Xandra's POV
"Siya kasi ang..... Siya ang nawawala mong kapatid." Sabi ni daddy na halata mo'y anumang oras ay babagsak na ang kaniyang mga nagba-badyang luha.
WHAT. THE. FUCK.
NOOOOO!!!!!
"Whaaaaat?! Stop joking mom, dad.."
This time, naiiyak na naman ako. Bakit?! Bakit siya pa? Kaya ba niya ako binreakan?! Kapatid ko ba siya talagang tunay? Ang daming gumugulo dito sa isip ko, pero 'di ko matanong sa mga magulang ko. Hindi ko kaya..
"Totoo ang sinasabi namin, anak."
"H-he's my b-brother?!"
"Yes, baby."
Hindi ako maka-paniwala sa mga naririnig ko. Nag-pantig ang aking mga tainga na tila ba'y ayaw nang makinig. Hindi dapat pwedeng mangyari 'to.
Ughhhh!
Kailangan nila akong bigyan ng patunay sa mga sinasabi nila!! Nandoon na lang ang isang katiting na pag-asa na nang-gagaling sa'kin.
"Where's your proof? Huh?" Hindi ko alam pero naiinis ako sa mga magulang ko dahil hindi nila sa'kin sinabi ng maaga.
"Ito oh. Nandyan lahat ng files tungkol sa nawawala mong kuya." Sabi ni Mommy habang ibinigay sa'kin ang isang brown envelope.
Habang nakikita ko lahat ng mga proof, mas doon ako nawawalan ng pag-asa na, I can't love him as a man and I will love him as a big brother.
Wala na.
Talo ako.
Napaniwala nila ako.
Hindi ko kaya.
Bakit ako pa ang may problema na ganito?!
Alam kong anumang oras, tutumba ako sa kinatatayuan ko ngayon.
Nan-lalambot ako.
Sapul na sapul sa'kin eh!
Hindi ko alam pero ito na lang ang natanong ko..
"Eh, ma? Pa? *sobs* S-saan po siya titira?"
Grrr. Hindi ko na kayaaaaa.
Bakit ko pa tinanong yun?
Baliw na talaga ako.
Wala eh.
Kailangan nating tanggapin ang mga posibleng mangyari.
Sa dinami-rami ng mga tao dito na pwedeng maging kapatid ko, Bakit yung boyfriend ko pa?
"Hindi kami sure anak, pero oo posibleng dito siya tumira."
