Medya: Gece
Kız, yüzünü rüzgar yaladığı sırada kara gözleriyle denizi süzdü. Hedefine ulaşmıştı. Mutlu hissetmekten çok uzaktı. Siyah saçlarını geriye ittirdi ve motoruna atladı. Eve gitmeliyim diye düşündü. Ev... Orası benim evim, her zaman öyle olacak.
Gece Ezel Geliyor...
~~~~~
"İstemiyorum. O ilaçları istemiyorum. Bana iyi gelmiyorlar Ağabey. Onu unutturmaya çalışıyorsun ama unutmayacağım. Senin istediğini yapmayacağım. Senin istediğin gibi biri olmayacağım."
Çocuk Ağabeyine baktı. Ağabeyinin gözlerindeki hüznü gördü. Umursamadı. Kara saçlı tanrıçası olmadan iyi olmak istemiyordu.
"Ağabey fotoğraflarını getirir misin?"dedi genç çocuk yalvarırcasına.
"Artık fotoğraf falan yok Deniz!"
Deniz bağıran Ağabeyine kaşlarını çatarak baktı. "Ne demek yok!" Diye bağırdı.
"Yaktım onları." Deniz'in hatırladığı en son şey Ağabeyine attığı yumruktu.
Sonrası başka bir sinir krizi....
~~~~~
"Anne..... Baba.." dedi ve yutkundu genç adam. Uzun zamandır buraya gelmeye fırsatı olmamıştı.
Boğazındaki kocaman yumruya rağmen konuşmaya başladı.
"Anne, baba kardeşime sahip çıkamadım. Onu koruyamadım. Elim kolum bağlı Anne. Benim küçük kardeşim eriyor gözümün önünde. Ben hiç bir şey yapamıyorum."
Genç Adam mezar taşlarına karşısında yeminini etti.
"Kardeşime bunu yapanı asla af etmeyeceğim. Herşeyimin üzerine yemin ederim ki ona bu kötülüğü yapanı yaşatmayacağım. Size söz veriyorum. Anne. Baba...."
Mezar taşlarına son kez bakıp uzaklaştı oradan. Sözünü tutmadan tekrar gelmeyecekti buraya. Yoksa onların yüzüne bakmaya yüzü olmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artemis
Chick-Lit"Ya bu acı benim hissedemeyeceğim kadar büyük ya da ben bu acı karşısında çok küçüğüm." Aşık bir çocuk. Kimsesiz bir kız. Kızgın bir ağabey. Alınması gereken bir intikam. Aşık çocuk ve onun tanrıçası Artemis geliyor.
