Into You

CHAPTER 4

CHAPTER FOUR
Arron's Point-Of-View
Hindi ko talaga sya maintindihan. Ng tinanong ko sya kagabi ang sabi... "Angel will always be..." Tapos ngayon naman kung makipagharutan kay Syreene... Let me rephrase kung paano makipagbanagayan kay Syreene at halata namang napipikon na sya. That's the right term. I'm still confused. Yung Syreene na kaharap namin sa mansion nuon at yung sYreene na itong kaharap ko ngayo ay total opposite. Curious ba kayo who's Angel? She's his childhood sweet heart ba pinangakuan nya dati. No one can make him smile or laugh back then when his mother died, Tita Marie, he doesn't even want to talk to anyone. Not until nakilala nya si Angel on a playground.

FLASHBACK
"Ang panget mo umiyak..." Sabi nung isang batang babae sa isang batang lalaking nakaupo sa swing
"You don't care." Yun lang ang isinagot ng batang lalaki.
"Ang arte nito uhugin naman. Stop crying will you? Justin"
"Paano mo nalaman pangalan ko?"
Itinuro lang nung batang babae yung suot nyang P.E. iniform na may nakalagay nga na pangalan nya.
END OF FLASHBACK

Yung batang babae na yon si Angel. Not exactly Angel ang pangalan. Yun lang ang binigay nyang pangalan dahi mukha daw syang anghel ayon sa kwento sa akin ni Justin. At never nyang nalaman yung tunay na pangalan nung babae. Pero since then sya pa rin ang nagging tanging babae kay Justin. Wala namang masama sa tumupad sa mga pangako pero imagine that was passed eight years! Eight long years na walang communication kaya nga ako nagtataka kay Justin at bakit masyado nyang pinanghahawakan yung mga ipinangako nya dun sa Angel. Magpa hanggang ngayon hinahanap pa rin ng loko. Ni hindi nya nga alam yung pangalan e.

Justin's Point-Of-View
Madaldal na nga malikot pa. Kanina nya pa ako hinihila at iniikot ikot sa buong school ground.
"Sayad san mo ba ko dadalhin." Bigla syang tumigil saka ako seryosong hinarap.
"Rerape-in kita..." Agad kong hiniltak yung kamay ko sa kanya at bahagyang lumayo. That's not impossible. Tapos bigla na naman syang tumawa.
"HAHAHA. Joke lang! Gusto mo naman? Hahaha."
Namimihasa na tong babaeng to.
I hit her with the book she's handling. Ayan na naman sya sa panguso nguso nya mukha naman syang janitor fish.
"Kanina ka pa Sayad ng Sayad ..."
"So? Akala ko ba gusto mo ng endearment?"
She want's me to think an endearment for her? Sayad suit's her well. Hanggang sa makarating kami sa malalpit na coffee shop her face is like a crumpled paper.
"Maghanap ka nalang ng lalaki na gusto ka talagang maging girlfriend." Tiningnan nya lang ako ng masama.
"What? I'm just telling the truth. Myaman ka naman. They would even volunteer."
Di nya ko pinansin at sinagot saka nya lang pinagpatuloy yung pagkain sa cake na inorder nya.
"Ayoko sa kanila e ikaw ang gusto ko."
Sabi nya lang ng hindi man lang tumitingni sa akin. Ang kulit nya talaga kahit kalian.
"How many times do I have to tell you na...."
"I will not like you. Kabisado ko na yan. And as I always say I will make you like me..."
She will? Malakas talagang sayad kahit kailan.
"By the way si Angel..." Hearing that name...
"How did you know her?"
"Because I'm Angel." Those three words made me look at her. She told me that very serious. Could it be she's really Angel?
"Joke lang! Hahaha."
"It's not funny."
"Sungit naman nito. Narinig ko lang kayo minsan ni Arron...."
"Kumain ka nalang...” Chismosa.
"Ano yan?" She's offering me a spoon of her cake.
"Baby Loves wag tanga tangahan..."
"Sinagad mo ba talaga ko babae?"
"Hehehe Syempre hindi sinusubuan pa nga kita o. Say aah.."
"It's embaracing." Saka ko inilayo yung kamay nya sa mukha ko.
"Alam mo Honey Cake KJ ka talaga kahit kalian. Sige na isa lang o."
"Kumain ka nalang."
"Ayaw mo talaga?"
"A-YO-KO." After a minute of silence. Hinarang nya yung isang lalaking papadaan sa table namin.
"Kuya gusto mo?"
The hell with this girl! Dun nya sa lalaki isinubo yung cake at yung lalaki naman mukhang gustong gusto.
F*ck!
"Thank you." Saka nya pinaalis na yung lalaki.
"What the hell did you do?!" Sino bang matino ang susubuan ang isang tao na di nya kilala?
"Namigay ng cake???" Sinasagad talaga ko ng babaeng to. Agad kong kinuha sa kanya yung kutsarang gimamit nyang ipansubo dun sa lalaki na gagamitin nya pang ipansubo sa kanya. Pagkalabas namin ng coffee shop.
"Baliw ka ba talagang babae ka?! Ha?! Ni hindi mo nga kilala yon tapos...!"
"Ayieee Si My Loves nagseselos... HAHAHA."
Ako nagseselos...? No way in hell I'll be jealous with this girl.
"In your dreams."
"Sungit naman nito kahit kalian... Sige na nga kita nalang tayo Bukas... bye bye."
Then she leave and walks away. Tama ba talaga yung ginawa kong pumayag sa kondisyon ni Sayad? Sana lang hindi ko pag sisihan. Paglingon ko sa kabilang kalsada I saw a two kid. A boy and girl happily playing under the tree. Na saan ka na nga ba Angel? When would I ever get the chance to see you again?


