Authors Note :
Hello guys sorry di nakapag-update kahapon busy sa school lalo na sa paper works arghh. Btw ENJOY READING!! 💞💕
Arisse POV
Pagkagising ko dumiretso agad ako sa C.R para maghilamos at maligo , pagkatapos kong maligo ay nag-ayos na ko ng sarili .
Matapos kong masuot yung uniform ko ay sinuklay ko naman yung mahaba kong buhok at naglagay ng konting pulbos at pabango.
Dahil maaga pa naisipan kong tawagan si Myka miss ko na siya eh gising na kaya siya, matawagan nga.
Matapos ang tatlong beses kong pagtawag ay sinagot niya na rin iyon.
Ako : Myka si Ate toh
(Sabi ko agad .)
Dad : "Myka anak ikaw ba yan"
Ako : Dad where's Myka? , I only want to talk to her .
(Galit kong sabi, di naman siya yung tinawagan ko diba.)
Dad : Anak nandun siya sa ospital
(Mahina niyang sabi.)
Ako : What do you mean sa hospital!
Dad : Anak calm down nasa hospital siya kasi binabantayan niya ang mommy mo.
Ako : At ano namang nangyari kay mom?
(Mataray kong sabi .)
Dad : Your Mom told me na wag ko daw ipaalam sayo hanggat hindi ka tumatawag.
Ako : So what is it now na tumawag na ko , pwede ko na bang malaman?
Dad : Maybe this is now the time para malaman mo toh anak , your Mom is suffering from pain.
Ako : So?
(Mataray ko paring sagot kahit na naninikip na yung dibdib ko.)
Dad : Arisse , I know you still love your Mom and I hope pumunta ka dito to make your Mom strong and make her survive from cancer.
Ako : Cancer?
( Yun na lang yung nasabi ko dahil hindi ko inaasahang yung pain na nararamdaman niya pala ay Cancer.)
Dad : Stage 3 Cancer anak , nung pumunta siya diyan ay may sakit na siya kaya siya pumunta diyan ay para sunduin kayong dalawa ni Myka kaso hindi ka sumama kaya napagdesisyunan ng Mom mo na wag na muna sabihin sayo, Sorry anak.
At dahil dun umiyak na talaga ako kahit na matagal ko silang hindi nakasama mahal ko parin naman sila hindi ko lang masabi dahil wala namang saysay kasi magtatrabaho pa rin naman sila at iiwan ako.
Dad : Anak sana pumayag ka ng pumunta at tumira dito please lang, alam kong ikaw ang magpapalakas sa Mom mo help her to be strong ,we will wait for you anak.
Binaba ko na yung phone ko , umiyak ako ng umiyak all this time naging selfish ako ni hindi ko man lang naparamdam kay Mom how much I love her and how much I need her.
Gusto kong magalit sa sarili ko dahil napaka malas ko sila na nga lang pamilya ko binigyan pa ng malalang karamdaman si Mom siguro dahil sa pagiging mean kong anak at hindi mabuting anak sakanila ni Dad, I think this is all my fault.
Pinunasan ko yung mga luha ko para pumasok na , maybe kailangan ko ng sulitin ang mga araw na kasama ko sila , Coz my Mom needs me and also I want my Mom to live longer.
Dahil sa nalaman ko about kay Mom wala akong ginawa kundi yumuko sa upuan ko.
Pag may teacher nakatulala lang ako , naiiyak ako pero nilalakasan ko lang yung loob ko.
Brayle : Are you okay?
Dahil katabi ko si Brayle siya yung unang nakapansin sa pagiging tulala ko.
Ako : Dont mind me
