Love Is Blind

Part 2

Hellooooo! Sorry if may typo. Edit ko lang soon. I barely talk English kaya sorry kung may mga grammars na di accurate. Pag pasensyahan niyo lang po. Hehe ;)

—————

*Mich*

After we ate our lunch, nag tungo muna kami ni Chloe sa restroom before going back to room. Mag re retouch daw muna si "Bestfriend". Isang subject na lang kasi ang natitira.

"Mich, do you want lipstick?" She asked after niya nag lagay ng lipstick sa labi niya.

I nodded in disapproval. Ayoko ng mga kemeng ganyan. Kinakati ako.

"Blush on?" She asked again.

"Uhm no thanks. Ayoko ng make ups eh. Kinakati ako." Sabi ko shyly.

She looked at me seriously.

"Alam mo Mich, you're pretty." She smiled and looked through the mirror.

Is she joking me? Well, I must admit pangit talaga ako. Yung kapangitan ko ay umabot na sa point na magiging cause ng annoyance ng isang tao. Pero sa sinabi ni Chloe, parang unti unti na akong naniniwala. Maputi naman ako, sexy ako, tapos yung hair ko, straight sa itaas then curly sa ibaba. Pag nakatalikod daw ako, chix daw ako. Pero pag harap, hipon. Enebeyen! Mga pimples ko lang naman ang nag papa-pangit sa akin eh. Mabuti sana kung afford ko mag pa derma. Eh scholar lang naman ako sa mamahaling school na to kaya nakapasok ako. Dukha lang kami no. Good thing, matalino akong tao kaya nakaka English ako sa monolog ko. Lol.

Natahimik ako ng saglit kasi natameme talaga ako sa sinabi ni Chloe.

"Wow. First time may nakapag sabi sa akin na maganda ako." Sabi ko.

She laughed really hard. Nag eecho pa yung tawa niya sa buong C.R. Kami lang kasi dalawa rito kaya she acts no class at all. Bat ba siya tumatawa? Nakaka ilan na tong babaeng to ah. Amoy imburnal pa naman ang hininga. Joke!

"Seryoso?" Nauutal niyang tanong dahil sinapian parin siya ng malademonyong kaluluwa kaya ganyan na lang kung maka tawa.

"Naniwala ka talaga sa sinabi ko? I was just joking!" She laughed again.

"Pakyu."

Nag walk out na lang ako. Nababadtrip ako. Ang saya ko na non eh. Leche talagang babae yon. Iniwan ko tuloy.

Mabilis akong nag lakad papunta sa room at di inaasahang may mababangga. Naka yuko kasi ako eh. Nabuhos yata yung hawak niyang juice sa uniform niya. Agad akong Napa angat at namangha sa kagwapuhan niyang taglay. Parang nag slow motion. Habang may sinasabi siya sa akin, nakanganga lang ako. Galit yata? Basta wala akong marinig ngunit huni ng ibon at tunog ng kampana lamang. Tinitingnan ko kung gaano kagandang pagmasdan ang kaniyang mukha lalo na ang kaniyang mapupulang labi. Natauhan na lang ako ng bigla siyang pumalkpak ng malakas sa harap ko.

"Hoy panget na tanga, naririnig mo ba ako?!" Tanong niyang halatang asar.

"H..haa? Eh..? Ano nga yon?" Still, nakatitig parin ako sa kaniya.

"Bayaran mo to!" Sinabi niya habang tinuturo ang kaniyang uniporme.

Natauhan naman ako. Ano??? Ipapabayad niya sa akin yan?! Ang O.A naman.

"Sorry po." Nag sorry na lang ako ng sincere para di na ako makabayad.

"You have to pay me for this. I don't need your sorry, Miss Ugly Duckling." he said then smirked.

Aba! Hindi ako mag papatalo!

"How much, Mr. Rude?" I asked while smirking.

"What did you just called me? A rude? Im not rude! Just pay me 50, 000 and then we're done." He said in a voice of defeat.

WHAT?! ARE YOU FUCKING SERIOUS???? 50,000?!!! FOR THAT UNIFORM??!! HELL NOO!!

"Ano? Para lang jan? Okay." I said.

Baka isipin niya dukha ako. Major turn off yun.

"Give it to me now." He said. Sinusubukan niya ba ako?

"Wala akong perang dala." I lied. Wala talaga akong pera. 50 pesos lang talaga laman ng wallet ko. Huhu.

"Really? Just pay me partially and pay the full amount tomorrow then." Sabi niya. Ramdam ko talagang alam niyang wala akong pambayad.

"Okay, Sorry Mr. Not so rude for what I did. Lalabahan ko na lang." Sinabi ko sa pinaka kalmang boses kahit na nagtitimpi na ako sa galit.

"Hahaha! Didn't you know who am I? My family has the largest amount shared in this school and I can get you out of here in just a blink of an eye." Sabi niya. Nag mamayabang ba to? Pero shet! Ang yaman pala ng taong to.

Nakanganga lang ako. Tapos binulungan niya ako, "Be my slave Ms. Fernandez. Kung wala kang pangbayad, be my slave in 50 days. Everyday na pagsisilbihan mo ako, worth 1,000. Pag di mo ko sinunod, may additional 1 day. After our deal, hindi na kita papakialaman at mabubuhay na kayo ng tamik ng mga alagad mo sa mukha na mapupula. Ano, take my offer or leave this school right now? You know I can do that Ms. Michaela Fernandez."

Paano niya nalaman pangalan ko? Paano to? Katulong niya? For 50 fucking days?! No way!

"NO!!!" I shouted at him.

He smirked then walked away. Before siya makalayo, he said, "Pack your things up, baby"

Wtf?!! Pano na to?! Paano na si mama? Si Lola? Si ate? Madi- dissapoint sila sa akin. Omg. Di pwede Ito! Wala kaming pera. Umaasa lang sila sa akin na ako ang aahon sa kanila sa ka hirapan. Nakooo! 50 days lang naman eh. Sge na nga!

Bago pa siya makalayo sa akin, sumigaw na ako.

"Waitttt!!!! Payag na ako!" Mangiyak-ngiyak ako sa inis pero kailangan ko tong gawin. Para sa pamilya ko.

Bumalik siya. At lumapit sa akin. Malapit na malapit.

"Your job starts tomorrow morning. You'll know. See you tomorrow Ms. Ugly duckling "

He walked out and left me no choice.

God! Good luck to me.

Sa sobrang takot ko, umuwi na lang ako. Natakot ako sa sinabi niya. Feel ko pahihirapan ako ng monster na to. Nabawasan tuloy ang pogi points niya. Hays! Bless me Lord.

Habang pauwi ako, naisip ko, "Ano kayang pangalan ng guwapong monster na yon?"

---------

Omg! Anjan na si Monster. Hahaha! Magiging slave na si Mich. Pano kaya siya pakikitunguhan ni monster? Abangan!