She loved a boy,
He didn't know,
But she couldn't let him go,
She screamed his name,
He didn't hear,
She tried again every once a year,
She cried once more,
As he stood and bowed,
Because she was just another girl in the crowd.
(Takes full credits f...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
It's already Friday, at bukas na yung flight ko. Me, Mom and Kuya already talk about this matter and they said na they'll visit me in Seoul if may free time sila.
I'm already done packing my things, yung importanteng bagay lang yung dinala ko. Sa Seoul na lang ako bibili ng mga gamit na naiwan ko rito.
Hayyyy. Ano kaya ang magiging buhay ko doon? Am I going to be happy na malayo kanila Mom? This is my first time na mag isang titira sa malayong lugar, naka depende lang kasi ako kay Mom. And if you're asking about Dad, his already dead. Mom told us that when Kuya and I are still young.
Hayyy. Ang hirap hirap mag isa. :( But I think it's time for me to be independent,
"Miko anak, bumaba ka na at maghahapunan na tayo." Mom shouted
"Yes Mom, pababa na po."
Bumaba na ako para sabayang kumain sila Mom at Kuya, isa rin to sa mga mamimiss ang sabay sabay kaming kumain nila Mom. Hayyyy. :(
"Oh Panget kanina ka oa bumubunting hininga ah, baka mahimatay ka jan." Sabi ni Kuya na may pang-aasar na tono.
"Che! Tumahimik ka!" =____= Tinawanan lang ako ng unggoy kong Kuya. Tsk! Adik.
"Oh tama na yan, baka magkasabunutan pa kayong dalawa." Sabi ni Mom na may halong pagbibiro. Tumawa lang kami ng tumawa. Hayyy. Ang hirap umalis. :'(
"Mom, I'm done eating. Aakyat na po ako sa kwarto ko." Umalis na ako sa kusina at dumeretso sa kwarto. Inaantok na ako, 7:00 am pa yung flight ko tomorrow.
(I needyoubyBTS) YukiCalling...
Tsk! Ano nanaman ba ang kaylangan ng babaeng ito?
"Oh babaeng taga lupa, anong kaylangan mo?"
"Maagaakongpupuntajanbukas. Bye~~" (Tooot~toooot)
AnaknaminniJungkook binabaan ako? Tsk! Makatulog na nga.
(FireByBTSplaying...)
Bumangon na ako agad, did my everyday rituals and went down stares.
"Good morning Mom, nasan po si Kuya?"
"Ah, Good morning rin Anak. Yung Kuya mo ba? Ayun umuna na, ayaw nya daw makita kang umalis. Hahaha!" Mom,
Haha! Ang adik ni Kuya. XD
Umupo na kami ni Mom para kumain, while eating our Breakfast may biglang sumigaw sa labas. Because of shock natapon ka yung baso ko, mabuti na lang at plastic yun kundi malilintikan talaga yung sumigaw sakin. =____=
"YUMIKO! WAHHHHHH! YUMIKO!!" Sigaw nung taong nasa labas, parang kilala ko ito ah. =_____=
Tumayo ako para silipin kung sino yung nangahas na magwala sa labas ng bahay namin. At di nga ako nagkakamali, kilala ko talaga yung taong sumisigaw sa labas. It's Yuki, sino pa bang maingay sa istoryang ito?
I opened the gate at kumaripas naman ng takbo si Yuki papunta sa akin.
"Wahhhh! Bestfriend akala ko naka alis ka na!" Saad nya habang umiiyak, may uhog pang kasama.
"Tsk! Paalis na nga ako." pumasok na kami sa bahay, kinuha ko na yung mga luggage ko sa kwarto.
"Mom magseseven na po, I have to go." Di ako pwedeng umiyak >____<
"Basta bat mag iingat ka doon, wag kang gagawa ng kalokohan." Paalala ni Mom sakin while crying.
"Yes Mom I won't, and I promise na magbebehave ako don. Mag ingat pa kayo dito, I will miss you Mom and Beshfren." Di ko na napigilan luha ko, ang hirap naman kasi ng ganito.
"Beshfren basta ha di mo ko kakalimutan." Yuki,
"Ano ka ba, syempre no."
"Anak, sigurado ka bang ayaw mo ng mapahatid sa amin?" Mom,
"Opo Mom, wag na at baka di na ko makaalis." Saad ko habang tumatawa,
"Mom, I have to go na po.paki paalam na lang po ako kay Kuya."
I hug them for the last time bago ako lumabas ng pintuan. After kong makasakay sa kotse, I open the car window and wave them a good bye.
(At the Airport)
Pagkarating ko sa Airport umupo agad ako sa waiting area and grab my phone inside my sweater's pocket.
"ToallpassengerswhowillarrivetoSeoulSouthKorea, youmayproceedto the Planenow."
After hearing the info kinuha ko na lahat ng gamit ko.
This is it, matagal mo na tong pangarap diba Yumiko? So wag kang panghinaan ng loob, kaya mo to at kakayanin mo.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Bye Mom, Kuya at Beshfren, mamimiss ko kayo ng sobra. Don't worry about me, magiging okay ako pagkarating ko doon. Masaya ko sa mga kakaharapin ko, although mahirap sa simula pero masasanay din ako.
BTSHERE I COME! ~^O^~
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
