papunta na ng bahay nakita ko ung tricycle na nasa likuran namin at nakita ko din kung sino ang nakasakay,si Kuya na tingin nang tingin sa akin. Sa araw na iyon hindi ko pa alam na iyon na pala ay isang sign na magiging crush ko siya at magiging BF ko siya... Mahiwaga yata ung lalaki na iyon ah.. Parang siya ang dahilan kung bakit ako nakakakita ng mga sign about what will be happen to me in the future...

Sa kaka-isip ko sa kanya na-fall na ako sa kanya, kaya nung hapon mga 12:45 siguro... bumili kami ni Nichole ng ice candy sa canteen.."Ma'am anong flavor po ito ma'am?" "Buko-salad neng" "Magkano po?" "Limang piso isa". Sa araw na iyon si Nichole ang nag-yaya sa akin na bumili na ice candy kaya syempre hindi ko siya ililibre KKB kaming dalawa. Kumuha kami, tig-isa kaming dalawa. Habang naglalakad na kami papunta ng room sinisipsip na namin ung binili namin na ice candy tapos tumambay sa harap ng room namin sa may hagdan tanaw namin kung sino ung mga estyudanteng late haha! But, two days before that, itinanong ko kay Nichole kung anong pangalan nung Kuya na tingin nang tingin sa akin nakita ko siya nun hawak-hawak ang basurahan ka-tatapon lang ata, itinuro ko siya tinanong ko kay Nichole kung anong pangalan niya (this time ako naman ang makapal ang mukha na magtatanung kung anong pangalan niya) "si Kuya Nigel baket?! Crush mo?!" sabi ko "Hindi aaa!" ako naman na mabilis mahalata kung nagsisinungaling kasi namumula ako hindi na ako naka-deny pa nang husto kasi halatang-halata na eh.. namumula na ako kaya ang ginawa ko dinilaan ko na lang si Nichole at sabay ngiti na lang.. "Ehhh... Crush mo si Kuya Nigel no???" "Huh?! Ahm.. medyo.." sinabayan ko na lang ng tawa. "Hayaan mo Apple, irereto kita kay Kuya Nigel.." Ako naman hindi na nakapalag pa umamin na ako buti na lang at good mood si Nichole.. "Apple! Ung buong pangalan pala niya Mayer Nigel Montero" sabi ni Nichole.Eto na balik na tayo sa may sumisipsip na kami ng ice candy..Nang umupo na kami sa hagdan sa harap ng room namin tanaw namin ang mga estyudanteng late pumasok. Makalipas ng ilang sandali, habang sinisipsip namin ni Nichole ung ice candy may dumating na tricycle na may estyudanteng nakasakay. Nagulat kaming dalawa ni Nichole parehas kaming napa-ubo dahil sa pagkagulat namin kung sino ung bumaba sa tricycle,lumabas pa nga sa ilong ko ung ice candy eh... habang sinisipsip ko...Si Kuya Nigel kasi ung bumaba sa tricycle. Edi ako naman pinupunasan ko na agad ung lumabas na ice candy sa ilong ko bago pa niya ako makita na may lumabas na ice candy sa ilong ko na parang bang sipon.. syempre nakakahiya naman kapag nakita niya akong ganun no...Si Nichole naman pinalo-palo na ako sabay sabi "Oy Apple! Si Kuya Nigel o... gusto mo tawagin ko?" "Oy! Wag Nichole! mamaya makahalata eh.." sabi ko kay Nichole nang medyo mahina na boses (kung pwede ko nga lang siya na yugyugin para hindi na makasalita gagawin ko eh..kaso papalapit na si Kuya Nigel) Nang papalapit na siya nang papalapit kunyare na kaming dalawa na hindi siya ung pinag-uusapan namin,nagkunware kami na para bang wala kaming paki-elam sa kanya. And then suddenly..nagulat ako...biglang tinawag ni Nichole si Kuya Nigel "Kuya Nigel!' tumingin naman si Kuya Nigel (ng medyo masama ang tingin habang kagat-kagat ung kulay pula niyang panyo na scarf) at ako ang unang tiningnan pero bigla din namang lipat ng mata kay Nichole at hindi siya pinansin. "Snobber Kuya Nigel!!" sabi ni Nichole sa kanya. Nang nakadaan na si Kuya Nigel at malayu-layo na sa amin.."Tsk. Snobber 'yun si Kuya Nigel" sabi ni Nichole again. "Bakit mo naman kasi siya tatawagin nang walang dahilan?"sabi ko kay Nichole nang medyo naiinis. "Anu ba?! Eh.. para sau nga yun eh.." "Hmmp!" sagot ko na lang kay Nichole "Oy! Apple namumula ka pala.." Huh?!! Kelan pa?! Kanina pa ba nung papadaan si Kuya Nigel" Oo kaya..hindi mo alam?" "Mukha bang nakikita ko ung sarili ko habang namumula nang walang gamit na salamin! Try mo! Tingnan mo ung sarili mo nang walang salamin!" "Sus! Crush mo lang si Kuya Nigel eh!" "Hmmp!" sagot ko na lang kay Nichole na medyo may pagkasungit.