I Am Gonna Sue Min Yoongi

Prologue:

Welcome to Asahichi University

Asahichi University isn't the typical type of university you've seen neither in the Wattpad World or in Real Life.

"Once you enter, there's no turning back" ang gasgas na kataga sa bawat istorya.

Asahichi University is a weird school where students always come to school with banners, placards, and lightsticks. Some students even wear headbands with their idol's name on it during wash days.

Asahichi University has one and only idol boy group named, Bangtan. And will be having a girl group soon.

{a/n: Gawa-gawa ko lang yung Asahichi University nilibot ko kasi yung mata ko sa kwarto ko nung nag-iisip ako ng name tapos nakita ko yung electric fan namin na Asahi hahaha. So ayun, kung meron mang ganito sorry hehe di ko talaga alam.}

Kilala ko sila, but not really.

Started from the guy who invented the tongue technology. The intelligent monster, the perfect horsey, the best actor, the guy who made existing handsome cookies, the guy who is inlove with the kitchen, and lastly the one who is kind-hearted at all time.

The guy who brought me where I am now.

"I am gonna sue you Min Yoongi!!!!" sigaw ko mula rooftop ng school namin.

Hindi ako makapaniwalang magagawa nila ang lahat ng ito.

"I'm gonna sue you all! Magbabayad kayo!!" sumandal ako sa pader saka umupo.

Chineck ko yung phone ko. 25 missed calls. Muling may caller na umappear sa screen, si Hobie. Dinecline ko yung call niya saka ko inairplane mode yung phone ko.

"Ano nanaman bang kasinungalian ang sasabihin niyo?" sabi ko. Kinapa ko yung bulsa ng uniform ko at voila, ang earphones ko.

YAHOOOO MAKAKAPAGSOUNDTRIP NA AKO.

Pinlug in ko to sa phone ko saka pinlay yung music.

now playing: twice - ooh ahh

"Redeu carpet gateun gip--"

Bigla nalang akong napatigil sa pagkanta ko.

Pinunasan ko yung mukha ko.

"Ang lively nung beat ng kanta pero bakit hik ako hik naiiyak hik" patuloy tumutulo yung mga luha ko.

"Ano ba wag kang umiyak please" pagpapatahan ko sa sarili ko- sino pa bang magpapatahan sakin kundi sarili ko lang. Ako lang nandito eh.

"Tangina, tumigil ka. Yun? Yung si Min Yoongi? Magbabayad yon. Pati yung mga kaibigan niyang ulol na paasa. Pareparehas silang manggagamit." tumayo na ako, hindi ako dapat magmukmok lang. Strong ako. Strong. At tuluyan na akong lumabas sa rooftop.

Uuwi na ako.

*flashback*

Papasok sana ako sa club room ng marinig ko yung pangalan ko kaya hindi ako tumuloy.

Sobrang down na down na nga ako dahil may namuntirya ng locker ko at ending wasak yung Adorkable Kit ko.

'Adorkable Kit' - isa yan sa requirements dito sa school. It consists, concert thing. Basta yung mga dinadala sa mga concert or events, fanmeet etc.

Heungina diba? Ineffort ko yung banner during Art class namin tapos yung lightstick ko bigay pa yon nung bestfriend ko tapos potek.

Tapos ang dami pang ibang nangyayari sakin these past few days. Ang gulo-gulo, parang planado ganon.

"Totohanan na ba?" rinig kong sabi sa loob.

"Kala ko ba trip trip lang?" kasalukuyan parin nga akong nasa labas ng club room. Medyo nakaawang yung pinto kaya naririnig ko yung mga nag-uusap sa loob.

"Wag mong sabihing..." mga familiar boses na nag-uusap usap.

Sigurado ako. Boses nila tong naririnig ko. At isa pa wala naman ng ibang tao ang magtatangkang pumasok dyan maliban sa members.

"Tangina totoohanan na ba talaga?"

"Puta akala ko part ng script" ano ba tong pinag-uusapan nila?

"Paano? Ano? Kailan?" this time babae naman yung nagsalita pero nabobosesan ko siya.

"Oy diba ideya mo naman to."

"Anong ako? Si hyung kaya yon."

"Gago ka si noona nakaisip non." nagtatalo na sila hindi ko malaman kung sino sino nagtuturuan boses lang kasi naririnig ko.

Hindi ko inakala. Ano bang nagawa ko sa kanila? Bakit ganito. Bakit?

"Bakit kayo sakin nakatingin?" sabi nung familiar na boses ng babae.

"It all started because of you diba?" babae parin. Nagtatalo na sila.

Nagtuturuan.

"TUMAHIMIK NGA KAYO! TANGINA. FINE SIGE KASI AKO MAY GAWA. AKO MAY KASALANAN"

Napahawak nalang ako sa dibdib ko. Ibig sabihin- siya?

"Totoo ba?" wala akong narinig na nagsalita maliban sa isang malakas na "Putangina". Baka malamang tumango o umiling lang siya.

Siya ang may gawa non? Magkakasabwat sila?

Pinagtripan nila ako?!

*End of flashback*

Masyado na akong madaming nalaman.

Akala ko totoo na.

Kala ko hawak ko na yung matagal ko ng pinapangarap at may bonus pang dalawang kasama with friends.

Akala ko lang pala 'yun.

Sabi nila magkakasundo daw tayo?

Sabi nila ako parin daw?

Sabi nila ako na daw?

Joke lang ba talaga 'yun?

Tama nga ako, sabi lang nila yun.

Plano niyo lang akong saktan. Namag-asa ako, kala ko pag-asa kayo. Isa lang pala kayong pag-asa without the G.

-----

160906 {revised|160907}

Huehue guys please support :3 Goal ko tapusin 'to asap. Hahaha nakakatuwa kasi eh. Ang bunga na aking pagkaswaeg-swaeg.

Plagiarism is a CRIME.