2.zor gunler

0 0 0
                                    


Yine duvara bakarak eski anılarıma gitmişdim. Ama artık önceki gibi canım yanmıyodu. Alışmışdım sanırsam onsuzluğa. Her cuma mezarına gidip saatlerle onla konuşuyodum . Ne cevap alamıyodum,nede kokusunu . Zordu evet onsuzluk. 3aydır hiç gülmedim mesela . Zayıfladım dağıldım . Hiç biri umrumda diğil bunların çünki en çok kalbim parçalandı. Öyle yandı ki canım. Annem her gün başka piskoloqa götürüyo . Geçicek diyolar. İnsanın kalbi kırılır geçer. İnsanın kalbi incinir geçer. Amma kalbi parçalanıb gömülerse geçmez ki. Bi tarafım intikam diye bağırırken . Diğer tarafım öl kavuş diyor. Bense hiç birini dinlemeyip boşlukda süzülüyorum. Neden ben diyorum bazen . Nie biz ,neden onu öldüren cani ölmedi? Neden tutuklanmadı ? Öyle çok sorular vardı ki kafamda . Herkezi dağıtmıştı onun ölümü . Annesi akıl hastanesine yatırılmış ,babası içkiye bağlanmışdı. Benmi bende sonsuzluğa kapılmışdım . Olup bitenleri izliyordum kenardan . Acımıyodu artık canım . Gülemiyordum . Ruhsuz gibiydim . Ağlamayı ,gülmeyi unutmuştum. Sadece yalancı bi tebessüm vardı yüzümde. Renkleri unutmuşdum. Sadece siyahdı renkler benim için .
Sakince ayağa kalktım yine zamanı gelmişdi yine bi cuma ve yine bi buluşma . Anahtarları alıp arabama atladım . On beş dakika sonra mezarlığın  önündeydim. Yarimin yeni evinde . Mezarları geçib onunkinin yanında durunca gülümsedim .
Merhaba enes hoş geldim dimi? Nasılsın? Biri görse deli derdi bana umrumdamı  tabiki HAYIR.
Yine duramadım çökdüm yere. Beni nie braktın enes ? Cevap verr ! Ya sadece tişörtünü getirecekdim sana . Bekleyemedinmi? Bu kadarmı bıktın benden . Hıçkırıklarım tüm mezarlıkda yankılanıyordu . Ya yarın okul açılıcak hani hediyen enes hanii . Sesim kısılana kadar bağırmış ağlamışdım yine . Helak olmuş bi şekilde arabaya doğru yürüdüm elimdeki toprağa bakdım onundu. Kokladım o kokmuyo ki. Arabaya bindim çalıştırdım radyoyu açtım .
Bana uyan bi şarkı çıktı.
Emre  Aydın -Hoşcakal
Çalan şarkıyla beraber bende söylemeye başladım .
Sen hiç görmedin
Su vermeye benzedik
Plastik çiçeklere
Hiç görmedin
Hiç görmedi ki ,üç ayda eriyip bityiğimi görmedi .
Sen hiç görmedin
Dans ettik durmadan
Kırık camların üzerinde
O camlar ayağıma diğil kalbine battı be yarim . Ben dans ediyorum o camların üzerinde.
Sen söyle sana benzeyen her şey gibi
Erirken avuçlarında ben
Unutuyorum
Nakarat kısmını kısılmış sesimle ağlayarak bağlrarak okudum.
Hoşçakal olacaklar sensiz olsun
Daha durmam boşluklarında ben
Unutuyorum
Hoşçakal olacaklar sensiz olsuz daha  durmam boşluklarında ben
Unutuyorum
Gözlerim buğlu görüyodu . Yolu göremiyordum . Telaşlandım frene basıcağma qaza bastım ve güm acı ,karanlık. Belkide ölcen dedi zihnim bi heyecan kapladı beni. Anılar geldi gözümün önüne . Doğum günümde öpmeye çalışmışdım onu . O ise hiç tepki vermeden alnımdan öpmüşdü. Helalimsin demişdi. O an tüm acılarım dindi sanki . Öldümmü diye düşündüm . Sonra çok güzel bi ses ,erkek sesi hanım efendi iyimisiniz diye sordu. Hayır demek istedim diyemedim. Sonrası hissizlik her şey karanlık boşluk .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 17, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YA SONRAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin