1. Μια φυσιολογική μέρα

4 1 0
                                    

*ΝΤΡΙΙΙΝΝ* ακούω το ξυπνητήρι να χτυπάει δυνατά στο αυτί μου.

"Μμμμ" μουγκριζω ενω βάζω το μαξιλάρι μου πάνω απο το κεφάλι μου.

"Today i don't feel like doing anything"

"Στα-μα-ταααα" του συλαβιζω.

"I just wanna lay on my bed" συνεχίζει το τραγουδι...

"Και γω αυτο θελωω σκασεε" λέω κάπως θυμωμένα και κοπαναω το κινητό μου με αποτέλεσμα να σταματήσει και να βρω λίγο την ησυχία μου. Απλωθηκα σε όλο το κρεβάτι. Δεν ήθελα να σηκωθω όμως μου έδινε κουράγιο το ότι ηταν η τελευταία βδομάδα του σχολείου. Όχι οτι δεν μαρεσει...ίσα ίσα απλα κουραστηκα πολύ φετος.

Τελος πάντων...σηκωνομαι και χασμουριεμαι. Κοιταζομαι στον καθρέφτη. "Πω πω πάω γρήγορα να ετοιμαστω να γίνω λγ ανθρωπος" λέω ενω κατευθυνομουν προς το μπάνιο. Εκανα ενα γρήγορο μπανιο και στεγνωσα τα μαλλια μου, εβαλα τα ρούχα μου, τα παπούτσια μου και στο τέλος εβαλα ελαχισττη μασκαρα και πουδρα.

Βγηκα απο το δωμάτιο μου και πηγαινα στην κουζίνα να τσιμπισω κάτι. Μου έσπασε η μυτηηη. "Αχχ τι ωραία μυρωδιά.. Σίγουρα τηγανιτές είναι"
Σκέφτηκα.

Η(λεκτρα): καλημερα μανούλα💘
Μ(αμα): καλημέρα γλυκιά μου, πως είσαι?
Η: μια χαρά...εσύ;
Μ: και γω. Ελα φάε σου έχω φτιαξει τηγανιτές με μέλι και κανελα, ψημένα κρουασαν και γαλα
Η: σε ευχαριστωω💗
Μ: τίποτα μωρο μου. Άντε να πάω και γω στην δουλεια έχω αργησει. Τα λέμε το μεσημέρι.
*ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΤΟ ΚΟΥΤΕΛΟ*
Η: εντάξει ββ💘

Αφού έφαγα επλυνα τα πιάτα και βολευτικα στον καναπε. Η ωρα ειναι 7:30 και γω 7:50 πρέπει να φυγω οποτε αφού δεν είχα τι να κάνω ανοιξα το κινητό μου και τσεκαρα λίγο το φβ και το ινστα μου. Η ωρα πέρασε και έπρεπε σιγά σιγά να ετοιμαστω για το σχολείο. Πήρα κλειδιά λεφτά κινητό και εφυγα.

Καθως προχωρουσα είχα βαλει τα ακουστικά και ακουγα μουσική κι έτσι η διαδρομή μέχρι το σχολειο μου φάνηκε ελάχιστη.

Όταν εφτασα σχολείο συναντησα την Ιοκάστη.

Ι(οκαστη): Ελα ρε κουραμπιε💘 καλημέρα, τι κανεις;
Η: καλά μωρέ τα ίδια εσύ;
Ι: και γω
Η: πάμε να παρουμε την κρύα σοκολάτα μας? (Απο το κυλεικιο)
Ι: ναιι σε περίμενα για αυτο δεν πηρα
Η: θενξ😁

Οι ώρες τπυ σχολείου πέρασαν επυκινδυνα βασανιστηκα αλλά δεν πειράζει για μια φορά.
Βγαινω απο το σχολείο μαζί με την Ιοκάστη μέχρι που φτάσαμε στο γνωστό σημείο που χωριζομαστε για να πάει η καθεμία σπίτι της.  Λεμε αντίο και συνεχιζω μονη μου. Φτανω στο σπιτι. Υπήρχε πολύ ησυχία.Αφήνω τα κδειδια και την τσάντα μου στον καναπε αλλα οταν Πάω να βγάλω τα παπούτσια μου  κάποιος με πιανει απο το στομα. Προσπαθουσα να ουρλιαξω και να πω βοήθεια αλλά μάταια...αρχιζα να κλαίω.

( ˘ ³˘)❤( ˘ ³˘)❤( ˘ ³˘)❤( ˘ ³˘)❤

Γειααα😍 το ξέρω μέχρι εδώ ειναι λίγο βαρετό αλλά κάντε υπομονηηαν σας άρεσε πατήστε αστερακι και σχολιαστές👇👇λοβ για😍😍

Me & you? Nahh! (#Wattys2016)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant