รักของฉันเล็กน้อยแต่ยาวนาน

เพื่อนใหม่(2)

-Ferdia-

แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านม่านเข้ามากระทบเปลือกตา สัมผัสอุ้งเท้านุ่มนิ่มของเจ้าก้อนขนที่เคยนอนขดอยู่ข้างๆตอนนี้เหยียดมาบนใบหน้ามันปลุกให้ผมลืมตาตื่น วันนี้ภายในบ้านมีเพียงความเงียบและเสียงลมหายใจของสัตว์เลี้ยงที่น่ารักมากกว่าตัวไหนในโลกแทรกเป็นระยะ ซึ่งแตกต่างจากทุกวันที่มักจะมีเสียงดนตรีคลออยู่เสมอ ตอนนี้ในบ้านมีแค่ผมและคอสโม่ สมาชิกใหม่ของบ้าน คอสโม่เป็นแมวขนสีดำสลับสีขาวที่แผงคอทำให้ดูคล้ายกับแบทแมน แถมมันยังขี้เล่นมาก ผมเคยเอาไม้ของเล่นไปแหย่คอสโม่ เจ้าแมวตัวน้อยก็วิ่งตามตะปบแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ผมยื่นมือไปยีขนด้วยความหมั่นเขี้ยวคอสโม่นอนเหยียดตัวเต็มที่ราวกับว่ามันกำลังรอให้ใครซักคนไปลูบขนกล่อม

ทุกคนในบ้านคงจะออกไปข้างนอกกันหมด พ่อกับแม่ของผมมักจะมีงานยุ่งอยู่เสมอแต่พวกท่านก็ไม่เคยลืมที่จะแบ่งเวลาให้กับครอบครัว ส่วนพี่ชายใหญ่สุดของบ้านย้ายไปอยู่แฟนของเขาแล้วทำให้บ้านหลังนี้เงียบลงไปไม่น้อย ยังดีที่พี่ชายคนรองยังคอยสร้างเสียงหัวเราะอยู่เสมอ ตอนนี้เขาคงไปซ้อมดนตรีกับวงและกลุ่มเพื่อนของเขา แม้แต่ยัยน้องสาวตัวน้อยก็ยังต้องออกไปเรียนไวโอลิน แล้วทำไมผมต้องมาติดแหง็กอยู่ที่บ้านกับแมวหนึ่งตัว ช่างเป็นเช้าที่น่าเบื่อเสียจริง

หลังจากที่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้วผมก็ตรงยังเปียโนตัวใหญ่สีดำขลับที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างในโถงห้องนั่งเล่น ผมเปิดเปียโนขึ้นเพื่อบรรเลงเพลงที่เคยซ้อมกับแม่เมื่อคืนก่อน ขณะที่เหม่อลอยมองออกไปนอกหน้าต่าง ผมสังเกตเห็นว่าบ้านฝั่งตรงข้ามมีรถบรรทุกจอดอยู่

'หืม? ใครย้ายมาใหม่'

แถวนี้เป็นเพียงละแวกเล็กๆ นานครั้งที่จะมีใครย้ายเข้าหรือออก มันดึงความสนใจของผมไปจากการเล่นเปียโนได้ดีทีเดียว ผมตัดสินใจปิดฝาเปียโนลงแล้วเดินออกไปนั่งที่ชิงช้าหน้าบ้าน ระหว่างนั้นก็คิดว่า คนที่ย้ายมาใหม่จะเป็นคนแบบไหน รุ่นเดียวกับผมรึเปล่า จะเข้าไปทำความรู้จักยังไงดี คิดแล้วน่าสนุกชะมัด ตั้งแต่น้องสาวเกิดมาบ้านของผมก็หันไปให้ความสนใจเธอมากกว่า มันไม่ได้แย่มากนักหรอกและผมก็ตื่นเต้นกับการเป็นพี่ชายด้วย แต่ไม่มีใครอยากรู้สึกไม่ถูกรักและความสนใจที่ลดลงทำให้ผมพยายามทำตัวให้ดีให้เป็นที่รักอยู่เสมอ และทุกคนในละแวกรักผม