One-Shots(Yaoi)

I need you/Gareki x Nai

Gareki eliyle yoldan çıkmış minik dostunu rahatlatmaya çalışırken aklındaki yüz onu çılgına çeviriyordu. Gözleri parlayan Nai'yi düşünerek boşalmaya yaklaştığı için kendine kızdı... O minicikti ve bir erkekti. Bu kesinlikle yanlıştı en azından Gareki'ye göre. Nai'nin kendisine seni seviyorum dediğini düşündüğü an eli menilerle kaplandı. Tırnaklarını avuçlarına geçirirken içeri Yogi girdi. "Gareki...kun?" Gareki kızarmış gözlerle kapıya baktığında bir kez daha kendine kapıyı kilitlemedigi için küfretti. Yogi endişeli gözlerle Gareki'yi süzdükten sonra durumu anlamış gibi gözlerini çevirdi."Gareki-kun ben üzgünüm...bilmiyordum." ellerini yüzüne kapattıktan sonra sordu"Nai-chan bunu biliyor mu?" Gareki gözlerini kaçırdı ve pantolonunu çekti."Hayır...bilmiyecekte." Yogi Gareki'nin korkunç suratı karşısında ürksede düşüncelerini dile getirmek için dudaklarını araladı."Ona söylemelisin eminim anlayışla karşılayacaktır." Gareki gözlerini devirdi."Ona zarar veremem." Yogi odadan çıkarken Gareki'nin ne demek isteğini düşündü...sonra ne kadar kırılgan olduğunu. Gareki,Yogi gittiğinde kendiyle başbaşa kaldı tekrar...ayağa kalktı ve duvarı yumrukladı defalarca...kendine lanet okudu içinden. O sırada Nai'nin içeri girdiğinden haberi bile yoktu. Nai yavaşça Siyah saçları terle suratına yapışmış adama baktı neden kendine acı çektiriyor diye düşündü kalbine giren ağrıya rağmen. Onu böyle görmek Nai'yi üzüyordu. Gareki'ye doğru koştu ve koluna yapıştı. Gözyaşları minik yanaklarından süzülürken pembe dudaklarını araladı."Gareki-kun dur lütfen neden kendini incitiyorsun?" Gareki Nai'nin sesiyle kendine geldiğinde minik çocuğun ağladığını fark etti. Hayatında kısa sürede büyük yer etmiş insanı üzmüştü. İçinden kendine tekrar lanet okurken Nai'den uzak durması gerektiğini hatırlattı kendine."Yardımına ihtiyacım yok." Pembelesmis göz altlariyla ona bakan çocuğun yanından geçti ve kapıyı çarpıp çıktı...kalbinin parçalanmasına aldırmadan. Nai dizlerinin üstüne çöktü ve daha hızlı ağlamaya başladı. hıçkırıkları ve haykırışları birbirine karışırken Gareki'nin geri dönüp az önceki olayın yalan olduğunu söylemesi için bekledi...ama Gareki gelmedi ama kapının ardında hıçkırıklarını içine atarak ağlıyordu...sadece Nai bilsin istemedi. Onu üzmek ve parçalamak istemiyordu...gözlerini sımsıkı kapatırken fısıldadı."Seni seviyorum...Çok üzgünüm ama seni seviyorum...Nai nefret etme benden....Sana çok ihtiyacım var." Nai kapının ardındaki Gareki'yi görse ilk tanıştığındaki Gareki'nin aslında gerçek olmadığını anlardı....bunu anlayamayan tek kişi Gareki'ydi.

.............................................................

Ben görünmez bir yazarım üzgünüm...lisede olmak zor aileniz etrafızdayken yazmak ise daha zor...yazmaya devam edeceğim görüşürüz.^-^