Moeilijke liefde (H2 in de maak)

2

Laura's point of view:

"Ja goed, ik weet de perfecte plek, volg me."zei Marouan. Ik weet niet waarom, maar iets in me zei dat k gewoon met em mee moest gaan en dat ik hem kon vertrouwen. "Het kan maar beter goed zijn😒."zei ik om met hem te kutten. Ik kon niet zomaar blij doen want ik weet hoe jongens zijn.. Als je hard to get doet krijg je nog wat respect.

We kwamen aan bij een leuke Marokkaans eettentje. "Ik zal je laten zien wat lekker eten is."zei hij tegen me. "Eerst zien, dan geloven."zei ik hem. "Wat raad je me aan?"vroeg ik. "Ga jij al maar een plaats kiezen, ik bestel en dan kom ik. Wat moet je drinken?"zei Marouan. "Doe mij maar Pommes."zei ik. We keken even diep in elkaars ogen en er onstnapte een glimlach bij ons beiden. Na een tijdje zag ik hem terug komen met 2 borden, er lag niks op. Neemt die me nu echt in de zeik? "Rustig rustig prinsess, kijk niet zo boos, je ontbijtje komt eraan."lachte hij. Ik voelde mijn wangen gewoon rood worden. Ik zag al snel een bord met een stapel met iets dat lijkt op pannenkoeken. Erachter liep nog een ober met een plateau met allemaal potjes en glaasjes in. "Hmm wat is dit? Het ruikt lekker en ziet er goed uit!" Hij zag mijn stemming veranderen van evil bitch naar lief meisje. "Dit zijn baghrir, ze noeme het ookwel duizendgaten pannenkoek."zei hij, met zijn sexy Nederlands accent en zijn typisch Marokkaanse uitspraak. Ik kon uren naar hem luisteren, zijn stem was magisch. "Ga je nog aanvallen of niet?"zei Marouan terwijl hij me zit aan te kijken met zo een scheve glimlach, die best sexy en schattig was. "Hoe eet je dit het best?", "Je kan er honing of olie ofso opdoen en dan gewoon eten." Ik deed wat honing op de mijne en begon gelijk te eten, wauw k had echt honger. Damn dit is echt heerlijk!! Maar k ga hem dat echt niet zeggen hoor. "Valt wel mee jaa."zei ik hem met een speels glimlachje. "Ach je houd er van, ik zie het aan je."lachte hij.

Na een uurtje waren we klaar met eten maar we bleven maar praten en praten. Ik begon meer over hem te weten, over zijn ouders die na 25 jaar nog steeds even verliefd waren op elkaar en dat hij nog 2 broers heeft Tawfik en Mounir. Hoe dat hij altijd heeft moeten werken en rennen voor zijn geld omdat hij te trots is om het te vragen aan zijn ouders. Ik kreeg echt meteen een ander beeld over hem. Ik dacht eerst dat het zo een verwende 'mooiboy' ging zijn die niet serieus was. We bleven maar praten en praten en opeens zei Marouan "Ben je klaar voor de volgende stop?" "Volgende stop?"vroeg ik hem. "Ja je dacht toch niet dat dit het was hé?" Hij stond op en betaalde de rekening. "Wat ben je nog van plan dan? Dit is toch geen date."zei ik, met een speelse glimlach. "Kom je met me mee, of blijf je hier?"zei hij met serieus. We liepen naar buiten en ik volgde hem, niet wetend waar naar toe. Laura wat haal je je in je hoofd, je gaat met een wildvreemde mee ontbijte en nu volg je hem naar 'de volgende stop'?
Voor een of andere reden voelde dit vertrouwd, het is een gevoel wat ik nog nooit gevoelt had. Kon je zomaar gevoellens ontwikkelen voor iemand die je nauwelijks kent?

Vergeet geen comment en ⭐️
💋