Chapter 1:The First meeting

115 6 3
                                    

Everything went well, this past few days, a normal life, with complicated problems and hard working me.

Hindi naman talaga sa mahirap pero, mahirap lang talagang tanggapin. I was 2 years old back then, my father died. He died in a plane crash.

Nagunaw ang mundo namin ni mama noon, wala kaming magawa kundi ang magluksa. Hindi ko alam kung nasaan napunta yung pinagipunan nila mama at papa, dahil para kaming naging instant beggars.

At ang naging trabaho ni mama na lubos kong inaayawan ay ang pagiging G. R. O..

Hindi sa kinahihiya ko si mama, pero nakapagtapos siya pero bakit iyun lang ang binagsakan niya.

Pero kahit papaano, nagaaral parin naman ako, pero nga lang sa napakababang kalidad. Na hindi magiging dati. Malayo.

Kasalukuyang nasa eskwelahan ako ngayun. Walang magawa.

Pero teka bat may nagkukumpulan mga tao dun??

kaya naman lumapit ako dun sa mga taong nagkukumpulan, nagbabakasakali akong merong libre silang ipamimigay. Dahil sa mga panahong ngayun, maganda ang libre at isa ito sa mga kailangan ko para...

Mabuhay.

"Ahh, miss anung nangyayari"tanung ko dun sa babaeng kasama ko ding nakikipag-siksikan....

"Grabe sinagot ako"pabulong na sabi ko tapos bigla nalang...

"KYAA!! SHAWN!! ANG GWAPO MO!!"huh?? anu daw, hindi ko naintindihan nung una pero makalaunan, napabuntong hininga nalang ako. Akala ko kung anung isang importante.

Tapos May bigla nalang sumulpot sa harapan ko...

.**BOOOOGSH**

"Aray, yung pwet ko"dahil nakabangga ako ng di oras, napaupo pa tuloy ako..

"Sorry po, hindi ko po kasi nakita yung dina-daanan ko ehh"sabi nung nakabanggaan ko. Meron papalang taong ganito sa mundo, sobrang bait.

"Ahh, hindi okay lang, hindi naman ako napanu"biglang pulot dun sa mga gamit ko, sa katunayan pa nga niyan ehh, tinulungan niya pa ako-ang bait.

Tapos dun ko lang narealize na ang ganda niya pala, grabe mukha siyang diyosa o di kaya'y isa siyang anghel na nalaglag sa langit.Alam kong medyo napaka-uncivilized ng pagtitig sa kanya pero, hindi talaga kasi ako makapaniwala sa ganda niya.

"Uhmm, miss okay ka lang ba??"sabi niya, kinaway-kaway niya pa nga yung kamay niya. Nagtataka narin siya at medyo naiilang na siguro siya sa pagtitig ko sa kanya.

"Ahh, okay?? lang naman"nawalhan tuloy ako ng sasabihin ko dahil sa ganda niya. Gugustohin ko sanang maging kaibigan siya, kung may pagkakataon man. Pero...

"Uhmm miss una na ako, thank you nalang and nice to meet you, ako nga pala si Lulu, bye"nakakahiya yun, pinagtitinginan ka ng mga tao sa paligid mo.

Hindi lang siguro ako sanay na nakakakuha ng atensyon ng iba.

"Uhmm, Hazel"parang narinig kong sabi niya, so hazel ang pangalan niya.

Pati pangalan niya maganda.

Ngayon, tumatakbo nalang ako ng tumatakbo, papalayo dun sa maraming tao, nakakahiya kasi, pinagtitinginan ka ng maraming tao at tinititigan mo ng mabuti ang isang tao.

Hindi ko na rin alam kung nasaan ako pinadpad ng paa ko, basta ang alam ko nasa isang garden ako na medyo creepy siya hindi ko nga alam na may ganito pala dito sa school namin. Nga naman panu ko malalaman kung hindi ako naglilibot.

When this Dream is OverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon