Savaş henüz başlamamıştı.Ailem ve ben çiftliğimizde mutluca yaşıyorduk.Hayvanlarımızı yediriyor ve gezdiriyordum.Baban askerde keskin nişancıymış arada abim ve babada atış atmayı öğretiyordu.Artık abimin askere gitme yaşı gelmişti.Hepimiz bunun farkındaydık.Ve vedalaşma zamanıda gelmişti.Abimle vedalaştık.Abim artık asker sayılırdı.Yarın yola çıkmak üzere eşyasını hazırladık."Kardeşim artık ben askerim eğer bana bişi olursa ailem sana emanet.Nede olsa babamız yaşlandı bişi yapamaz oldu.Sakın onları üzme "."Tamam abi sen dönene kadar ailem bana emanettir.Yolun açık ,kılıcın keskin olsun abi."Nihayet abim yola çıktı .Annem ve babam'ın gözlerinden yaş gidiyordu.Artık ailemin tek evladı kalmıştım.Hayatımıza abim gitmemiş diye devam ettik .Ama annem hala üzüntüsünü dışarı hissettirmesede ben anlıyordum .Abimin gidişinden tam 2 yıl geçmişti.Bende artık askere gidecek kadar olmuştum.Birde sevdiğim bir kız vardı. Onu çok seviyordum.Ama ona nasıl açıklardım.Utangaçtım söyleyemezdim onu sevdiğimi.Esmer ,mavi gözlü,uzun saçlı güzel bir kızdı.Birgün pazara tek başına gidiyordu.Hemen utangaçlığımı yenip onun yanına geldim."Merhaba " dedim.Oda gülümseyerek "Merhaba" dedi.Ve onu duyduğum bütün hisleri söyletirlerdim.O da şaşırarak bana baktı.Oda bana "Bende seni seviyorum"dedi.Artık her gün beraberdik.Birgün gazete de "bütün 18 yaş üstü erkekler askere alınacak"diye yazı okudum.Bende 18 yaşındaydım.Bu yazıyı babam da okumuştu.Bir akşam yemeğinde babam la beraber konuştuk.Babam "Oğlum belki okumuşsundur.Artık abin gibi olacaksın."dedi.Bende " Evet baba biliyorum.Artık bende askerim "dedim.Bunu duyan annem üzülmekten başka birşey yapamazdı.Ne yapabilirdiki o da Savaş'ın kızıştığını biliyordu.Ve hemen sevdiğimin yanına gittim. Ona "Ben döneme kadar beklermisin "dedim.O da "ölene kadar beklerim"dedi.Ve sevdiğimle vedalaştık.Yarın tası yok yola çıkacakmışız.Hemen akşamla ailemle vedalaştık.Sevdiğime "Ailem sana emanettir"dedim .Ve hepsiyle vedalaştım. Yarın olmuştu bütün askerler trenin yanında toplanmıştı.Sert ,uzun boylu, hiç gülmeyen bir komutan geldi ve " Her biriniz birer askersiniz .Artık çocuk değilsiniz.Hemen trene binin"demesiyle dışarıda kimse kalmamıştı.Tren harekete geçmişti .Trenin kalkışından tam 2 gün geçmişti.Nihayet eğitim merkezine varmıştık.
