Tumblr Hikayeleri

3

Kendim yazdım lütfen yorum yapın.'

Her sabah yaptığım gibi bu sabahta Starbucks a gittim. Her zamankinden deyip çantamı karıştırmaya başladım. Kasada ki kişi efendim ben yeniyim dedi. Çocuğa bakarak pardon deyip kahvemi sipariş ettim.

Yüzünü tam görememiştim. Ama sanırım yakışıklıydı starbucks da ki çoğu çalışan yakışıklıydı zaten.
Kahvemi getirdi bu sefer yüzünü iyi görebildim bu çocuk yakışıklı değildi baya yakışıklıydı içimde bir kıpırdanmalar oldu. Teşekkür edip uzaklaştım oradan derse geç kalmak istemezdim.

Tam zamanında derse yetiştim hoca gruplar kuruyordu benim ismimi söyledi sen Batu ile eş olacaksın dedi. Arka sıralardan biri yanıma geldi elini uzattı ben Batu dedi.

Şaşkınlıkla yüzüne baktım bu oydu . Merhaba ben de Duru dedim çocuğu biraz bekleterek. Sen osun dedi Batu evet diyerek güldüm. Ödev için hep birlikte dolaşmaya başladık bu çok güzel bir şeydi. Onu yanımda hissetmek çok güzeldi. Ama ödevi verme zamanı yaklaşıyordu bu da onunla vakit geçirmek için az vaktimin olduğunu belli ediyordu. Ama ben ondan ayrılmak istemiyordum ki.

Ödevi verme zamanımız gelmişti. Hocanın yanına giderken çıkışta sana bir şey söylemem gerek dedi tamam dedim acaba ne diyecekti.

Meraktan catliyordum.

Ödevi verip çıktık hocanın yanından ee ne diyecektin diye sordum şey çalıştığım yere gidip sana kahve ismarliyim orada söylerim dedi tamam dedim.
Starbucks a geldik kahveleri masaya koydu.

Biraz geveledikten sonra bu hafta sonu doğum günü olduğunu ve beni de davet ettiğini söyledi. Tamam dedim . Ama heyecandan sacmalarim diye evde annem bekliyor diye bahane uydurup çabucak uzaklastim oradan .

Onun evine gelmiştim. Ev baya büyüktü. Kapıyı sanırım annesi açtı yani ben annesi diye dusundum. Bana Batu nun olduğu yeri gösterdi teşekkür edip ayrıldım oradan ve Batu nun yanına gittim. Ah evet işte bu da bizim okuldan Duru deyip tanıştırdı herkesle beni.

Sonra Batu ya bir kız yaklaştı iyi ki doğdun sevgilim dedi.

Beynimden vurulmusa döndüm sevgilisi mi vardı gerçekten mi olamazdı ya olmamaliydi. Oradan uzaklaşmam gerekiyordu yoksa her an aglayabilirdim.
Batu ya gozukmeden evin kapısına geldim tam çıkarken kendi ismimi içerde duydum ama arkama bakma gereği bile duymadan koşmaya başladım.

Dur diye arkamdan birinin koştuğunu hissettim durdum. Neden bu kadar erken gidiyorsun dedi neden bir sevgilin olduğunu soylemedin dedim ağzımdan ilk bu çıkmıştı. Ve utanıp koşmaya devam ettim.

Neden söylememişti ki sanki neden belki soyleseydi böyle olmazdı bu kadar uzulmezdim diye dusunuyordum. Okulda konuşmaya karar verdim ama ne diyecektim ki sanki , ben onun için sadece odevleri birlikte yaptığı arkadaşıydım.

Okulda karşılaştık beni durdurdu dün neden öyle çekip gittiğimi sordu ben de anlattım işte  seni Starbucks da gordugumden beri herkesten farklı görüyorum falan dedim. Sustu.

Kaç yıldır sevgili olduklarını nasıl tanistiklarini sordum.2 yıldır birliktelermis. Kanser vakfında karşılaşmışlar bir kac defa. Batu nun babası kanserden öldüğü için her kanser vakfı olduğu zamanlar yardım bağışlarmış. Orada tanışmışlar falan baya anlattı belli ki cok seviyordu o kızı.

Bana kendini yanlış hissettirdiği için özür diledi. Bir şey diyemedim. Sevdiğim çocuk başkasını seviyordu hem de çok güzel . İlk aşkım da herkesin ki gibi güzel bir anı ile bitmedi işte.