Ben Arya , terk etmedim , terk edildim . Yazıldıgı kadar basit olsaydı keşke. Annemin evde peçete ruloları yetiştiremedigi bir gerçek. Bugün ayrılışımızın 3.günü. Benden ayrılınır mı ? Yani bunun ne kadar yanlış birşey oldugunu bilmiyor musun ?. Uzaktan seni izliyordum.seni kıskanmama ragmen başkasıyla gülüşünü izliyordum, ne acınası birşeydi. Rüzgarın uçurdugu saçlarını sinirle düzeltişini salise salise kazıdım aklıma, rüzgar olup saçlarına karışmak istedim. Unutacagım elbet içimdeki aşk bir gün sona erecek ve başka denizlere yelken açacak. Her geçen gün seni unuttugum düşüncesine daha çok alışıyorum. Buna alışmak her ne kadar senden uzaklaştıgımı göstersede sanırım senden uzaklaştıgım için mutluyum. Özlüyor muyum, özlüyorum ama mecburum. Bazen herşeyi unutup sadece sarılmak istersin; ama birşey seni hep durdurur, adı ne mi ? GURUR. Neden gittigin hakkında bir fikrim yok. Terk edildigim an dün gibi aklımda sebeb söylemeden , " ayrılalım " diyip gidişin giriyor rüyalarıma. Belkide unutmayı o yüzden bu kadar çok istiyorumdur. Ben bu kadar fazla seviyorken sen arkana bile bakmadan gittigin için unutmak zorundayım. Gidişinin arkasından afilli cümleler kuramam ben. Kimde mutlu olacaksan ona git sen bilirsin. Ama sarıldıgın her kızda beni hatırla, geçirdigimiz güzel günleri. Ben seni özliyecegim , sende beni özle olur mu? Burda olamasa bile rüyalarda buluşalım. Belki o zaman neden ayrıldıgın hakkında bir açıklama yaparsın , bu benim hakkım! . Benim adım Arya ise ben bu gidişini burnundan getirecegim. Vicdan yapıp getirmezsem eger benim için başka bir isim bulmayı çok görmezsin umarım. Bizim hikayemiz yeni başlıyor...
Sürekli aglayışıma kızıyor annem. Gidenin arkasından aglanmayacagını söyledi çok biliyormuş gibi. Evde onunla yaşadıgım sorunlar yetmezmiş gibi birde ozan beni terk etmişti. Annem çok garip bir insandır . Sanki onun kızı degilmişim gibi sürekli benim dediklerime karşı çıkar hiç bir istedigim olmazdı neden böyle yaptıgını anlamış degilim , üzülmedigim söylenemez. Bu sorunları sadece benimle degil babamla da yaşıyordu. Babamda çok sessiz, yufka yürekli bir adam nedense iyiler her zaman kötü insanlara denk geliyor . Annem her ne kadar kaba bir kadın olsada onu çok seviyordum . Benim onu sevdiğim kadar oda beni sevseydi keşke .Babamın sesi hiç çıkmazdı bu kavgalarımıza anne kız ilişkisi diyip susardı. Annem işinden dolayı eve her ne kadar geç dönsede benimle kavga etmeyi asla ihmal etmezdi.
Ozana bu tartışmalarımızı anlattıgım zaman "kaç gel bana "derdi yine güldürürdü beni . Şimdi tartışma anında sığınacagım kimsede kalmadı. Şimdi bana affet beni dese ne derim hiç bir fikrim yok . Bir yanım koş sarıl derken bir yanım kaç git diyor. Birde yetmezmiş gibi aynı okuldayız ben şimdi onun başka biriyle sarılışını , bir kıza günaydın deyişini bile kıskanırım. Bir bakmışsınız okulun ikinci günü okuldan kovulmuşum. Bakalım hayat bize neler göstericek ?
