The Unexpected Wife (Completed)

Chapter 1

Chapter 1

Funny

"Where the tell have you been?!" salubong sa akin ni Ella pagkatapos kong isara ng malumanay ang pinto.

Napapikit ako dahil hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin iyong nangyari kagabi. It's so vivid I don't want to think that I'm not drunk enough to forget those!

"Melissa!"

Napapitlag ako at nababuntong hininga. I dropped my shoes and went to the couch. Sinundan naman ako ni Ella at tiningnan ang buong katawan ko. I looked up to her to find her squinting her eyes at me.

I held my temple and groans loudly, making my friend startled.

"Ano? Anong nangyari sa'yo kagabi?" tumabi siya sa akin.

"I've done something that I would never forget the rest of my life." I whispered.

Sinilip naman niya ako mula sa aking pag kakayuko. Matagal kaming nagtitigan bago niya tinulak ng hintuturo ang noo ko.

"Aray!"

"Sabihin mo na!"

I gulped and confidently looked at her.

"I uh..." she raised her brows, "I... did..." I cleared my throat, "Something happened..."

"I know something happened! Ano nga Mel? Bilisan mo naman-"

"I had an intercourse with Dan Lio."

Her eyes grew wide, "I-Intercourse? Wha... You mean, interaction? Right? Nag-usap kayo kagabi?"

I nodded and make my face like crying, "Sana iyon lang Ella..."

Her mouth opened wide while analyzing what my lips couldn't even say.

"Don't tell me..." pinaypayan niya ang sarili bago bumaling ulit ng tingin sa akin, "Masarap ba iyang ginawa niyo?"

"Oh my gosh!" tinakpan ko ang aking tenga at napasandal nalang sa sofa. "Ella!!"

Napuno na ng boses niya ang buong unit namin. She's mad and she's also extremely shock and a bit... tease.

"Melissa! Paano nangyari iyon? Akala ko ba ayaw mong lapitan?! Todo pa iyang ginawa mo!"

"Oo na. Hindi ko alam! Hindi ko alam anong nangyari!"

"You mean, wala kang naaalala? Nagising ka nalang katabi niya?"

I sobbed and groaned loudly, not really having tears. "Iyon nga. Naaalala ko. Naaalala ko lahat!"

She laughed and held me in my arms while shaking me.

"I didn't know you're capable of doing that!"

"Huwag mo akong tawanan! Hindi ako natutuwa ngayon! I am regretting it!"

Naningkit naman ang mga mata niya, "Sure ka?"

Hinawi ko ang kamay niya sa akin at sumandal muli at napapikit. I'm not sure of course! Tingin ko kung mangyayari ulit ay ganoon pa rin ang magiging aksyon ko! I'm so disappointed in myself.

I'm so nervous the next day when we went to work. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan gayong hindi naman dito nag t'trabaho iyong si Dan. Baka lang kasi maisipan na naman niya tumambay.

Fortunately, hindi nagtagpo ang landas namin noong araw na iyon. Several days past, at hindi pa rin kami nag kikita. Nakikita ko siya. He visits almost every day, pero todo ang iwas ko na makasalubong siya kahit pa saan iyon.