Into You

CHAPTER 2

CHAPTER TWO
Justin’s Point-Of-View
Paglabas ko ng bahay tahimik yung buong paligid.Ofcourse. It’s Sunday everyone’s  in rest. Walang pasok. Walang klase. Maghapong pahinga. Nagsisimula na kong mag jogging ng…
“Good morning Sweet Cake!” Do I need to tell who she is? May lahi atang kabute tong babaeng to.
“Hindi ka man lang ba magpapahinga?”                     May topak talaga tong babae nato. Bigla na naman syang ngumiti ng pagkalawak lawak at saka kumapit sa braso ko na parang ahas.
“Baby loves naman pinapakilig mo ko. Hihihi. Nagwoworry sya sa akin. Edi love mo na ko?” Now I know why. Tsk.

Tinanggal ko agad yung kapit nya sa akin at saka tinulak yung noo nya.
“Hoy Sayad! Wag kang malisyosa! What I mean is hindi ka man lang ba magpapahinnga sa pangungulit sa akin? Wala ka namang mapapala e. I won’t like you.”
I don’t know if it’s just my imagination or what that I saw a hint of sadness in her eyes. The hell I care! By looking at her ugly face how bloomy it is. I know that it’s only my imagination.
“Lilinawin mo kasi Honey Bunch Hahaha.” See? Kahit anong sabihin mo sa kanya  Walang epekto.
“Stop calling me weird names.”
“Gagawin ko lang yon pag tato na. Hahaha. Ano bang gusto mong tawag? Babe? Honey? Love? Tsaka Sugar Pie don’t worry kasihindi ako mapapagod no’. Alam mo kasi walang weekend o holiday ko para sayo…”
Wala syang ginawa kundi ang daldalin ako habang nagjojogging. May lahi di atang halimaw yung may Sayad na yon. Kahit anong bilis kongg tumakbo nagagawa nya pa ring humabol at patuloy pa rin syang nagsasuggest ng mga kalokohan nyang tawagan na kahit kalian hindi mangyayaring marinig nya sa akin.
“Honey Bear?”
“Booboo Bear?” she say’s
“Honey Cake?”
“Cup Cake?”
That’s all she say’s habang tumatakbo. Thinking of endearment names for me? Hindi ko na alam kung anong dapat kong sabihin sa kanya para lubayan nya na ko. After a few moments. Salamat naman at tumahimik na sya. So I stop saglit at ng lingunin ko sya… Nasan yung may Sayad nayon? Kahit saan ko tingnan wala akong makitang babaebg may topak. Hindi kaya naligaw yon?
Look, I’m not worried about her okay? It’s just that para talaga syang kabute na biglang lilitaw at susulpot na lang ng walang paalam.
Hanggang sa makauwi ako ng bahay hindi ko na nakita si Sayad.Which is a good sign. Pagdating ko sa Mall kung saan ang usapan namin nila Arron.
“Himala at hindi mo kasama si Syreene?”
“Why do I need to be with her?”
“Naha-high blood ka naman agad. Hahaha. Mabait yung tao e.”
Mabait? May sayad naman.
“I don’t care.”
“Bakit ng aba hindi naksunod sayo?”
“Bigla nalang nawala kanina…”
“Kaya ka ba bad mood kasi hindi nagpaalam sayo?”
“Tsk. kahit wag nya na kong kausapin kahit kalian. I will not care.”
“Chill… Hahaha. Binibiro ka lang e. Pero ikaw din baka biglang bumalik yung mga sinasabi mo sa kanya. Ikaw din.”

“Tsk…”
We go to the nearest basketball court to play. At habang naglalaro kami …

Justin…

Alam nyo yung parangmay tumatawag sa inyo pero wala naman Ng papauwi nagpahatid nalang ako kay Arron sa entrance village.
“Magandang gabi ho Sir.”
Bati nung guard sakin. Pagkatapos may lumabas na police car?
“What happened?” I asked while looking onto the police car na papalayo.
“May mga nakapuslit pong mga taga labas na magnanakaw. May montik pa nga pong marape.”
“Rape?”
“Oho. Kanina Pa yon. Magtatanghali nakita ata nung babae yung mga magnanakaw kaya pinuntahan. Ayun sya napag initan muktikan ng marape.”
When I heard everything. Nagsimula na kong maghanap.

