Kahrolası Kaderim

Evde Neler Oluyor ?

Babam beni revirden eve kadar taşımış olmalı ki gözümü odamın yatağında açtım annem yanı başımda sandalyeye oturmuş beni izliyordu uyandığımı görünce sandalyeyi yaklaştırıp elimi tuttu ve önce bacağıma sonra gözlerimin içine  baktı ve kulağıma doğru eğilip "kalbimin yarısını dolduran ve ailesi için çırpınan aslanıma bunu kim yaptı" dedi.
Birden odaya babam daldı ve "hanım söyledim ya bir iki zibidi gasp etmeye çalışmış, çocuğu yorma dinlensin sonra konuşursunuz" deyip bana göz kırptı annemin omzuna elini koydu ve dediki "hanım hadi kaçmıyor ya çocuk bir yere" dedikten sonra annem babama yüzünü çevirip "Mehmet çocuğumu ne hale getirmişler görmüyor musun ?" dedi ve devam etti "sen çocuğunla böyle mi ilgileniyorsun ?" deyince babam kaşlarını çattı anneme bir adım daha yaklaşarak "hanım çocuğun yanında kavga etmeyelim istersen zaten morali bozuk birde biz bozmayalım" dedi ve annemi de alıp salona indi. Bende arkalarından sessizce salona süzüldüm ama çalışan çamaşır makinesi işi bozuyordu. Biraz daha yanlarına sokuldum ve sonunda rahat rahat dinliyordum. Babam annemle bir kanepeye oturmuş annem ellerini kavuşturmuş babama "bu ilişki böyle yürümüyor işin yüzünden çocuğuna ilgi göstermez oldun gün geçtikçe eve geç gelir oldun" Babam annemin bu söylediğine karşılık "hanım biliyorsun evimiz o kadarda şahane bir ev değil , zamanında evde yiyecek yemeğimizin de olmadığı günlerde oldu ve bunların üstesinden gelebilmek , çocuğumuza daha iyi bir gelecek saglayabilmemiz için çalışmam gerek biliyorsun ! " ardından annem "sana çalışma demiyorum ama biraz da çocuğuna vakit ayırmanı istiyorum çokmu şey istiyorum" deyip sesini yükseltince benim gözlerinden iki damla yaş yere düşme hasreti ile süzüldü daha fazla dinlemek istemedim olduğum yerden sessizce uzaklaşacaktım ki vazo sesi ! Birde sakarlık mı başladı diye mırıldandım ki babam arkamdan "sen buradamıydın ? " deyince duymamazlıktan gelmek istemedim çünkü olaylar dahada büyüyebilir di. " Evet buradaydım " diyerek sert bir çıkış yaptım. Babam gerçekten de son 2 3 aydır eve barka geç gelir olmuştu. Banada pek vakit ayırmıyordu doğrusu. Babam önce anneme baktı sonra bana döndü hızla yanıma geldi ve gözyaşlarımı sildi ve kolundan tutup "oğlum gidiyoruz" deyip hızla beni dışarı koşturdu. Açıkçası evde neler dönüyor hiç bilmiyordum.