BULOGUMSU

KAHVE LÜTFEN

   Öncelikle bu hafta bölüm yazamadım özür dilerim. Çocuklar ile uğraşmaktan vaktim kalmadı. Tekrar özür dilerim .

    NOT:DÜŞÜNCELERİMİ İZİNSİZ ALMAYIN LÜTFEN. 

   Evet,lütfen bir kahve alabilir miyim ? Tatlı veya acı, önemli değil. Önemli olan ne biliyor musun ? Senin tatlı veya acı olman. Nasıl mı tatlı ? Bana göz kırptığın an gibi tatlı olabilirsin. Nasıl mı acı ? O anın hayal olduğunu anladığım an kadar acı. Bilmem, belki acı ve tatlıyı başka anlayabilirsin. Pis pis sırıtman yeterince acı. Şu an sırıttığın gibi mi desem ? 

   Evet,lütfen bir kahve alabilir misin ? Konuşacaklarımız var. Belki de düşündüklerimiz vardır ha ? Ne dersin ? Kozlarımızı paylaşalım mı ? Hayır hayır, lütfen kahveni nasıl alacağını bana sorma. Düşündüklerin o kahveyi acı veya tatlı yapacak. Başlayalım o zaman.

   Neden göz yaşlarıma bu kadar ihtiyaç duyuyorsun ? Gülerken aslında ağlamam seni mutlu mu yapıyor ? Hayır aslında beni mutlu yapıyor. İnan bana... Her güldüğümde seni hatırlıyorum ve yüzüne atamadığım çığlıkları , kahkahalarım ile bastırmaya çalışıyorum. Çok eğlendiğim için değil sesli gülmem. İnan bana... Ve sonra ağlıyorum biliyor musun ? Ağladığım da çoktan aklımdan gitmiş oluyorsun. Gittiğin için mutlu olmam gerek değil mi ? Hayır, olamıyorum. Gittiğin an ağlıyorum. Lütfen kahveni yudumla ve bana cevap ver. Ne yaptığını zannediyorsun ? Ya da ne yapmak istiyorsun ?  Lütfen, bir yudum daha al. Benden sıkıldığını zannediyordum. Daha doğrusu bana böyle veda etmiştin. Unuttun mu ? Şşt bu bir sır. Aramızda. Kimseler bilmeyecek.  Üzmek mi istiyorsun ? Yeterince üzdün ve üzüyorsun. Eğlenmek mi istiyorsun ? Komik değil. Hayır lütfen kalkma ! Daha bitirmedim. İyi ki hatırlattın ! Hep böylesin değil mi ? Sadece üç gün kullanıyorsun ve sonra çöpe atıyorsun. Evet , hep böyleydin. Özür dilerim ama benim kalbim züppe bir ruha sahip değil. Dahası... Ben kullanmaya bile kıyamıyorum. İnan bana... Gerçi inansan , her konuşmamız kavga olur muydu ? Benim için önemli bir şey eksikti bizde. Güven. Evet, bende kırdığın o güven. O bizim için çok önemliydi. Hayır, ben yapmadım ! Ben öyle bir şey söylemedim ! Ben ...ben...ben gerçekten tükendim. Güvenim gerçekten bitti. Bitirdin. Bunu başardın. Ama bir şeyi anlayamıyorum ve bu beni deli ediyor ? Neden senin gibi bir bozuğa kalbimi verdim ki ? Aklımı,güvenimi,duygularımı... Neden verdim ki ? Cevap vermeyecek misin ?  Eksikliklerini tamamlıyordum sadece. Ama bir şeyler ters gitti. Bir daha hiç geri vermedin.  Gerçekten geri vermedin. Bu yüzden senden nefret ediyorum. Aslında aldığın için değil ama... her neyse ! Şu an geri versen de hiçbir işe yaramaz !Anın geçti ve ne yazık ki an , sabrım kadar uzun değil. 

   Bir şeyi merak ediyorum ? Ne kadar eğlendin ? Başka bir insanın duyguları ile oynamak şerefsizce ama eğlenceli olmalı. Süresini bilemeyeceğim. Belki de sonsuzdur. Hala eğlendiğin için... Bu satıları sana yazdığımı anladın değil mi ? Ve şu an o muhteşem egon ile, haz ala ala okuyorsun değil mi ? Şerefsiz ve pisliğin tekisin. Ama dikkat et sadece teki. Çoğu üç kuruştan fazla çünkü. Bunları yazdıktan sonra ağlayacağım, çünkü eğleniyorsun. Ve senin mutlu olmanı sağlamak... Hayır beni de alamazsın ! Kahretsin gerçekten bana ne yaptın ?!  

   Gözlerinin içine bakamıyorum... Çünkü korkuyorum... Sana yakın olamıyorum .Çünkü korkuyorum... Sana dokunamıyorum...Çünkü korkuyorum... Sana anlatamıyorum...Çünkü korkuyorum...Hayır,lütfen sadece gökyüzünde kalmaya devam et. Hayallerimi kuşatmaya devam et çünkü orada daha zararsızsın. 

   Korkuyorum, bana geri vermenden korkuyorum. 

   Acı kahve için teşekkür ederim bayım.

     Merhaba arkadaşşım. Okuduğun için gerçekten teşekkür ederim. Sevdi isen lütfen oyla ve yorumla. Bunlar benim için değerli :) Görüşmek üzere <3