“Hindi ho’ taga dito yung babae. Sa tingin ko ho e may binisita lang.”


That girl! Ang sakit  nya talaga sa ulo.

“Syreene!”

Wala na talaga syang magawang matino.




“Nako’ Sir. Hindi na nga ako naisama sa presinto para magbigay ng statement para magbigay ng statement at biglang tumakbo palayo.”


Saan na ba nagsuot yung babae na yon?!

“SYREENE!”

Hindi man lang sumama sa mga police.



“Hindi pa Sir nakakalabas yun. Baka pumunta na dun sa kakilala.”



Ano bang tumatakbo sa utak ng may Sayad na yon?!

“Syreene…”


Hanggang sa makarating ako sa malapit na swing ng village.

Dito lang pala sya magpupunta.

Dahan dahan akong lumapit sa kanya.

Puro galos sya sa braso at yung suot nyang damit may mga punit na din.


Di ko alam kung paano ko sya tatawagin sa lagay nato…


“Sayad...”



Hindi kagaya noon na pag tinatawag ko sya kahit bulong lang naririnig nya.

Ngayon kahit di sya magalita at kahit anong lakas ng boses ko hindi nya maririnig.

Para syang may sariling mundo.

Nakatulala lang sya at nakatingin sa kawalan.

Ibang iba sa Syreene na lagging nangungulit sa akin . Pinatong ko sa mga balikat nya yuqgang jacket na suot ko kanina at doon nya pa lang naramdaman na andon pala ako. Bigla nalang syang tumayo at tumakbo papunta sa akin.

“Dapat umuwi ka na lang…”
Pero hindi sya nagsalita at patuloy lang na umiyak.
“May ginawa ba sila sayo?”
Pero hindi nya ko pinansin at patuloy lang na umiyak. Geez. Naging iyakan pa ko. May topak ka talaga Syreene.
Dinala ko sya sa bahay para malagyan man lang ng first aid yung mga gasgas ni Sayad at para makapagpalit na din sya ng damit. Hindi naman ako kasing sama ng inaakala nyo para iwanan lang sya doon.
“Labidads kwarto mo to’?”
Kung makapagsalita akala mo walang nangyaring masama sa kanya.  Tss Kung makaasta.
“Oo. Kaya wag kang malikot.”
“Aye! Aye! Sir!” Sumaludo pa at saka tumakbo sa kama. Isip batang may sayad na matigas ang ulo.
“Bakit ba tumakbo ka pa kanina?”
“Ang panget nung mga pulis e.”
Anong klaseng dahilan yon?
“Puro kalokohan ang alam mo. Hindi mo ba alam na mas matutulungan ka nila?”
Hinagis ko sa kanya yung unan sa tabi ko kaya naman napabangon sya sa pagkakahiga.
“Hindi sa lahat ng oras makakatulong sila. Ayoko sa mga pulis. Ayoko sa police station. Ayoko sa lahat ng bagay ng may kinalaman sa kanila.”
Tsk ang arte hindi nalang sabihing natatakot sya.
“Tumawag ka sa bahay nyo o kaya magpasundo ka.”
Pag iiba ko sa usapan. Pinipikon talaga ko ng babaeng to’ bigla namang humiga.
“Tsk sabi ng tawagan mo yung magulang mo..! Yung mama mo o kaya yung papa mo.”
Nahahawa na ata ako sa kadaldalan ng may sayad na to. Kung ano ano ngang sinabi ko sa kanya para tawagan yung magulang nya pero hindi naman ako pinapansin. Nakatingin pa rin sya sa ceiling at nananahimik.
“Hoy Sayad! Sinabi ng…”
“Makakatawag ka ba sa langit?”
Kahit mahina lang ang pagkakasabi nya noon. Nagawa ng mga salitang yon na patahimikin ako. Sa langit… Ibig sabihin…
“Wala ka na bang ibang pwedeng tawagan sa inyo?”
Bigla naman sya ngayong umupo mula sa pagkakahiga at saka ngumiti ng nakakaloko.
“Naku Baby Loves ang dami mong palusot. Hahaha.” Tsk. Inaatake na naman. Hindi ko na malaman kung Kaylan ba talaga sya seryoso.
“Ano na naman bang pinagsasasabi mong babae ka?”
“Asus… Kunwari ka pa Sweet Cake. Hahaha. Gusto mong tumawag ako sa bahay para maipaschedule mo na yung pamamanhikan mo. Sugar Pie hindi na kaylangan non. Kahit diretso kasal tayo walang problema. HAHAHA.” Doble kara talaga tong babaeng to..! Why is it so hard for her to change her mood? Mamamanhikan? WHAT THE HELL?!

