Το βροχερό κορίτσι

Κεφάλαιο 5

Μόλις άνοιξα την πόρτα είδα την μαμά του Δημήτρη. Την κατάλαβα είναι ίδια με αυτόν. "Γεια σας" λέω "Γεια σου μικρή μου είναι εδώ ο Δημήτρης?" με ρωτάει "Όχι, δεν είναι εδ....." δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και μου έκλεισε το στόμα (για δεύτερη φορά γίνεται αυτό). Αμέσως μετά μου φώναξε "Εσύ τώρα ποια είσαι η κοπέλα του που θέλει να του φάει τα λεφτά?" δεν καταλαβαίνω για ποια λεφτά μιλάει αλλά συνεχίζω να την ακούω που μου φώναζε "Τα λεφτά του δεν τα τα αγγίξεις, ακούς?" κουνάω καταφατικά το κεφάλι μιας και είναι το μόνο που μπορώ να κάνω. Μόλις πήρε το χέρι της από το στόμα μου της είπα "Λοιπόν εγώ δεν είμαι η κοπέλα του Δημήτρη! Και δεν σκοπεύω να του φάω και λεφτά...." πήγα να συνεχίσω αλλά με διέκοψε (δεν ξέρω γιατί όλο με διακόπτουν) "Ε τότε ποια είσαι?" ξανά φώναξε "Αν με αφήνατε να ολοκληρώσω θα καταλαβαίνατε... Τέλος πάντων, είμαι η Μπέλα και ο Δημήτρης με φιλοξενεί." "Εμένα και πάλι μου φαίνεσαι ύποπτη. Μην τολμήσεις να πεις αυτό που έγινε...Κατάλαβες? Δεν σε ξέρω δεν με ξέρεις!!!" "Εντάξει" της απάντησα. Πάλι καλά που δεν ρώτησε κι άλλα! Προχωρήσαμε στο σαλόνι και καθίσαμε η μία στον έναν και η άλλη στον άλλο καναπέ. Μετά από αρκετή ώρα ησυχίας χτύπησε η πόρτα και πήγα να ανοίξω. "Γειαααα!!!" μου είπε η Κατερίνα (τι γλυκιά!!! Έβγαλε και ένα δοντάκι!) "Γεια σας κορίτσια, περάστε μην στέκεστε”. Μόλις προχώρησαν στο σαλόνι είδαν την μαμά τους και ούτε την αγκάλιασαν. Εντύπωση μου έκανε...! "Κορίτσια ο Δημήτρης δεν είναι εδώ" είπα εγώ πιστεύοντας ότι ήρθαν για τον Δημήτρη "Το ξέρουμε! Η 'κυρία' μας τηλεφώνησε να έρθουμε." είπε η Λίζα "Κορίτσια επειδή είχα κάνει εκείνη την βλακεία κάποτε δεν σημαίνει ότι πρέπει να μου μιλάτε έτσι..!" είπε η μαμά τους. "Ααα ναι και πως πρέπει να σου μιλάμε? Με το σεις και με το σας?" αντιμίλησε η Κατερίνα.

Μετά από αρκετό τσακωμό επιτέλους ήρθε ο Δημήτρης. "Τι γίνεται εδώ? Μαμά τι κάνεις εδώ? Πότε ήρθες? Γιατί δεν μου τηλεφώνησες?" ξεκίνησε τις ερωτήσεις ο Δημήτρης "Ηρέμησε αγόρι μου, νομίζω ότι έχει κανά δύωρο από τότε που ήρθα και δεν σου τηλεφώνησα γιατί το ξέχασα..! Τα κορίτσια την κοιτούσαν άγρια. "Πάμε να φάμε κάπου?" ρώτησε ο Δημήτρης "Σίγουρα θα έχετε πεινάσει!" "Όχι" απάντησα εγώ "Μπέλα έχεις να φας ώρες δεν το συζητάω θα έρθεις να φας!!!!" "Δημήτρη όχι σου είπα δεν μπορώ να έρθω. Δεν έχω λεφτά...." "Και τι σημαίνει αυτό ότι δεν θα τρως?" με ρώτησε. Τώρα τι να του απαντήσω είναι έξυπνη ερώτηση "Θα έρθεις και να μην σε νοιάζει για τα λεφτά! Εντάξει?" "Καλά. Σ'ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ Δημητράκη μου!!!" η μητέρα του με κοίταξε άγρια αλλά δεν με ένοιαζε. Φτάσαμε σε μια ταβέρνα και παραγγήλαμε. Μιλούσαμε και λέγαμε αστεία! Αφού ήρθε το φαγητό το φάγαμε και μετά πήγαμε μία βόλτα! Ήταν πολύ όμορφα σ'εκείνο το μέρος. Υπήρχαν διάφοροι καταράκκτες και σιντριβάνια. Βγήκαμε φωτογραφίες και shelfie!! Αχ... Τι ωραία που περάσαμε είχα ξεχάσει ήδη το γεγονός ότι έλειπα 4 ολόκληρες μέρες από το σπίτι μου. Γυρίσαμε σπίτι κατά τις 6 και όλοι ξαπλώσαμε να ξεκουραστούμε εκτός από την μαμά του Δημήτρη. Έκανε βόλτες πάνω-κάτω στις σκάλες. Ααα αυτό καταντάει πολύ σπαστικό! Ήμουν έτοιμη να βγω να της τα πω αλλά με πρόλαβε ο Δημήτρης. Επιτέλους σταμάτησε τα τάκα τούκα τάκα τούκα. Φορούσε και τακούνια! Με πήρε λίγο ο ύπνος αλλά ξύπνησα για 2η φορά από έναν θόρυβο. Αυτήν την φορά δεν ήταν το κουδούνι αλλά κάτι χειρότερο.... Τα τακούνια της!!!! Ωχ θεέ μου! Κατέβηκα κάτω και μου είπε "Βρε βρε ξύπνησες? Επιτέλους!! Δεν πιστεύω να σε ξύπνησα με τα τακούνια μου...?" είπε με ψεύτικο βλέμμα. Ναι ρε από τα τακούνια σου ξύπνησα που κάνουν τάκα τούκα μου'ρθε τα της πω. "Εεε δεν πειράζει" είπα μέσα από τα δόντια μου!
Το βράδυ γύρισε ο Δημήτρης από την δουλειά και μπήκε αθόρυβα στο δωμάτιο μου γιατί νόμιζε ότι κοιμάμαι. Έκατσε στο κρεβάτι και μου είπε......

Γεια σας παιδιά! Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο! Όπως υποσχέθηκα έγραψα σήμερα! Επόμενο Τρίτη μπορεί και πιο νωρίς! Τα γνωστά κεφάλαιο αφιερωμένο σε space troller Κατερίνα Α!! Τι νομίζετε ότι της είπε ο Δημήτρης?
Φιλάκια πολλά και καλή σχολική χρονιά σε όλους!!!!