CHAPTER 1:

2 1 0
                                    

Yurika POV.

Back when I was a child, before life removed all the innocent
My father would lift me high and dance with my mother and me and then
Spin me around 'til I fell asleep
Then up stairs he would carry me
And I knew for sure I was love

If I could get another chance, another walk, another dance with him
I'd play a song that would never, ever end
How I'd love, love, love
To dance with my father again

When I and my mother would disagree
To get my way, I would ruon from her to him
He'd make me laugh just to comfort me
Then finally make me do just what my mama said
Later that night when I was asleep
He left a dollar under my sheet
Never dreamed that he would be gone from me

If I could steal one final glance, one final step, one final dance with him
I'd play a song that would never, ever end
'Cause I'd love, love, love
To dance with my father again

Everytime I hear that song, I remember my dad past away 10 years ago.

I miss him so mucg ! I miss my dad !

-flashback-

10 years ago.

Masaya naming sinecelebrate ang 7th birthday ko sa aming munting tahanan.

Anjang may nagkakantahan, nagsasayawan at nagkakainan.

Sa gitna ng kasiyahan naming lahat, nasira ang lahat dahil sa hindi inaasahang pangyayare.

Nagulat na lang ang lahat na makita naming buhat-buhat ng ilan sa mga trabahador namin ang walang malay kong ama.

"What happen to my husband?" - tarantang tanong ni mommy.

Hindi na nila nakuha pang magsalita.

Agad nila itong isinakay sa kotse upang dalhin sa pinakamalapit na ospital dito so probinsya namin.

Naiwan akong nag-iisa, nakatulala, walang alam sa kung anu bang nangyayare sa paligid ko.

Naupo ako sa isang sulok, ibinaluktot ko ang mga tuhod ko then I hug it.

Nung mga oras na yun wala akong ibang ginawa kundi umiyak ng umiyak.

"Daddy ! Mommy !"

"Yuri !" - ?

Napatingin ako sa tumawag ng pangalan ko at ng makumpirma ko kung sino ang tumawag saaken, hindi ko na napigilan ang sarili ko at napahagulgol na lang ako.

Tumayo ako sa pagkakasalampak ko at niyakap ang taong nakatayo sa harapan ko.

"Shhhhh ! Tahan na liit, tahan na." - he said.

Imbis na tumahan ako lalo lang bumuhos ang luha sa mga mata ko.

"Ian, si daddy. Anung nangyare sa kanya?" - I asked out of the blue.

"I don't know Yuri, but I'm sure he is ok now. Tahan kana !" - Ian say.

Bahagya akong kumalma, bumitaw ako sa pagkakayakap ko sa kanya at marahan kong pinunasan ang pisngi ko na nabasa ng mga luha ko.

Accidentally, I'm Inlove w/ My BestFriend !Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon