The Unexpected Wife (Completed)

Prologue

There are grammatical error in this story. It's not perfect and I accept contructive criticism. Anything to help me grow as a writer. Thank you.

Prologue

Night

Sumalubong sa amin ang ingay, usok at sari saring amoy ng Imperial Bar. Hindi naman ako inosente sa ganito pero hindi ako sanay. Napupunta lang talaga ako dito pag naimbitahan at importanteng okasyon.

Like now, it's my big boss's birthday. Melvin Choi is a very good man, very down to earth and approachable at higit sa lahat bachelor. Lahat ata ng empleyado ay ka close niya. He's just twenty-eight and I can already say that he's successful.

"Come on, let's sit!" Hila sa akin Ella. My friend since highschool. Kaya kung ituring ko siya ay para ko nang kapatid.

Lumapit kami sa kung nasaan si Sir Melvin, malawak ang kaniyang ngiti habang marami ang bumabati sa kaniya.

"Happy Birthday Sir Melvin!" Bati ko, "My gift..."

Malapad naman siyang ngumiti. Mas nadepina tuloy ang napakalalim niyang dimples. He's wearing a dark blue polo na nakatupi sa siko. Kung titingnan ay hindi mo aakalain talagang single.

"Salamat! Di na dapat kayo nag abala..." Sabi niya ng magbigay din ng regalo si Ella. We just smiled and didn't say anything. Mahirap na rin kasing magusap dahil sa lakas ng music.

Sumenyas naman siya na pupunta sa iba pang kasamahan kaya tumango kami.

"Kung wala lang akong boyfriend, baka ako na nanligaw d'yan kay sir e." Sabi sakin ni Ella kaya siniko ko siya.

"Kilabutan ka nga! Yung bibig mo!"

"Nagbibiro lang e."

We went to another table where our other officemates were. May ibang sobrang wild na at ang iba naman ay hindi umiinom. We talked a bit about our busy work and laughed about it. Kahit naman maraming reklamo na hindi maiiwasan sa pagt'trabaho ay nag e'enjoy pa rin kami sa napiling career.

Maya maya ay kinalabit ako ni Ella at saka may nginuso kung saan. Bumaling naman ako ng tingin sa kung saan siya nakaturo. Then I saw the one and only Dan Lio Santibal.

He's alone at his table and looking seriously at his drinking glass. Pagkatapos lumagok ay nagsalin ulit at mabilis na ininom. He's drinking his heart out. Hanggang ngayon, huh?

"Hindi pa rin move on?" Inosenteng tanong ni Ella.

"As you can see," Mapait kong sagot.

I look at Dan. He's a mess. Simula ata nang iwan siya ng babaeng pinakamamahal niya ay nagkaganyan na siya. He's wearing a black polo na naka tupi sa siko at bukas ang dalawang unang butones.

Iniinom ko ung alak sa aking baso. "How can I unlike him?" I whispered as I looked down and bit my lip.

"Woah," Ella exclaimed, not expecting it from me. "Kaya mo ba?"

Hindi ko alam kung anong mayroon sa lalaking iyan at nasasabi kong gustong gusto ko siya. Magdadalawang taon narin siguro ang pantasiya ko sa kaniya. Akala ko nga noong una ay crush lang kaya hinayaan ko dahil normal lang naman iyon.