Deel 5

166 13 1
                                    

"Goedendag mevr. El (...) gocondoleerd, het spijt me maar we moeten u vertellen dat hij het niet heeft gehaald." Ik werd histerisch en begon te schreeuwen, de tranen bleven maar stroomen. Mijn liefte papa, nooit zal ik heb meer bij me hebben of zijn boterhammen smeren of hem mijn problemen kunnen vertellen. Ik was helemaal kapot, gebroken. Souhaila lag op de grond ik liep naar haar toe en nam haar vast. Ik zag Hamza aan de deur staan, hij bleef me medelijdend aanstaren. Mijn verdriet veranderde in woede, ik liep op hem af maar stopte halverwege en kwam tot het besef dat hij het niet waard is. Eerst grijpt ie me bij men keel en nu blijft hij me telkens nuteloos aanstaren. De dokter kwam weer men richting aan met het nieuws dat ik mama mag bezoeken, gebroken liep ik naar mama haar kamer en zag souhaila al zitten. Ik bleef bij haar want mama kan wel 1 maand  blijven liggen. Na een uur stond ik op omdat ik alles voor papa moest regelen dus de vlucht enzo. Souhaila wou blijven bij mama. Ik liep het ziekenhuis uit en zag Hamza weer staan. Ik liep ernaar toe om te zeggen dat hij uit de buurt moest blijven. "Hamza wat is jou probleem je blijft me steeds volgen ik heb geen bodyguard nodig en zeker niet eentje die me bijna vermoord heeft!" Riep ik met de kracht die ik nog had. Opeens voelde ik me niet goed en viel neer op de grond. Ik hoorde hamza nog men naam roepen maar meer niet. Ik werd wakker in een auto ik zag Hamza aan de auto leunen. Ik kuchte zodat hij me ging horen. Hij draaide zich om en liep naar me toe? "Chaimae? Gaat het met je?" Vroeg hij lief. "Euhm ja hoor wat is er gebeurd?" Je liep naar me toe en begon te schreeuwen." Ik herinnerde me opeens alles van Mama en Papa en Hamza, ik begon te huilen. Ik voelde twee sterke arme om me heen, hamza."Sorry chaimae sorry voor alles." Ik keek hem aan en glimlachte kort. "Ikkeuhh moet maar eens door ik moet nog van alles regelen voor papa layramou" zei ik en liet mezelf uit zijn arme loskomen. "Chaimae, ik wil je helpen" ". Na even twijfelen stemde ik toch in omdat ik het helemaal niet alleen aankan. We liepen naar zijn auto en reden weg naar het reisbureau enz. Om 19:00 waren we helemaal klaar en wou ik even langs mama gaan. "Eumh Hamza? Kunne we naar het ziekenhuis rijden?" "Is goed" We liepen naar binnen en hamza bleef in de gang wachten ik wou dat souhaila naar huis ging of naar Yousra( onze nicht) om haarzelf te verfrissen. Na een halfuur besloot ze toch om te vertrekken maar ze kan moeilijk nog alleen op straat dus de enige keuze was Hamza. Souhaila en ik liepen mama's kamer uit. Ik zag dat Souhaila's gezicht meteen veranderde toen ze Hamza zag staan en Hamza's uitdrukking veranderde ook. Er klopt iets niet??
Hayy girlzz voila een nieuw deel. Ik wil even zeggen dat er tijdens de schooldagen niet elke dag delen zullen geplaatst worden want met school gaat hrt vrij moeilijk dus daarvoor al sorry maar in het weekend zal ik er wel voor zorgen dat er dan nieuwe delen online komen inschallah❤❤💕💕veel love voor men lezers (btw moet ik dat van die Instaacc doen? Of niet ? )❤

Jij en Ik Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu