Made in heaven
.
.
.
ฟุดฟิด
" ทำอะไรน่ะจองกุก " ฝ่ามือเล็กยกขึ้นดันเอาใบหน้าของแฟนหนุ่มให้ออกห่างจากต้นคอของตัวเอง คนตัวโตเอาแต่ดมแถวๆต้นคอเขามาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
" เปลี่ยนน้ำหอมหรอครับ? "
อืม.. เขาพอจะเข้าใจที่แฟนหนุ่มทำตัวแปลกๆแล้วล่ะ J
" อือ ไม่หอมหรอ? " คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันก่อนจะยกคอเสื้อตัวเองขึ้นดมพร้อมกับข้อมือเล็ก จมูกเล็กสูดเช็คกลิ่นจากทั่วเสื้อของตัวเอง
" ไม่ครับหอม หอมมาก .. " หลังพูดจบ ปลายจมูกโด่งกดลงซุกไซร้จามไปต้นคอขาว สูดเอากลิ่นน้ำหอมอ่อนๆเข้าเต็มปอด ตอนนี้พอจะเข้าใจแล้วว่าคนที่มีกลิ่นน้ำหอมถูกใจมันรู้สึก ...
รู้สึกยังไงน่ะหรอ
ความลับครับคุณ :-)
" พอได้แล้วน่าจองกุก " มือเล็กดันเอาหัวทุยๆออกจากต้นคอแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล กลับกันร่างเล็กถูกเบียดจนแผ่นหลังชนเข้ากับมุมโซฟา คนตัวโตก็ยังไม่หยุดที่จะกดปลายจมูกไปทั่วจุดชีพจรที่จีมินฉีดน้ำหอมไว้
" ทำไมพี่หอมขนาดนี้ "
เข้าใจแล้วทำไมพี่โฮซอกกับพี่แทฮยองถึงมานัวเนียรอบๆแฟนตัวเล็กของเขานัก
หอม
มันหอมเกินไป หอมจนควบคุมสติไม่อยู่จนต้องกระชากเอาเสื้อเชิ้ตตัวบางออกจากร่างเล็ก ใบหน้าคมโน้มลงกดปลายจมูกไปทั่วแผ่นอกบาง ค่อยๆลากไล้ตามกลิ่นน้ำหอมไปจนถึงหน้าท้องขาวนวล
ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าจีมินน่ะชอบฉีดน้ำหอมใส่ตัวมากกว่าใส่เสื้อ
ส่วนแข็งขืนดุนดันแถวๆต้นขาทำเอาจีมินหน้าขลับสี วินาทีที่สบตากับสายตาคมกริบที่มองมาที่เขาอย่างมัวเมาไปในกลิ่นหอม แผ่นอกหนากระเพื่อมหอบหายใจออกมาอย่างแรง ทำเอาจีมินนึกถึงเรื่องที่จะเกิดต่อจากนี้เลยทำได้แค่พิงหัวเข้ากับพนักแขนแล้วยอมเดินตามเกมส์ที่จองกุกกำลังจะเริ่มต่อจากนี้
.
.
.
.
" อ ... อ๊าา แรงไปแล้ว! "
" อ่า .. จีมิน จีมิน "
กลุ่มผมสีส้มแสบตากระจายไปทั่วยามที่เจ้าตัวสะบัดใบหน้าชื้นเหงื่อไปมา
กลิ่นน้ำหอมที่คู่กับปาร์คจีมินกำลังจะฆ่าเขา
รู้สึกติดกับเข้าอย่างแรงก็วันนี้
" จ จองกุก ... ฮื่ออออ "
ควบคุมตัวเองไม่ได้ จนเผลอส่งแรงมากเกินไป
" ฮึก .. บ เบา อ้ะ! "
ยิ่งร่างกายขลับความร้อน กลิ่นน้ำหอมจะยิ่งได้ผล
ให้ตาย
แรงข่วนทั่วแผ่นหลังไม่ได้ทำให้สติกลับมาเลยแม้แต่น้อย ดูเหมือนจองกุกจะถูกมอมเมาด้วยกลิ่นน้ำหอมที่มีฤทธิ์แรงกว่าแอลกอฮอลเป็นไหนๆ
และคืนนี้จะไม่จบง่ายๆจนกว่ากลิ่นน้ำหอมจะหมดไปนั้นแหละ :-)
.
.
.
" ตกลงพี่ใช้น้ำหอมกลิ่นอะไร " จองกุกเอ่ยถามคนที่อยู่ในอ้อมกอด กว่ากิจกรรมจะสิ้นสุดก็เฉียดไปสามชั่วโมงเต็มๆ
จีมินผละออกจากอ้อมกอดอุ่นก่อนจะก้าวเท้าลงจากเตียง มือเล็กคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมใส่ลวกๆ ก่อนจะหันไปยิ้มให้คนตัวสูงที่นอนมองอยู่บนเตียงหลังใหญ่
.
.
" กลิ่น made in heaven น่ะ J "