Simula ng makilala ng mga kasama ko si Sayad. The starts to ignore me? Gaya ngayon... We're on Law's place and they're playing cards together with Sayad. Bakit nga ba andito tong Sayad na to? Lahat kaming andito lalaki! And she's the only girl for Pete's sake! Wait... Baka kung ano ng iniisip nyo. Still wala pa din akong gusto sa kanya. Naaalala nyo pa nung montikan na syang marape? Ayoko lang na maulit yon. At hindi din dahil kayang gawin yon nila Arron. Nag aalala lang ako na baka kahit sa iba ganito sya at sasama sa mga puro lalaki. Kargo de konsensya ko pa sya pag nagkataon.
Saka.... Basta! She must not be here!
"Let's go!"
Nilapitan ko sya saka hiniltak palabas.
"Babe mamaya na. Naglalaro pa kami o'."
How dare she ignore me?  Si Sayad binaliwala ako para sa baraha? I didn't bother listening to her at hiniltak lang sya palabas at ng makalabas na kami sa may parking area ng condominium na tinitirahan ni Law.
"Sayad di ka ba talaga nag iisip ha?!" Sya lang talaga ang nakakapagpataas ng dugo ko ng ganito.
"Honey Bunch high blood ka na naman..."
Tinningnan ko lang sya ng masama.
"Hehehe Baby Loves naman pinapakalma lang kita. Saka naglalaro lang naman kami."
" Hindi mo man lang ba naisip na puro lalaki kaming nasa loob? Ganyan ba talaga kalakas ang sayad mo ha?"
"Kasama naman kita e'."
Sinabi nya yan ng nakangiti. Bakit ba masyadong Malaki ang tiwala mong Sayad ka sa akin? Kinatok ko nalang yung matigas nyang ulo. Saka sya kumapit sa braso ko. Nagiging parang ahas na naman.
"Bitaw."
"Sugar Pie naman aminin mo na kasi..."
Gumagana naman yung baligtad na takbo ng utak nya.
"Ano na namang aaminin ko?"
"Kunwari ka pa e Hahaha."
"Hoy Sayad ano bang pinagsasa-sabi mo?"
"Nagseselos ka lang e! HAHAHA."
Sinasabi ko na nga ba iba talga ang takbo ng utak nitong sayad nato.
"Aw!" Napabitaw sya sa pagkakakapit sa braso ko ng ikatok ko sa noo nya yung susi ng kotse.
"Sayad nakakainom ka ba ng gamot mo ha? Lumalakas lalo e..."
"Hindi nga e. Bigyan mo nga ako Kisspirin saka yakapsul."
Sinasabi nya yan habang nakanguso at nakabukas ang dalawang braso na akala mo yayakapin ko talaga. Masisiraan ako ng bait sa babaeng to. Napahawak nalang ako sa noo ko.
"Sabihin mo nga may kakambal ka ba?"
Hindi kaya kakambal nya lang yung babaeng nasa bahay nila.  Kasi yun matino sya walang matino.
"Syempre wala. Hahaha. Ikaw talaga honey Babes type mo siguro yung serious mode ko no?"
Serious mode? Ano sya game? Tss.
"Kaylan ka ba magseseryoso ha?"
"Seryoso naman ako sayo a..."  Sinasabi nya yan ng nakangiti. Walang kasing daldal.
"Ilang beses ko bang dapat sabihin sayo na............."
"Alam ko na. Memorized ko na yang sasabihin mo Sweet Cake. Okay?"
Then she smiled at me. Until sa makahiga ako sa kama ko yung mga sinabi nya pa rin ang nasa utak ko.
"Sa maniwala ka man o hindi gusto talaga kita..."
That's what she said when she left me at the parking lot kanina. She said those word very serious. Like the one we'd talk to sa bahay nila. Hindi ko alam kung anong dapat kong paniwalaan. Do she really like me? Until now hindi ko pa rin kilala kung sino ka talaga Syreene Monterde. Bakit ba nag hirap nyang basahin? I remember nung pinuntahan namin sya nila Lyle sa school department nya. Which is the art department.

