"Dati"

Panibagong araw na naman para kay andrea..

Sya si andrea pitong taong gulang.. Nagiisang anak, kahit nagiisang anak di padin naibibigay yung mga luho na sabi nga ng iba kapag nagiisang anak binibigay lahat..
Oo ngat naibibigay naman yung ibang gusto nya pero di naman lahat kasi nga salat din ang buhay nila.. Ang kanyang ama nagtatrabaho bilang karpintero ang nanay nya mananahi sa kanilang lugar. Minsan kung may ipapatahi lang sa nanay nya yun lang kikitain nya..

Sapat nadin naman yun para makakain sila tatlong bes sa isang araw..

"Hoy deya!  Aga aga mo ahh!
Aga mo namang nakanganga dyan...

Sinulyapan nya ang nagsalita.. Sya lang naman ang tumatawag sakin ng "deya"

Boses yun ni Arman.. Ang ubod at sobrang kulit nyang kababata.
Pero si Arman lang ang bestfriend nyang maituturing sa lugar nila.

Si Arman siyam na taong gulang na tulad ko nagiisang anak lang. Pero ang mga magulang nya guro sa skwelahang pinapasukan namin..

"Eh ano naman ngayon sayo kung maaga ako"!

Wow aga aga init ulo natin ahhh...

Bat di mo man lang ako dinaanan sa bahay?  Ako nga dinadaanan pa kita sa inyo..

Pagtatampong wika ni Arman.

"Pasensya kana Arman medyo kasi napaaga lang gising ko alam ko namng tulog na tulog ka pa kaya di na kita dinaanan sa inyo.

"Diba nakakapasok ka naman sa bahay bat di mo man lang ako ginising"?

"Hay nako wag na makulit.. Basta! 

"Ahhh ganun!  Sabay kiliti ni Arman kay andrea..

"Ano ba tama na nga! Sabay tawa ko...

Tara punta tayo sa tindahan ni aling upeng bili na tayo ng pandisal kaw na magtimpla ng kape natin tska tayo bumalik dito sa tambayan natin..
Wika ni Arman..

Malaki laki din naman yung punong tinatambayan nilang dalawa.. Minsan nga naiisipan ni Arman lagyan ng maliit n upuan dun banda sa may sanga para dun sila mauupong dalawa.. Pero duyan nalang ginawa nya..
Gawa iyon sa lubid at ang upuan ay sako..

Napatayo narin ako inalalayan ako ni arman..

Tulad padin ng dati.. Gawain na namin ang mag almusal sa punong iyon. Minsan nga nakahanda na aalmusalin namin tapos ako nalang ang magtitimpla ng kape naming dalawa.

Masaya ako pag magksama Kokaming dawala.

Minsan naglalaro kami kasama ng iba pa naming mga kalaro.

Nandyan yung maglalaro kami nga habul habulan,  piko,  luksong tinik oh kya tagu taguan.

Minsan naalala ko inaaway ako ng kalaro naming ubod naman ng siba sa pagkain.. Kaya tuloy grabi ang katabaan nya.

Nandun yung makikipag away talaga si Arman para sakin

Pero minsan kasundo ko rin naman yon si botsog kung tawagin namin.. Pero sya talaga si Mark.

Minsan naglaro kami ng kasal kasalan gusto ni botsog ako partner nya!  Mangiyak ngiyak ako non..

Sabi ni Arman d pwede bagay sayo ikaw pari kami dapat ni deya!

Dahil mga bata pa kami wala kaming ginawa kundi maglaro at magpakapagod pag walang pasok.

Pag sunday lang naman yun kasi pag saturday napunta sa bahay si Arman para turuan ako sa mga assignments ko.. Minsan ako napunta sa kanila.

Pag sa iskul naman pagpapasok lagi nya akong sinusundo para sabay kaming papasok. Naglalakad lang kami kasi malapit lang iskul namin. Minsan makakasabay namin sila botsog.. Bale 5 kaming magkakalaro

Ako,si arman, botsog,Lily at si Anthon.

Masaya palagi kaming pumapasok.. Dahil magkaiba mga taon namin sa pagpasok kamig dalawa lng ni lily ang magkaklase yung tatlo kasi nasa 5 baitang na.

Paguwian naman sabay sabay padin kami hinihintay kami nila arma..
Minsan maloko si Arman hinihila ako tinatakasan namin yung 3 para pumunta kami sa tambatan namin..dun magkkwentuhan kaming 2 oh kya dun na namin ginagawa assignment namin..

Natapus ang iskul dumaan na naman ang sabado ako naman ang nagpunta kala Arman.. Nagtataka ako mukang may katawanan sya..

Hay nako.. Si lily pla minsan nagtataka na ko sa babaeng yun lagi nalang minsan nauuna pa sakin.

Nandun na naiinis talaga ako pero wala namang magagawa kasi kaibigan namin sya.

"Oh lily nndyan ka pala?? "
Sabay ngiti ng papilit..

"Nandito rin ako para makisabay narin sa inyo tska papatulong nadin ako asaignment ky Arman.

"Ganun ba.. Sige tara na simulan na natin ng makauwi na tayo ng maaga.. "Pilit padin akong ngumiti pero sa sarili ko naiinis ako. Di ko alam kung naiinis ako dahil nasanay ako na ako lang ang kasama ni Arman palagi. .

"Ohh dyan ka nadin pla deya tara dito tayo sa lamesa..  Nakita ko kasi sa tindahan si Lily nagtanong kung ano ba raw gagawin ko sa araw na to sabi ko tuturuan kita.
Naisip nya pumunta din dito para sabay na raw kaung dalawa.
"Pilit akong ngumiti...
Ganun ba..  Ohh tara Lily simulan na natin para matapus na..
Sa isip isip ko para makauwi na sya.. Hehe ang sama pero yun talaga nasa isip ko.

Mabilis natapos ang araw na iyon.. Umuwi na ko samin. Medyo malungkot kasi iniisip ko baka lagi nadng nandun si Lily..

Pagsapit ng lingo

"Hoy deya bangon na!  Aba tanghali na..

"Ano ba arman.. Inaantok pa ko!  Mamaya nalang...

"Bumangon kana magsisimba tayo! "
Di ko na nasabi sayo umuwi ka naman agad..

Di pa nga tayo bakakapag mirienda nilayasan muna ko.

"Maaga pa naman mamaya maya nalang.. "

"Di ka babangon kikilitiin kita dyan.. Sabay tawa..

"Uo na eto n nga diba..

Sabay labas ng kwarto iniwan nya si Arman..

Maya mya kasunod narin nyang lumabas si Arman.

"Oh iho sabay na kayong kumain ni Andrea may nailuto nako dun sa kusina..
At ikaw naman Andrea magsisimba pala kayo tinanghali kana..
Pailing na wika ng ina ni Andrea na si aling Anita.

Matapus maligo at kumain nagsimba na silang dalawa.
Masaya naman ang araw ng lingo nilang dalawa.

Yan nalang muna ha.. Susunod ko nalang karugtong.. Salamat sa pagbabasa.