sözler 2

(33)

En zorudur kendine itiraf etmek. Etrafına haykırırsın, ''unuttum, çıkardım onu hayatımdan. İstemiyorum artık, vazgeçtim''. Adını bile anmak istemezsin. Günlerce aylarca o yokmuş gibi yaşarsın, sanki hiç hayatına girmemiş gibi. Mutluluk oyunu oynarsın çevrendekilere karşı, mutsuzluğu unutmuş gibi. Herşey yolundaymış gibi, herşey eskisiymiş gibi. Yeniden hayaller bile kurmaya başlarsın, hiç ümitsizliğe düşmemiş gibi. Ta ki vicdanınla baş başa kalana kadar. Hadi itiraf et şimdi kendine, vazgeçemedin. Boşuna kandırma kedini, unutamadın...