The Past [ O N H O L D ]
Table of contents

    BINABASA MO ANG

    The Past [ O N H O L D ]

    Abenteuer

    Storyang nangyari sa totoong buhay.. Storyang maaring magpa iyak o mag patawa sa inyo. The Story of Sandy, A girl who didn’t gave up in reaching her high dreams. Read and be amaze to this adventure, adventure of LIFE.

    #life #real #story

    Chapter 1: The Beginning

    70 5 1 
                                        
    
                                              
    I logged in into my wattpad account. 
    
                          
    Username: ReeMinho 
    
                          
    Password: **************** 
    
                          
    I clicked 'create' and create a new story; The Past...
    
                          
      The story of Sandy, Sandy Ramos, a girl who has a painful yet adventurous past.
    
                          
    I want to share the story of my life.
    
                          
    --*--
    
                          
    Ako si Sandy Ramos, isang studyante sa isang tanyag na paaralan. Ako ay 2nd year high school na at kasalukuyang nag aaral ng mabuti para sa aking kinabukas dahil ayaw ko nang maulit pa ang nangyari sa aking nakaraan.
    
                          
    Maaring hindi ko na maalala ang mga araw, buwan o taon man kung kailan nanyari, pati ang masasakit na salita na sinabi sa akin, pero ang aking naramdaman sa panahon na iyon ay kailan man ay hindi mabubura. 
    
                          
    Maaring lumipas ang panahon pero ang ala-ala? kahit anong gawin mo hindi yan mawawala maliban na lamang kung ikaw ay nagka amnesia. 
    
                          
    Sa probinsya.. 
    
                          
    Ako ay kinder, noong bata ako, dalawang beses akong nag kinder dahil sa aking ugali. Ugali na sa murang edad ay meron na ako.Hanggang ngayon. Ito ay ang pagiging, 
    
                          
    1. Antukin; hindi ko alam kung bakit pero parang lagi nalang ako hinihila ng kama kaya lagi ako late sa paaralan. 
    
                          
    2. tamad; hanggang  ngayon ay tamad parin ako, pero kahit papa ano ay nagiging matulungin na ako, lalo na ngayon, kung saan naranasan ko ng maghirap. 
    
                          
    Ang buhay ay consist of 2 feelings, happiness and sadness. Hapiness, yan ang naramdaman ko nung mga panahong wala akong ginagawa. Sadness, yan ang naramdaman ko nung mga panahon na naghirap ako. Duon ko din napatunayan na ang edukasyon ay mahalaga.
    
                          
    ***
    
                          
    Disyembre na, disperas na ng pasko. 
    
                          
    Kasalukuyan kaming nandito sa labas ng bahay, ako,si ate Sarah at si Shelby ang bunso naming kapatid, nakamasid sa mga bituin,  habang naka upo sa isang mahabang upuan.
    
                          
    Tumayo kami ni Shelby para pumasok na, gabing gabi na kasi.Si papa naman; Roy. may hawak na paputok, piccolo yun. Pero...
    
                          
    D___________O 
    
                          
    bago kami makapasok naghagis ng piccolo  aking magaling at napaka responsableng ama ang piccolo kay ate na nakaupo lamang, at dahil dito, napatayo, napatili at napaluha si ate. 
    
                          
    Sa murang edad, kitang kita sa aking mga mata ang hinanakit o galit sa aking ama. Pinuntahan namin si ate na sa kasalukuyan ay umiiyak, sinama nalang namin sya at niyaya na rin na matulog. 
    
                          
    Natulog kami pero dahil sa sigaw ng akiing ama, ako ay nagising mula sa aking mahimbing na pagkakatulog kahit na tulog mantika ako, basta magulat ako, ksing ang katawan ko.
    
                          
    "HOY MAGSHILABAS NGA KAYO DITHO!" sigaw nya. parang walang nangyari kanina ah? at, ang aking tatay ay isang lasenggero "NOOD TAYO PAWNTEYN" pag papatuloy nya. Wala akong magawa kundi gisingin ang aking mga kapatid.
    
                          
    Dahil na rin siguro sa takot kaya kami lumabas, takot, takot masaktan.
    
                          
    Pagkalabas namin, naka ready na yung 'fountain' sisindiha nalang sya. 
    
                          
    "WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH.. AYOKO NA! SASABOG NA" sigaw ni Shelby nang masindihan ang 'fountain' take note umiiyak sya..at kasunod nito ang pagtakbo nya patungo sa aming kwarto.
    
                          
    *katahimikan* 
    
                          
    "HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" tawa dito  tawa doon, ang saya. sana ganito nalang kami lagi, yung hindi kami nasasaktan. Pinuntahan ko si Shelby sa kwarto namin para i-comfort. Naging matagumpay naman ako at napa-payag ko syang panuorin ang fountain matapos kong i-explain sa kanya ng masinsinan kung ano ba iyon.
    
                          
    The other day...
    
                          
    Ilang araw na din ang nagdaan ng matapos ang pasko.
    
                          
    Pag katapos nang ilang hours,minutes and seconds..Kakain na kami ng dinner! 
    
                          
    Ako na ang nag prisintang kumuha ng ulam dahil may ginagawa ang aking lola. Masaya akong naglalakad habang papalapit sa mesa..
    
                          
    *lakad*
    
                          
    *llakad*
    
                          
    nasa loob na akong sala ilang hakbang nalang kasi sala tapos dining table na namin
    
                          
    *hakbang*
    
                          
    *hakbang* 
    
                          
    *HAKBA--* 
    
                          
    "WAAAAAAAAH" pag iiyak ko, ilang hakbang nalang at nasa lamesa na sana itong ulam pero natapilok pa ako.
    
                          
    "AY ANO KA BA NAMAN ILANG HAKBANG NALANG OH DI MO PA KINAYA! WALA NA TULOY TAYONG ULAM!" lola ko, kahit na ganyan si lola, mahal na mahal ko yan. siya kasi lagi kong kasama.mabait sya pero may pagka mataray minsan.Patuloy parin ako sa pag iyak habang  naka upo parin sa sahig.
    
                          
    "TUMAYO KA NGA DYAN" papa 
    
                          
    "WAAAAAAAAA.." iyak ako ng iyak, nag- uunahang mga luha ang umaagos sa aking pisngi mula sa aking mga mata habang ako ay tumatayo.
    
                          
    Aminado ako, Iyakin ako nung bata ako.Lampa  na  lampa pa ako dati.... 
    
                          
    "DI KASI NAG IINGAT" sigaw ni papa. "HOY SARAH! ikaw na nga kumuha ng ulam"  pagpapatuloy nya
    
                          
    "opo" sabi ni ate.
    
                          
    Ang sakit lang isipin na kung sino pa ang dapat na nag-aalaga sayo ay siya pang ginagawang miserable ang buhay mo.
    
                          
    To be continued
    
                          
    ------------------------------
    
                          
    A/N: Revised version na po itong chapter one kase gusto ko na pong seryosohin itong story na 'to.Alam ko po sa lahat ng nakabasa ng original na chapter one, malaki po ang pagkakaiba diba? yun sa original po kasi parang trip ko lang po sya. thank you po. Marami narin po akong hinaylight na word dito sa chapter one to serve as clue. Short update lang po muna, then baka every saturday or sunday po ang update depende sa schedule ko. Chapter 2 will be posted later or tomorrow po.
    
                          
    @deczereeeee <-- twitter ko po. Fllow me po.
    The Past [ O N H O L D ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon