Bilmeni isterdim

Konuşmamız gerek

Elife selam verip bana döndü ve konuşmamız gerek dedi .
Biz ne konuşabilirizki bu çocuk ne saçmalıyordu kolumdan tutuğu gibi  kimsenin olmadığı  bir sınıfa çıktık.
Ne yapmaya çalışıyorsun diye bağırdım .
Bana elini uzattı ve ben alper dedi ben ağzımı açıcakken konuşmaya devam etti biz seninle okulda tanışmıştık.

İnanmıyorum bu benim çocukluk aşkım alper ben şok olmuş bir  şekilde boş boş bakıyordum alper karşımda gülmeye başladı bende hiç komik değil diyip bağırdım ben seni çok özledim seni seviyorum zeynep .

Yok artık birde beni seviyormuş kendimi toparladım .konuşmaya başladım alper dedim ve göz yaşlarıma hakim olamadım .sen benim en kötü zamanlarımda yoktun .
benim annem öldü sana ihtiyacım vardı kokuna sevgine ama sen YOKTUN diye bağırdım .şimdide hayatımı düzelirken içine sıçmana izin veremem .bunca yıldır neredeydin istanbula taşındığımızda neden beni arayıp sormadın .
Alper çok suskundu hiç konuşmuyordu .
söylesene diye bağrıp itmeye başladım .cevap vermeyincede sesiz bir şekilde çık git hayatımdan dedim
Hızlıca sınıftan çıktım . Koşar adımlar ile arabaya doğru yürüdüm insanlara falan çarptım ama dönüp bakmak bile istemedim arabaya gelince derin bir nefes aldım .mezarlığa doğru sürdüm arabada hıçkıra hıçkıra ağlıyordum alper bunca seneden sonra neden karşıma çıkmıştıki benim en zor günlerimde neden yoktu allahın belası adam ve elif neden alperin kuzeni olduğunu benden saklamıştı.
Mezarlığa gelmiştim kendimi kötü hissettiğim zaman hep annemin yanına gelirdim .

Annemin başında tama 2 saat boyunca ağladım kendimi taparladım veya toparladığımı zannediyordum
Eve gittiğimde kapıy çaldım .anahtarımı çıkartıcak halim yoktu .
Çalışanlardan biri kapıyı açtı odama doğru çıkarken üvey annem bana nerede kaldın diye sordu çok mutlu görünüyordu.
Sen hangi ara beni merak etmeye başladın diyip bağırıp odama geçtim .
Telefonumu kapatıp duşa girdim 1 saat falan duşta kalmıştım . Pijamalarımı giyip yatağa uzandım. Uykum yoktu bir kahve aldım hava almak için de bahçeye çıktım.
Kafamda alperi düşünmekten başka birşey yapmıyordum .
Sabah uyanınca bahçede uyuyup kaldığımı anladım. yanıma döndüğümde babam beni izliyordu .
Zeynep günaydın kızım kahvaltı hazır yüzünü yıka gel seni bekliyoruz. babam ilk defa bu kadar mutlu görüyordum ve dünde üvey annemde çok mutluydu hızlı adımlarla odama çıktım yüzümü yıkadım hazırlandım ve aşağıya indim.
Kahvaltının ortalarında babam zeynep konuşmamız gerek dedi en son konuşmamız gerek diyen kişi alperdi ve beni mahvetmişti konuşmamız gerek diye söze başlıyan babamı duyunca yutkundum sesiz bir şekilde buyur bababa .
Kızım biz diyip sinemin elini tuttu biz çok mutluyuz çünkü sinem hamile .
Sinirle masadan kalktım sen ne diyorsun baba?  sen bana bile babalık yapmıyorsun birde bu kadındanmı çocuk YAPTIN.
Babam sinirle ayağa kalktı ve bana bir tokat attı...
senin o kadın dediğin annen . Babam bana ilk defa vurmuştu ve ben 19 yaşındayım çocuk değildim .göz yaşlarımı sildim ve babama dönüp bana birdaha sakın kızım deme. çünkü bu gün senin kızın öldü ve o KADININ çocuğunun haberini aldın.
sen kızını kaybettin .

ilk önce eşini sonrada kızını KAYBETTİN .Koşarak odama çıktım eşyalarımı hazırladım kapıdan çıkarken babam elimi tutu özür dilerim kızım .
Ya sen ne için özür diliyorsun ?annemin Ölümü içinmi ,beni sevmediğin içinmi ,o kadın içinmi yoksa bu gün umursamadığın kızın öldüğü içinmi bağrarak HANGİSİ dedim .
bundan sonra benim babam yokk .hayatıma tek başıma devam edicem .
şimdi o kadının yanına gidin çocuğunuzu taşıyor sonuçta .
Arabaya doğru ilerlerken hangi ara babamla sizli bizli konuşmaya başlamıştıkki biz ben bu hayata daha ne kadar dayanıcaktım ki .
Benim suçum neydi ? Dünyaya gelmekmi ?
Herşey neden üst üste gelmiştiki nereye gidicektim napıcaktım bilmiyordum .