CHAPTER ONE(CHARACTER'S)
1.1 RIAN ACE SALAZAR BUENAVENTE
*ace pov*
"anak gising na,, magagalit ang tito mo pag na late tayo"
" mama naman eh inaantok pa ko... hahabol na lang ako duon"
" anak hindi pwede,, magagalit ang papa mo nyan..."
" ma naman eh,, five minutes pwede??? "
" ok, five minutes lang ah,"
" yeah, yeah, leave me na "
haaaaaaay,, grabeh inaantok pa ko,, anong oras na ba ako natulog ka gabe???
umaga na ata yun eh..
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ
" anak tumatawag na ang tito mo,,,, blis na anak,,, yuhoooo!!! anak??? aaaaannaaaaaaak???"
ugh, kulang eh,,, kainis bahala na nga,,
" oo na ma,, maliligo na!"
bumangon ako ng nakapikit at pumasok sa cr
naligo na ko at nag bihis,,,
nga pala andito kami ngayon sa province namin,, kasal kasi ng tito ko,,, abay panaman ako...
bumaba ako sa hagdanan at nakita ko si mama kumakain na,
kumain na ko at umalis na kami,,,
pag dating namin sa simbahan mag uumpisa na.. pumila na ko ,,
habang umaandar yung pila kung ano anong niisip ko...
haaaaaaaay, grabe,, ang swerte ni tita joyce kay tito nikko, ,,,nakatagpo sya ng isang lalakeng mag aalaga sa kanya,,
haaaaaaay ako kaya??? kelan kaya ako makakatagpo ng ganyang lalaki,, kelan kaya ako mag papakasal???
haaaaaaaaaay.,
" now you may kiss the bride"
*3* ummmmmmmm
"ui ace "
0.0???
0.0???
>////<
" lakad na nag da daydream ka nanaman"
whaaaaaaaaaaaaaa grabeh nakakahiya,,, ako na pala yung lalakad,, gosh,,,
ano bang nangyayare sakin ,,, aaaaaaaaaahhhhhh,
after ng kasal ayun diretso sa reception,, hanggang ngayon naiilang parin ako... nakakahiya kasi... tama bang ngumuso ako dun???
haaaaaaaayy bwisit nakakahiya
kumain nalang ako at pumasok na ng kwarto,,
ako nga pala RIAN ACE SALAZAR,16 yo fourth year highschool sa pasukan,, simple lang ako, batugan kung matulog, maputi mahaba buhok, maganda,, syempre no,, sino bang tangang babaeng hindi pupurihin ang sarili nya no,,, 5'2 and laging nag dadayream...
BINABASA MO ANG
"HIGH MATES "
Romanceisang barkadahan ang nabuo sa hindi inaasahang pangyayare,, nabuo ng dahil sa isang simpleng okasyon, nagtulungan, nag kampihan,, ng dahil sa isang simpleng okasyon nabuo ang isang barkadahan kung saan, pumuno ng saya at tuwa sa isang taon,, sabi...