Love will remember

Seni özledim anne

Annemin fotoğrafını rafta görünce vücuduma bir sıcaklık yayıldığını hissettim elimde fotoğraf öylece ayakta kala kalmıştım yani sonuçta fotoğraftaki kadın benim annemdi.Ben öylece beklerken kamp görevlisi adam geldi.

''Çok güzel bir kadın değil mi ?''dedi.Ne diyeceğimi bilemezken birden ağzımdan 3 kelime döküldü:

''O benim annem.'' bu laflarımın üzerine gözleri faltaşı gibi açılmıştı bana öyle boş boş bakıyordu.Sonunda bu sessizliği o bozdu:

''Otur sana her şeyi anlatıyım sonrada sen bana her şeyi anlat ''dedi.Bunu derken sesinin zorla çıktığı belli oluyordu.

''Tamam''dedim ve gösterdiği koltuğa oturdum.O da anlatmaya başladı:

''Ben ve Julia(kızın annesi) üniversitede tanıştık ama ben okumuyordum orada çalışıyordum ailemin maddi durumu kötü olduğu için üniversiteye gidememiştim herneyse evlenmek istedik ama Julia'nın ailesi izin vermedi onu benim gibi fakir ve işsiz biriyle evlendirmek istemediler kızlarının daha iyisini hak ettiğini düşündüler gerçi haklılarda ''sözlerini bitirince yutkundu ve bana baktı Bende bunun üzerine anlatmaya başladım:

''Ne denir daha doğrusu ne söylemem gerekir bilmiyorum anlatıcağım pek bir şey yok sadece annem ve babam onlar birbirlerini severlerdi yani en azından ben öyle tahmin ediyorum ve onlar ...''söyleyemiyordum .Başkasına onların öldüğünü söyleyemiyordum çünkü kabullenemiyordum.

''Onlar ne !?''dedi.Gözlerime öyle bir bakışı vardı ki.

''Onlar yakın bir zamanda öldüler ''dedim ve gözyaşlarıma engel olamadım.O da benim gibiydi ağlıyordu sonra bana sarıldı ve birlikte ağlamaya başladık.Biraz böyle durduktan sonra kendimi eriye doğru çektim ve toparlandım.O da aynı şekilde gözlerini sildi ve :

''Git bir yüzünü yıka istersen''dedi.Gülümsedim ve gösterdiği yere doğru gittim.Makyajım akmıştı.Hemen makyajımı temizledim ve onun yanına gittim geldiğimi görünce:

''Benim adım Robert  ve bundan sonra sana ben sahip çıkacağım sakın benden çekinme tamam mı ?''dedi.

''Tamam''dedim ve kapıya doğru yürümeye başladım kulübemizin önüne geldim kapıyı açmaya çalıştım ama Ashley'nin kapıyı kitlemiş olduğunu fark ettim.Plaja bu halde gitmek istemiyordum çünkü beni böyle görürlerse soru soracaklardı ve şu an soru yanıtlamak istemiyordum.Hamağa uzandım ve beklemeye başladım ama Ashley'nin geleceği yoktu.Kalktım ve plaja doğru yürümeye başladım tam tahmin ettiğim gibi Ashley'e seslenmemle birlikte tüm yüzler bana döndü hepsine sonra anlatıcağımı söyledim.Ashleyden anahtarı istedim ama o :

''Olur mu öyle şey kulübeye birlikte gidelim seni yanlız bırakmak istemiyorum''dedi bende :

''Peki o zaman''dedim ve kulübeye doğru ilerlemeye başladım.Ashleyde arkamdan geliyordu kapıyı açınca içeri girdim

''Anlatmak ister misin tatlım ?''dedi bende :

''Bekleyelim çocuklar gelsin hepinize anlatırım ''dedim o da bana kafa sallayıp gitti o duşa girince bende üstümü değiştirdim ve yatağa bağdaş kurup oturdum.Ashley duştan çıktı ve giyindi.Sonra kapı çaldı.Tahmin ettiğimiz gibi çoçuklar gelmişti herkes oturunca anlatmaya başladım sözüm bittiğinde hepsi bana şaşkın şaşkın bakıyordu .Sonra onlar gittiler.Ashley ve bende yattık Ashley'e arkamı dönmemle ağlamaya başlamam bir oldu.Ağlıyordum.NEDEN Mİ ?! Çünkü merak ediyordum.Annem babamı gerçekten severek mi evlendi diye merak ediyordum.Anne keşke burda olsaydın ve bana ben babanı çok sevdim Kris deseydin.

ANNE BİLİYORUM ÖZLEMEMELİYİM .AMA ÖZLEDİM SENİ DE BABAMI DA ÇOK ÖZLEDİM.