“In your dreams!” Hindi ba sya nasusuka samga pinagsasasabi nya?
“Honey Bunch you’re already in my dreams.” Wala na talaga syang pag-asa. Malakas talaga amg sayad.
“Umuwi ka na… Ipapahatid na kita sa driver.”
“Ayoko! Dito nalang ako matutulog! Kahit sa sahig o kaya sa sofa… Pero kung gusto mo tabi naang tayo…”
In the end wala din akong nagawa kundi dito sya patulugin. Wag kayong malisyoso at mag-isip ng kung ano ano dahil hindi din ako gentleman kung dyan lang sa may sayad na yan. Dun sya natutulog sa sofa. Nang magising ako kinabukasan wala na yung may sayad. Ang sabi nung mga katulong maaga daw na umalis. Buti naman at naisipan nyang umalis agad at hindi na hinintay na paalisin ko sya. I’m not shock when I saw a letter of her in the side table.What irritates me is that the letter contains…


Dear Baby Loves,
Good morning! Di na kita ginising kanina at mahimbing ang tulog mo. Alam ko namang ako yung napapanaginipan mo… na pinagpapantasyahan mo din ako. Hahaha. Nagpapakipot ka pa kasi. Tsaka wag mo na ding isipin yung pamamanhikan mo  kasi diretso kasal na tayo. Love you.
Nagmamahal,
Mrs. Justin Scott
P.S. wag mo ko masyadong mamimis a’.


The letter itself irritates me but what makes me cursed her to death is… A picture of me with her. Not just a picture okay? While I’m sleeping she’s lying at my side and holding a paper which contains…

STILL HANDSOME RIGHT?

And I have a doodle on my face?! Am I look like a canvas?! The hell that girl!That day pag pasok ng school ni anino ng babaeng may sayad wala akong nakita.
It’s not that hinahanap ko sya. Infact I’m thankful that she didn’t come. Sadyang nakakapanibago lang. Kanina bago ako umalis ng bahay…


FLASHBACK
“Sir kumain po muna kayo bago umalis…” One of our maid said.
“Sa school nalang ako kakain...” Still it will be the same if I eat here.
“Pero Sir Justin ang sabi po ni Ma’am Syreene kaylangan nyo daw pong kumain muna...”
“Ang sabi ko. Ayoko. Don’t you get it or sadyang tanga ka lang?!” and based on how she looks like I know that she will not insist it anymore. Kaya naman tumalikod na ko at nagsimulang maglakad palayo at habang papunta ako sagarahe para kunin yung sasakyan. I heard our maids saying the words which made me turned my back to the kitchen.
“What are you doing?” I asked the maid who’s packing the food.
“Iligligpit ko na ho Sir. Ibibigay ko dun sa Guard sa labas saying naman ho kasi Sir.”
“Leave it there. I’ll eat.”
“Pero Sir sabi mo…”
“I said I’ll eat. Now leave.”
Pagakaalis ng maid. As I look at the table. There’s pan cakes, sunny side up, Fried rice and such food for breakfast. Tss. This thing made me go back. She cooked it. Sayad cooked it for me before she leaved. Don’t give a meaning on it okay? I still don’t like her and I will not. It’s just that… That… Kasi gutom talaga ko. Nothing more. Nothing less. When I finished eating at ng makasakay ako sa kotse. Another paper bag is in there with a note that says.

Good morning again Honey Pie.
I’m not sure kung kinain mo yung breakfast sa dining. So I made a plan b breakfast.



Obviously it’s sayad. Sya lang naman ang mahilig mag iwan ng sulat and it’s a meal. A sandwich, an apple, A Tupperware of vegetable and fruits, a bottle water and…. Chuckie?

Sweet cake Complete meal yan a. May gulay, May prutas, Tuna sandwich. Water and Chuckie for milk.  Favorite ko yan.                  Truly yours,                Syreene ni Justin
P.S. Wag kang papagutom a’.

END OF FLASHBACK