After HS (greek translation)

-13-

Το υπόλοιπο Σαββατοκύριακο κυλλάει γρήγορα και ευτυχώς καταφέρνω να αποφύγω το Χάρρυ. Βεβαιώθηκα πως θα έχω φύγει για τα μαγαζιά την Κυριακή πριν έρθει στο δωμάτιο ώστε να το αποφύγω. Τα νέα ρούχα που αγόρασα γεμίζουν τα μικρά μου ράφια, καθώς τα βάζω στην άκρη η ενοχλητική φωνή του Χάρρυ έρχεται στο μυαλό μου. «Ξέρεις πως πηγαίνουμε σε πάρτι όχι σε εκκλησία.» είπε και πιθανόν θα το έλεγε ξανά αν έβλεπε τα νέα μου ρούχα. Αποφάσισα πως δεν θα πηγαίνω σε πάρτι πια με τη Στεφ, ή οπουδήποτε που μπορεί να είναι ο Χάρρυ. Δεν είναι καλή παρέα και με εξαντλεί νοητικά.

Είναι πια Δευτέρα πρωί, η πρώτη μου μέρα στα μαθήματα του κολεγίου και δεν θα μπορούσα να ήμουν πιο προετοιμασμένη. Ξυπνώ πιο νωρίς για να σιγουρευτώ πως θα κάνω ντουζ χωρίς να βιαστώ. Το πουκάμισό μου που κουμπώνει και η πλισέ φούστα μου είναι τέλεια σιδερωμένα και έτοιμα να φορεθούν. Σκοπεύω να φύγω σύντομα ώστε να φτάσω στο πρώτο μου μάθημα τουλάχιστον δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα για να βεβαιωθώ πως δεν θα αργήσω.

Το ξυπνητήρι της Στεφ χτυπάει αλλά πατάει το κουμπί να κλείσει. Θα πρέπει να την ξυπνήσω εγώ; Τα μαθήματά της μπορεί να αρχίζουν μετά από τα δικά μου, ή ίσως δεν σκοπεύει να πάει. Η ιδέα του να χάσω τα μαθήματα την πρώτη μέρα με αγχώνει αλλά είναι δευτεροετής οπότε ίσως τα έχει όλα υπό έλεγχο. Τελικά, είναι ώρα να ντυθώ και να φύγω. Ντύνομαι, ξανά φτιάχνοντας τα μαλλιά μου και ρίχνω την τσάντα στον ώμο μου. Με μία τελευταία ματιά στον καθρέπτη, κατευθύνομαι στο πρώτο μου μάθημα. Είμαι ευγνώμων που μελέτησα το χάρτη του Πανεπιστημίου οπότε μπορώ να βρω τις τάξεις μου εύκολα. Όταν μπαίνω στην πρωτοετή μου ιστορία το δωμάτιο είναι άδειο, εκτός από ένα άτομο.

Διαλέγω να καθίσω δίπλα του, προφανώς νοιάζεται για να είναι στην ώρα του. Όπως και εγώ.

«Που είναι όλοι;» Τον ρωτάω και χαμογελάει. Έχει υπέροχο χαμόγελο.

«Πιθανών τρέχουν στην Πανεπιστημιούπολη για να φτάσουν ίσα ίσα στην ώρα τους.» Γελάει και τον συμπαθώ αμέσως. Αυτό ακριβώς θα έλεγα και εγώ.

«Είμαι η Τέσσα Γιάνγκ.» Λέω και του δίνω ένα φιλικό χαμόγελο.

«Λίαμ Πέιν.» Λέει με ένα εξίσου υπέροχο χαμόγελο όπως το πρώτο. Περνάμε την υπόλοιπη ώρα πριν αρχίσει το μάθημα μιλώντας, είμαστε και οι δύο πρωτοετής στην Αγγλική φιλολογία και έχει μια κοπέλα την Ντανιέλ. Δεν με κοροϊδεύει όταν του λέω πως ο Νόα είναι μία τάξη μικρότερός μου. Χαίρομαι πάρα πού που κάθισα δίπλα του. Η τάξη γεμίζει και ο Λίαμ μας συστήνει στον καθηγητή.