Λειβαδιτης 2

260 14 2
                                    

Εκείνο

Έρχονται ώρες, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει ολάκαιρο

η νοσταλγία του ανέκφραστου-σαν τη θολή, αόριστη

ανάμνηση απ' τη γεύση ενός καρπού,

πούφαγες κάποτε, πριν χρόνια, σαν ήσουνα παιδί,

μιά μέρα μακρινή,λιόλουστη-και θέλεις να τη θυμηθής

κι όλο ξεφεύγει. Τα μάτια σου

γεμίζουν τότε απόνα θάμπος χαμένων παιδικών καιρών.

Ή ίσως κι από δάκρυα.

Γι' αυτό, σας λέω, πιστεύετε πάντοτε έναν άνθρωπο που

κλαίει.

Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του,

φιμωμένο και γιγάντιο,

Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί.

Τάσος Λειβαδιτης

Τάσος Λειβαδιτης

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Ποίηση , quotes ,σοφά λόγιαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora