............................
*at home*
Hays! Boring. Ano bang pwede kong gawin?
SHOPPING!
"Yaya!", pagalit kong sinigaw.
"Yes? Mam", sagot nung pangit kong katulong.
"Ihanda ang kotse! Mag sho-shopping ako! Bilisan mo ayaw kong maghintay",pataray kong sinabi.
Kumilos naman siya agad. Takot sigurong masisante!
2mins. Later!
"Yaya bat ang tagal!", sigaw ko.
"Mam, sorry po. Ready na po yung kotse", yumuko siya habang sinasabi ang bawat linya.
"Sabi ko diba ayoko ng naghihintay! Eh! Pinag hintay mo ako kaya you're FIRED!", sigaw ko.
"P-pero Ma....", at sumasagot pa siya! Pinutol ko agad ang sasabihin niya kasi diyan ako magaling.
"Ohh... aangal ka? Baka gusto mo ipakaladkad kita sa guard! Bilisan mo! Itapon mo na sa labas yung mga basura mong gamit isabay mo na rin yung sarili mo, total basura ka rin naman!", bigla siyang naglakad pa punta sa maid's room habang umiiyak.
Kasalan ko ba yun! Sinabihan ko na siya na ayaw kong mag hintay! Lahat ng katulong ko nakatingin saakin mukhang gusto din nila masesante.
"Ohh... gusto niyo kayo sunod!", I crossed my arms para feel na feel.
"Hindi po mam", sabay sabay nilang sinabi.
"Back To Work", sigaw ko.
Nag madali akong nag lakad pa punta sa kotse kasi ayoko masayang ang time. Kasi sa sobrang dami ng bibilhin ko ngayon ehh! Baka bukas pa ako maka uwi ehh!
*Mall*
Papunta ako sa forever21 kasi jan ang favorite place ko sa mall. Bakit? Ehh kasi mahilig ako sa mamahaling damit. Di ka tulad ng iba sa ukay2 lang bumibili. Eww!
"What can I help you miss?", tanong nung saleslady.
Ugh! Naiinis talaga ako sa mga saleslady kasi ang daldal at pake-alamera masyado ayoko sa mga taong cheap. Minsan kasi di nakakatulong yung mga saleslady pampainit lang sila sa ulo ko!
"Umm. Meron ba kayong dress na mamahalin? Yung sobrang mahal ha. Yung tipo na ako lang ang makaka aford!",masaya kong sinabi.
"Ito po miss. This is worth 5,256",eww. Ang cheap naman.
"First of all ayaw na ayaw ko na tinatawag akong miss! Gusto ko mam ang tawag niyo saakin! And second of all ang cheap ng prices niyo dito! Maka alis na nga!", tinalikuran ko siya at lakad pero napahinto din ako sa pag lalakad dahil may isinumbat pa yung bruhang saleslady.
"Sino po ba kayo para pag salitaan ako ng ganyan?!", pasigaw niyang sinabi. Nagawa niya pang mag salita. Sinusubukan ako ng isang ito!
"You dont know me? Well ill introduce myself Im Jasmine Mae Santiago. And youre? Wait. Of course I dont know you kasi your just a nobody atleast ako may fans at humahanga sa'kin. Ehh ikaw? Nga nga!", taas noo kung sinabi ehh ang ganda ganda ko dapat di ako dumuko kasi di makikita ang pretty face ko!
"Wow! Pero sana naman po! MAM mag karoon kayo ng ka unting respeto!", pa taray niyang sinabi. Ginagalit talaga ako ng isang ito ha!
Then suddenly nakita ko yung manager.
"Hey! Are you the manager?", tanong ko.
"Opo. Is there something wrong?", nakaduko naman yung saleslady na para bang takot ma sesante!
"Well. Walang mali sa store niyo! Pero sa mananalita nitong saleslady niyo ay para bang tama lang na isesante niyo siya! Gusto ko makita ng harap harapan para damang dama ko ang saya! So go ahead and FIRE her!", sinigaw ko. Lahat ay nakatitig sa amin na para bang mga criminal.
"Hindi basta basta ang hinihingi mo mam pero pwede pa naman natin to pag usapan!", mahinahong sinabi nung manager.
"Wala nang dapat pang pag usapan at dapat lahat ng gusto ko nakukuha ko! Well I dont care if your not gonna FIRE her but you'll lose a very vey important customer. Me! Well bye!", paalam ko. Pag labas ko nakita ko yung manager at yung saleslady na nag uusap sa labas well dapat lang yun sa kanya.
Nauuhaw ako makapunta nga sa Starbucks!
Omorder ako ng vanilla latte which is my fav. Latte at umalis ako agad kasi ang daming naka stambay na highschoolers na para bang mga first timers. Ehh nag bibilang pa ng tig pipisong pera. Haha! So cheap!
But suddenly na pagod na yung kamay ko sa kakahawak ng mga shopping bags.
Dumiretso ako sa kotse at nag pa hatid sa bahay.
*Home*
"Hi mam. Na ihanda na po ang dinner!", bati ng mga katulong.
"Hindi! Busog ako at pagod na pagod ako so. Itapon niyo nalang", sabi ko sa kanila habang ang mata ko ay babagsak na!
"Ehh. Sayang po! Pwede po ba namin to kainin para di po masayang", tuwang tuwa na sagot ng isa.
"Ano ba ang sinabi ko diba itapon! So itapon niyo! Kung gusto niyo kumain mag luto kayo ulit! Ang kapal naman ng mukha mo para makatikim ng mamahaling pag kain so, sa susunod shut up ka nalang para di mag init ang ulo ko!", sigaw ko sa kanila.
"Sorry po mam.", sabi nung isa.
Nag lakad ako papuntang kwarto kasi sobrang antok na ako! Pag pasok ko palang ehh knock down na ako ka agad. Di mn lang naka pag bihis!
~Author's Note
Hi! Thank you for reading please vote-comment-follow me. Thank you! God Bless....
