The Forgoten One

Chapter1

The start.............
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Claire's PoV
"Uyyyyy... bes tara na kain na tayo sa canteen gutom na talaga ako."utas ni Drake... by the way siya nga pala si Drake Arthur Moraless...at siya lang naman ang taong mahal na mahal ko pero bakit ganun ang unfair naman bigla bigla nalang niya akong kinalimutan... kaya ako na "FriendZoned" imbis na ako yung "Girlfriend Forever" daw niya dati...
"Huy.... ano ba....bilisan mo na gutom na talaga ako"bigla nagbalik ako sa aking wisyo.. ko nang kalabitin niya ko...
"Sige tara na..."agad ko anamang sagot.. at ayun umalis na nga kami...
CANTEEN~~~~~~~~
"Uyyy~~~tignan mo bes... ang ganda talaga nya.... sa Valentines day liligawan balak ko'ng ligawan sya" at narinig ko na nga ang mga salitang yumanig sa boung pagkatao ko gusto kong umiyak mag wala.. at "gusto kong isigaw na loko ka hindi moko bestfriend girlfriend mo ko"pero hindi ko yon magawa... dahil mahal ko sya ehhhh... ayaw ko syang masaktan... at isa pa di rin nya pwedeng malaman...
"Ahmmm....mag babanyo muna ako..." saad ko at tumakbo ng mabilis papuntang banyo at duon ko binuhus lahat ng sakit na nararamdaman ko...maya maya lang ay napag pasyhan ko nang lumabas mula sa banyo at parang nadurog ang puso ko sa mga sumonod kung nakita.. si Drake at kristine na nag uusap habang nagtatawanan... si Kristine yung sinasabi nya kaninang Crush at liligawan niya...Napatakbo nalang ako dahil sa mga nakita ko... ng may nakabangga akong lalaki... na naka uniform na galing sa kabilang university... "ahmmm... pasensya na pasensya na talaga.. sige mauna na ko.." saad ko at agad akong lumisan...
Umiyak ako ng umiyak hanggang sa makarating na ako sa bahay namin.... wala akong magawa at naghalungkat nalang ako ng cellphone.. ko binalikan lahat ng mga alaala ko kasama sya noong kami pa at hindi niya pa ako nakalimutan...maya mayay nag fb naman ako laking gulat ko ng makita ko ang pinost ni drake naka luhod sya habang nag aabot ng bulaklak kay Kristine.... at muling bumuhos ang aking mga luha... dahil sa aking mga nakita... bakit ba kasi kailangang maging ganito.... ang buhay ko..
Hindi ko namalayang naka tulog na pala ako sa sobrang iyak........
############################