Hoofdstuk 31

2.2K 62 0
                                    




~2 maanden later, Sophie is 8 maanden zwanger~

P.O.V. Sophie

"Soph, wakker worden, ik moet gaan". Ik open langzaam mijn ogen en kijk direct in het gezicht van Mike. "Hey" zeg ik half slaperig. "Ik ben rond half 4 thuis". "Oké, we hebben om 4 uur een afspraak bij de gynaecoloog, het is onze een na laatste". "I know, ik zorg dat ik op tijd, ik ga iets eerder weg, thuis ben, doe rustig aan" zegt hij voordat me een kus geeft. "Jaja". Mike schudt lachend zijn hoofd en loopt de kamer uit. Omdat hij de deur openlaat komt Max al snel de slaapkamer binnenlopen. Hij springt op het bed en komt naast me liggen. "Hey buddy" zeg ik glimlachend tegen hem terwijl ik hem over zijn kop aai. Ik ga wat rechter op zitten en zet de tv aan. Als ik een tijdje tv heb gekeken besluit ik om uit bed te gaan. Ik sla de dekens van me af en kom voorzichtig overeind. Ik trek mijn slippers aan voordat ik naar benden loop. Nadat ik snel even wat gegeten heb, ga ik in de woonkamer op de bank zitten. Ik haal mijn mobiel van de oplader en bekijk mijn berichten. Ik sta op van de bank en loop weer naar boven. Ik loop de badkamer binnen en vul het bad met water. Ik kleed me uit en stap in het bad.

P.O.V. Mike

"Oké, jongens en meisjes, jullie mogen iets eerder weg aangezien ik naar het ziekenhuis moet" zeg ik tegen mijn klas, een kwartier voordat de bel gaat, nadat ik op mijn horloge heb gekeken. Ze juichen even voordat ze hun spullen inpakken. "Hoezo  moet u naar het ziekenhuis?" vraagt een van mijn leerlingen. "Mijn vriendin is zwanger en we hebben een afspraak bij de gynaecoloog" leg ik uit. "Heeft u een vriendin?" vraagt een andere leerling. Ik knik. "Ja, hij heeft een leerling zwanger gemaakt" zegt een jongen dan lachend. "Een oud leerling Patrick". Hij schudt lachend zijn hoofd voordat hij het lokaal uit loopt. "Ik moet gaan meiden" zeg ik dan en ik loop achter hun aan het lokaal uit. "Fijn weekend meneer". "Fijn weekend". Ik draai het lokaal op slot voordat ik naar de leerlarenkamer loop. "Moet jij geen les geven?" vraagt een collega terwijl ik mijn jas aandoe. "Eigenlijk weg, maar ik moet naar het ziekenhuis met Sophie" vertel ik. "Nou succes". Nadat ik hem bedankt heb loop ik naar de uitgang. Ik stap in de auto en rij weg.

"Soph, ik ben thuis" roep ik terwijl ik binnenkom. Geen antwoord. Terwijl ik mijn jas uit trek komt Max de woonkamer uitrennen. Ik aai hem even over zijn kop voordat ik de trap oploop. "Soph?". Ik loop de slaapkamer in en zie dat Sophie slapend op het bed ligt. Ik ga naast haar zitten. 'Soph, wakker worden we moeten naar het ziekenhuis". Sophie draait zich om en rekt zich uit. "Hey" zegt ze glimlachend. "Hey". Ik druk een kus op haar mond. "Hoe laat is het?" vraagt ze dan. "Bijna kwart voor vier, we moeten zo weg". Ze knikt en ik help haar overeind. 'Hoelang heb je geslapen?" vraag ik terwijl ik haar met haar schoenen help. "Geen idee, ik ging aan het eind van de ochtend in bad en daarna kreeg ik last van mijn buik en besloot ik even op bed te gaan liggen en toen ben ik in slaap gevallen" legt ze uit en ik knik. Ik help haar overeind en we lopen samen naar beneden. We lopen naar de auto en stappen in. Na zo'n 10 minuten komen we aan bij het ziekenhuis. Nadat we ons gemeld hebben mogen we in de wacht kamer gaan zitten.

"Nou, hoe gaat het met je Sophie?" vraagt onze dokter aan Sophie. "Wel goed, ben nogal moe, mijn voeten doen vaak pijn en heb sinds een paar dagen af en toe nogal last van mijn buik een soort krampen of zo" legt ze uit en ik kijk haar even verbaasd aan. De dokter knikt en schrijft wat dingen op. "Die krampen zijn normaal, je bent zwanger van een tweeling en al bijna 8 maanden, dus het is niet gek als je iets eerder bevalt maar we willen natuurlijk dat die twee zo lang mogelijk blijven zitten" legt de dokter uit. Nadat we nog wat dingen hebben besproken moet Sophie op de bank gaan liggen.

"Alles ziet er goed uit" verteld de dokter nadat hij een echo heeft gemaakt bij Sophie, "ik raad je alleen aan om van af nu gewoon zo veel mogelijk op bed of op de bank te blijven liggen, dus zo mijn mogelijk uit bed, alleen als het echt nodig is". Sophie knikt terwijl ze haar buik schoon maakt. "Oké, veel energie". De dokter knikt. "Ik wil jullie volgende week nog een keer zien, dat is dan waarschijnlijk de laatste keer en dan bespreken we alles even voor de bevalling" legt hij nog uit. Nadat we afscheid van hem hebben genomen lopen we de spreekkamer uit. We maken nog een afspraak voor volgende week voordat we naar de uitgang lopen. "Je hebt gehoord wat hij zei hé? Zo min mogelijk bewegen". Sophie zucht even en knikt. "Ja ja, komt wel goed". "Ik zorg er wel voor dat je in bed blijft, wil dat jij en die kleintjes gezond blijven" zeg ik grinnikend terwijl ik har hand pak. Sophie schudt lachend haar hoofd. We lopen nar buiten en lopen naar de auto.

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

Hey, sorry dat het wat langer duurde voordat dit hoofdstuk online kwam, had een soort van mental breakdown waardoor ik me niet zo lekker voelde. Hopelijk vinden jullie het hoofdstuk leuk!
Ik wou ook even zeggen dat dit waarschijnlijk het op een na laatste hoofdstuk is. Dus hierna nog een hoofdstuk en daarna een epiloog, ook kan ik jullie vertellen dat ik misschien een vervolg ga maken, maar dat wordt dan een boek waar ik waarschijnlijk niet heel vaak ga updaten aangezien ik in mijn examen jaar, 5 havo, zit en school natuurlijk voor gaat en ik moet ook nog een beetje bedenken hoe ik het boek precies wil.

XXX Emma!

He's my teacher (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu