My Paradise {H.S}

part 02

Είμαι και εγώ σαν τον πατέρα  μου και αυτό με έκανε να τρελαίνομαι στην ιδέα ότι είμαι ένας δολοφόνος.

Σηκώθηκα από το παγκάκι και πήγα να μέσα στο σπίτι " Harry έλα εδώ" Η Emily με φώναζε αλλά φοβόμουν πως αν κάτσω άλλο μαζί της θα κάνω πράγματα που δεν θέλω. Έκανα πως δεν την άκουσα και μπήκα μέσα στο σπίτι. Γύρισα να δω αν έρχεται από πίσω μου και διάολε ποσο επίμονη είναι. Άρχισα να προχωράω πιο γρήγορα προς το δωμάτιο μου με την ελπίδα να μην με προλάβει, αλλά όλα φαίνεται πως είναι εναντίον μου όλες αυτές τις μέρες. "Harry απλά έλα εδώ", έκανα πως δεν την ακούω μπήκα μέσα στο δωμάτιο και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Μετά από λίγο εμφανίστηκε η Emily μέσα στο δωμάτιο και εγώ δεν της έδωσα σημασία.

"Κοίτα δεν ξέρω τι στο διάολο σου έχω κάνει, αλλά οι γονείς μας θα φύγουν στην Αμερική και έναν μήνα και θα μείνουμε μαζί"

Ένα μήνα μαζί με την Emily θα μου φαίνεται αιώνιος. Θα πρέπει να προσέχω ένα μικρό μαζί με όλα αυτά. Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα και βρήκα την μάνα μου με τον John να κάθονται στο τραπέζι, έκανα νόημα στην μάνα μου και πήγαμε στο σαλόνι.

"Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνω με αυτή κατάλαβες?"

"Harry ηρέμησε, δεν μπορούμε να την πάρουμε μαζί.Θα πάει ο John για να κάνει εξετάσεις και θεραπείες κατά του καρκίνου. Δεν έχει πει τίποτα στην Emily."

Η μάνα μου κατάλαβε την αρνητική μου διάθεση να κάτσω μαζί της, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο. Όλα τα έκανα για τον John, διότι ήταν ο μόνος που μου είχε φερθεί άψογα αν και η Emily δεν με είχε ενοχλήσει ποτέ. Πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα το κινητό μου. Είχα και άλλα "απειλητικά" μηνύματα. Το τελευταίο μήνυμα έλεγε το εξής.

{Αν δεν έρθεις πίσω στο σπίτι αυτά που θα κάνω σε άτομα που νοιάζεσαι θα είναι φρικτά. Ξέρεις πως αν βγω εκτός ορίων δεν με σταματάς. Το καλό που σου θέλω είναι να έρθεις αν αναλάβεις ξανά τις ευθύνες σου.}

Μόλις το διάβασα μου ήρθαν στο μυαλό οι σκηνές των ουρλιακτών των κοριτσιών που έβλεπα να δολοφονούνται. Άρχισα να πιεζω το κεφάλι μου με όλη μου την δυναμη για να σταματήσουν οι φωνές αλλά όσο πιεζα τόσο δυνάμωναν.

Όταν τα επιτέλους ηρέμησα έπεσα για ύπνο
Το επόμενο πρωι κατεβηκα κάτω και είδα την Emily να αγκαλιαζεται με τον John και την μάνα μου. Χαιρέτησα τον John και μετα την μάνα μου.

"Harry να προσεχείς την Emily"

Εγνεψα και ξανά ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Άνοιξα το κινητό μου και ευτυχώς δεν είχα αλλά μυνήματα απο τον πατερα μου. Πήρα τηλέφωνο τον Louis, ο οποίος βοηθάει τον πατέρα μου αλλά είναι παράλληλα ο κολλητός μου. Ναι εγώ έχω κολλητό εναν επίσης δολοφόνο που φοβάται για την ζωή του. Δολοφονεί και κακοποιεί κοπέλες χωρίς την θεληση του.

< Louis η μάνα μου σηκώθηκε και έφυγε και εγώ πρέπει να προσέχω και την Emily. Η οποία δεν ξέρει τίποτα για εμένα και θα ζω με τον φόβο εναν μήνα για να μην πάθει τίποτα. >

Δεν απάντησε , δεν άκουγα τίποτα μέσα από το τηλέφωνο. Η καρδιά μου αρχισε να χτυπάει σαν τρελή σαν να ήθελε να βγει εξω αλλά κάτι να την σταματάει ετρεμα απο τον φόβο μου για εκείνη. Δεν την νοιαζομουν, αλλά φοβομουν..

Έσφιξα το κινητό μου και φώναζα ...

-Louii απαντά..

Πολύ περίεργος αυτός ο Harry.. Αχαχ

-irene