A Hundred-Day Love

AHDL-2

Inilagay ko ang huling damit ko sa loob ng bag at tsaka ito isinara.Tinaggal na rin ang dextros sa kamay ko kani-kanina lang.
Pumasok ako ng bathroom at nagpalit ng damit ko.Simpleng skinny jeans at white v-neck shirt.
Ngayong araw lalabas nako sa amoy ganit na lugar na ito.
Sinabi ko kay Macy na gusto ko nang makalabas agad dahil ayoko talaga ng amoy ng ospital.And it bring chills to my body.
Lumapit ako sa sink at naghilamos.
I glanced at my reflection

...

at the mirror

Geeze...
I'm si exhausted.

Stressed

soooo STRESSED.

Mas lalo akong napatitig sa salamin nang maalala ko ang sinabi ni Macy,

KAHAPON...

>>FLASHBACK

"I its because of me..."

"What?!! Because of you?!! Paano? Bakit? KAYLAN?!"
I asked unbelievably

"Woah! Easy lang best. Para mo naman akong susugurin niyan eh." Sabi nya at inabot muli ang apple.

I rolled my eyes bago kinuha ang apple at kinagatan.

"Pfft... I missed that ,best."

Tinaasan ko sya ng kilay." So, ano nga?" i Asked again

Tsk. Ku-kuwento kwento bitin naman...

Psh.
Tinitigan ko lang sya habang kumakain. Umupo sya sa tabi ko bago nagsalita.

"Remember, our parents have some issues. From business to personal..." tumango lang ako at pinagpatuloy ang pagkain sa apple.

Hmmm...
Grabe, ang sarap!!!! Di ko akalaing nakakamiss pala tong prutas na'to.

"...your dad wanted to finish our friendship and any connection to each other."

Doon ako natigil sa paglamon sa pulang prutas.

"WHAT?!!! He did that." she nodded in response.

"Thats why you confronted him, with me."

This time nakatingin na sya sakin with teary eyes.

"Best, nagkasagutan kayo... I-im sorry its.. its my fault. Inatake ka. Kaya ka nasugod dito... tapos ang sabi ng doctor kaylangan mo ng heart transplant. Dahil lumala yung sakit mo. Kaya... kaya..."
I hugged her tight and caressed her long hair.

"Sshh... Tama na. Naalala ko na .. "

Yes. I remember it. The day I confronted him. I felt my heart ached so much. Then everything went black.

Kaya pala...

"WAAAAH!!!! Sorry!!!..." she cried like a baby.

>>end of flashback

"Best, lets go." Bungad ni Macy nang makalabas ako ng bathroom.

"Excited?" Kinuha ko na ang bag ko at sumunod sa kanya.

"Buti na lang at pinayagan tayo ng doktor. Bakit ka ba kasi nagmamadali??"

I just shugged my shoulders to her question.
I dont like hospitals.well, kahit sino naman eh. It's smell,the atmosphere,the people around you,and rumors.

Napatigil ako nang tumigil din sya.

"Hey. You okay?"
"Mmm-hm...You know I dont like this place." Sagot ko,move like pleading.

"Pffft. Wala tayong magagawa. You were brought here,inoperahan,and comatosed for 2 weeks!"

"Sige tumawa ka pa!"
Pagbabanta ko.

Ang loka loka tinalikuran ako at hinarap ang babae sa counter para magbayad.

"Dito muna ako ,ah." Paalam ko sa kanya nang mejo tumatagal na siya. Agad namang tumango simave, at naglakad lakad na'ko.

Haaaaaaay....

Nakakapagod din pala ag laging tulog. Biruin mo its freaki'n 2 weeks!!
tumingin tingin ako sa paligid kung may makikita ba akong interesting.

Then suddenly I felt eerie. Like... someone's watching.

inilibot ko muli ang tingin ko, but this time looking for that one who's watching me.

Mejo matao na rin kaya ang hirap hanapin. Hanggang sa mapadapo ang tingin ko sa isang pinto sa kaliwa.

At nanlaki ang mata ko nang makita ko siya. she smiled at me and turned away.

"Hey, wait!" sigaw ko sa kanya pero dumeretso lang sya doon. Kaya tumakbo nako palabas kahit na mejo nanghihina pa ako.

Hindi ako pwedeng magkamali sya yun!! Its her! The woman in my dream.
ano ba yan. I sounded like a man.. -_-"

Napabagal ang takbo ko nang makalabas nako. Nakakasilaw ang araw at ramdam na ramdam ko ang init nito. Panandalian kong inenjoy ito dahil ngayon ko lang nalaman na nakakamiss din pala 'to.

Naalala ko yung babae, kaya hinanap ko uli sya sa paligid. Ngaton ko lang napansin na isang garden pala to with fountain sa gitna.

"Ayun!" bUlong ko nang makita syang nakaupo sa isang bench sa ilalim ng puno. Facibg the sun rising.
Lumapit ako na sya namang lingon nya sakin.

She smiled sweetly and mouthed,
"Take care...." before a guy blocked my sight with his nurse assisting him.

Tumakbo uli ako papalapit. But I can't see her anywhere. She just vanished like... poof!

Tanging yung lalaking katabi nya kanina ang naroroon. Hinanap ko uli sya. pero talagang wala. Sabi nga nila mahirap hanapin ang ayaw magpakita.

"What do you need?" the guy asked kaya lumingon ako s kanya.

But its a damn wrong move because we're too close. Tingin ko napa-oa nanaman ako sa paghahanap at iba ang nahanap ko.
Dahil sa posisyon namin natitigan ko syang maigi.

His messy hair,
mesmerizing eyes,PERFECT!!!

"Finish checking me??"
He asked in bored tone.

I swalliw the the lump that chocked me and composed myself.

"Yabang!" sigaw ko kahit medyo di pa maka move on sa posisyon namin kanina.

"Di ka naman pogi ehh!! Panget!"

Tumalikod na ako at iniwan sya doon.

Bahala sya dyan.Hate wasting my time for people like him.
Sakto namang papalapit si Macy sakin.

"Kanina pa kita hinahanap,Andito ka lang pala!"

I just answered her a hum,
She looked behind me siguro tinitingnan yung lalaking hambog.

"Anong ginagawa mo dito? Tsaka bakit ka nakasimangot?" Tanong nya na medjo natatawa pa.

"Ahh,yun ba? Yung hambog na lalaki lang naman,kala mo kung sino,panget naman."
Sabi ko sabay turo sa likod without looking.

"Ha?! Wala naman,eh.
Ikaw best ,ha. Kalalabas lang natin magpapaconfine ka uli."

Kaya mabilis akong napalingon sa likod dahil sa sagot nya. At wala nga doon yung lalaki.

"Pssh!Ang bilis ah. Sa bagay mahangin sya eh baka sumabay na sa lakas ng hangin kanina o baka natangay niya sarili nya."

"Pfft. Tara na nga. Naka kung ano pa makita mo jan. Lets go home

HOME...

(A/N)
This chapter is dedicated to @blackAster31

Please support and leave a comment