Efendim

Bugün

Yeni günden selamlar sizlere efendim.Sahi yeni bir gün bugün değil mi efendim?Hiçte belli olmuyor aslında.Sanki takılı kalmış bir plak gibi olan hayatımda yeni günlerin olma fikri çok sacma geliyor.Çünkü aslında yeni olan hergün bir öncekinin sızlanmalarıyla ilerliyor belki de ilerlemiyor.Günün içinde başlamadan biten bitmişliklerle harcanıp gidiyorum efendim.Belki de kendimi harcıyorum.Bilmiyorum efendim.Bu aralar en çok kullandığım kelime bu efendim ...Bilmiyorum...Çünkü beni en iyi tarif eden şey bu,yani bilmemek.Sahi efendim bu bilmemek mi yoksa bilmek istememek mi?Bunu da bilmiyorum.Bildiğim şeyler o kadar sınırlı ki.Bir hava bir kağıt bir kalem ötesi yok efendim.Daha fazlasının olmasını isterdim çünkü sonsuzluğun çukurunda boğulurken bir kağıt ve kalemden daha fazlasına ihtiyacım var.Benim çok seye ihtiyacım var bugün efendim. Bugün boşlukta olmanın aksine boşluk olmanın verdiği o ağır yük omuzlarımda.Bugün yok olmak ile yok olamamak arasında bir yerde kendimi çivilemiş olmanın garip hissi var ruhumda.Bugün dün ile yarın arasında ilmik dokumak var..Bugün dün veya yarın olamamanın bilinmemezliği var.Bugün çok şey var. Bugün o takılı kalmış plağın son günü olmak var mı acaba?Bilincim kayboluyor efendim.Seslerin sesizliğinin o iğrenç gürültüsü midemi bulandırıyor.Ruhumda açılmış olan koskoca o boşluktan "bugün" akıyor.
Bugün nedir efendim? "Bugün dünün yarını,yarının dünüdür.Geçmişte gelecekte bugündedir."
Ah ne güzel sözler bunlar efendim.Ama geleceğimin geçmişimden oluştuğunu düşünmenin verdiği o ümitsizlik damarlarımda kanser gibi akarken bu cümleden güzel şeyler çıkaramıyorum.Kusuruma bakmayın lütfen.
"Bugün son olduğunu düşündüğün ilk bugün değil"
"Ama bugün son olmadığını bldiğim ve bunun verdiği acıyı hissettiğim ilk bu gün"
"Kötü"
Hem de ne kötü efendim.Son olduğunu düşünmek bazen iyi gelir ama son olduğunu bilmemek işte bu ne büyük kötüdür efendim.Sesler artıyor bugün ilerlerken.Çok şey varlığını yitiriyor gün biterken.Günün bitmesi gibi bende bitiyorum efendim.Varlıkların hiçliğe dönüşmesi kaçınılmaz benim kendimde kaybolmamın kaçınılmaz olması gibi.
Güneş kayboluyor.Boşluk olmak yerini boşlukta olmaya bırakıyor.Kelimeler silikleşiyor.Zihnim kayboluyor benliğimin içinde.
Bugün Efendim bugünde kalın.İyi bugünler bulun efendiler benim bulamadığımın aksine.İyi bugünler Efendiler...