FLASHBACK
While we're going to Sayad's room.
"Bakit ba kaylangan ko pang puntahan sya?"
Papasakitin nya lang ang ulo ko.
"Justin girlfriend mo yun no'. Dapat nga lagi mong hinahatid sundo e." -Lyle
"She's old enough. She can handle herself."
"Anong klase kang boyfriend kung ni hindi mo man lang mapuntahan yung kapartner mo." -Jap
In the end wala din akong nagawa kung hindi sumama sa kanila. Kung alam lang nila na we're just pretending. When we got to her classroom.
"May hinahanap kayo?" A guy with a blue polo asked.
"Si Syreene?" -Gab
"Syreene....?" May iba pa bang Syreene.
"Yung madaldal." Simple as that. Napangiti yung lalaki saka sumigaw dun sa loob ng...
"Syreene may naghahanap sayo!" Pero ibang Syreene yung lumabas. A girl with a big eye glass and curly hair.
"Yes?" That creature asked.
"Who are you?"
"Uhm Syreene?" She said clueless.
"Hindi sya yung hinahanap namin." -Gap
"Yung magandang Syreene." -Law
"Ang sabi nyo madaldal... sya lang naman ang Syreene na madaldal dito." The guy said.
"Ibang Syreene na madaldal yung hinahanap namin." -Arron
"Wala naman ng ibang Syreene na madaldal dito e." Sagot nung lkapangalan ni Sayad.
Walang madaldal dito?
E nasan yung Sayad na yun?
"Baka si Syreene Monterde ang hinahanap nila!"
A girl inside the room shouted.
"Yes. Sya nga. Where is she?"
"Madaldal ba yun hindi nga ata yun nagsasalita e." The guy said.
"Napaka tahimik nga nun e. Wala syang gaanong kinakausap dito. Unless kausapin mo nalang sya." He continued.
"Ilang araw na yung hindi pumapasok!" Another girl from inside shouted.
Then their professor came so we leave.
"Hindi pa rin pala sya nakikipag usap sa iba...."
Kahit bulong lang yun malinaw ko pa ring narinig galling kay Law.
"What do you mean?"
"Ha?" Right when nakuha ko yung atensyon nya. Dalawa nalang kami ngayon dito sa locker room ng team.
"What do you mean na hindi pa rin sya nakikipag usap?"
"A yun ba? Si Syreen, hindi din kasi basta basta nakikipag usap sa iba. Ewan ko dati pa ganun na sya e. Ilap masyado.” Then he continue to fix his things. Kung hindi sya nakikipag usap sa iba bat ako kinausap nya agad nung una kaming nagkita?
"Law..."
"Oh?"
"Yung parents ni Sayad paano... paano namatay?"
"Kahit ako hindi ko alam e. Kahit nga sa picture hindi ko pa nakikita kahit sinong kamag anak nya. Medyo malihim din kasi yun."
"Akala ko ba magkababata kayo?"
"Oo nga. Pero Mga thirteen or fourteen year's old na nung makilala namin yun."
END OF FLASHBACK

Sino ka ba talaga?
Kung ganon sya bakit iba yung pinapakita nya sa akin?
Then my phone vibrates. A text message maybe from Sayad. It's 10:00 PM. Gabing gabi na mangungulit na naman. But when I look at the text message....

Hi. Justin it's me.

I came back.

Remember what I promised?

I know you're still mad at me.

I'm sorry if I gone selfish.

But believe me I really do love you still.

Nothing's changed.

Kahit walang pangalan na nakalagay I know that it's her.

Kahit na unknown number.

Pero bakit ngayon pa.

Kung kalian unti unti ng nagiging maayos ang lahat.